Ολυμπία Τελιγιορίδου στην Βουλή για την Κοινή Αγροτική Πολιτική μετά το 2020

Η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) αποτελεί από τους πιο σημαντικούς τομείς εφαρμογής πολιτικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι τα επόμενα χρόνια η ζήτηση σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο ασφαλών προϊόντων θα αυξηθεί σε ένα πολύ υψηλό ποσοστό, για αυτό είναι αυτονόητο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να χαράξει πολιτικές, οι οποίες θα έχουν ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη της υπαίθρου, την ρύθμιση των αγορών στα αγροτικά προϊόντα και την αντιμετώπιση των φαινομένων κλιματικής αλλαγής.

Η εποικοδομητική συμβολή της χώρας μπορεί να επιτευχθεί με αλλαγή σκέψης και νοοτροπίας εν συγκρίσει με τα προηγούμενα χρόνια ώστε να μην υπονομεύσουμε το μέλλον του πρωτογενή τομέα.  Η ΚΑΠ αποτελεί ένα βασικό χρηματοδοτικό εργαλείο καθώς και ένα θεμελιώδες μέσο χάραξη πολιτικών μέσα από την εκπόνηση συγκεκριμένων σχεδίων, την παρακολούθηση της εξέλιξης και εφαρμογής τους καθώς και μετέπειτα της αξιολόγηση τους. Μέσω της διαμόρφωσης της Αγροτικής Πολιτικής τίθενται ζητήματα όπως η διατροφική επάρκεια, η δημιουργία προϊόντων ασφαλούς διατροφής, προϊόντων ποιότητας, προϊόντων ταυτότητας και ταυτόχρονα η άσκηση πολιτικών με στόχο την προστασία του περιβάλλοντός και την αντιμετώπιση φαινομένων κλιματικής αλλαγής.

Πέρα από το να στοχεύουμε στην στήριξη του εισοδήματος των γεωργών, που σαφώς είναι κάτι πολύ σημαντικό, χρειάζεται και η ανάπτυξη άλλων μεθόδων που θα στηρίζονται στην Καινοτομία και στην Εκπαίδευση, που θα αξιοποιούν τα πλεονεκτήματα που μας δίνει η Ευφυής Γεωργία και γενικότερα είναι πρωτεύον η αξιοποίηση της Επιστημονικής Γνώσης ώστε να κάνουμε γεωργικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα αφήνουν πίσω το παλιό και στρεβλό παραδοσιακό παραγωγικό μοντέλο και θα μπορούν να είναι ανταγωνιστικές και να σταθούν σε ένα περιβάλλον που είναι ιδιαίτερα απαιτητικό.

Για παράδειγμα, κρίνουμε ιδιαίτερα σημαντική την εισοδηματική ενίσχυση κατά 2% των άμεσων ενισχύσεων για τους νέους αγρότες καθώς και την αύξηση του ηλικιακού ορίου στα 45 χρόνια, ώστε να φέρουμε στον πρωτογενή τομέα ανθρώπους με διαφορετική νοοτροπία, διαφορετική επιχειρηματική προσπάθεια για να γίνει ο πρωτογενής τομέας τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στην Ελλάδα βιώσιμος και ανταγωνιστικός.