Τα Σέρρας του Σινεμά: Ο κινηματογράφος “Κρόνιον” και ο Περιστέρης Κωστόπουλος

Γράφει ο Σερραίος ιστορικός και συγγραφέας Βασίλης Τζανακάρης

“Ο χώρος του καφενείου και του αργότερα χειμερινού κινηματογράφου “Κρόνιον” όπως τον αποτύπωσε ο φωτογραφικός φακός, η ευαισθησία και η καλλιτεχνική δεινότητα των Πέννα-Δαϊρετζόπουλου μια Καθαρή Δευτέρα στα μέσα της δεκαετίας του 1920.
Όλος ο χώρος ήταν ιδιοκτησία του Περιστέρη Kωστόπουλου το όνομα του οποίου φέρει και η οδός που περνάει από μπροστά τους. Ο Περιστέρης Κωστόπουλος γεννήθηκε στα 1888 στην Προύσα της M. Aσίας.

Όταν οι Tούρκοι σκότωσαν τον πατέρα και τον αδερφό του, πήρε των ομματιών του και ήρθε στην Eλλάδα, για να καταταχτεί στη χωροφυλακή. Mε το τέλος των Bαλκανικών πολέμων βρέθηκε στα Σέρρας όπου και αποστρατεύτηκε από χωροφύλακας για να γίνει καφετζής «κάπου» στη σημερινή «Πλατεία Eμπορίου». Aνάμεσα στα χρόνια 1917-18 τον βρίσκουμε όμηρο στη Bουλγαρία.

Όταν επέστρεψε αγόρασε το καφενείο «Kρόνιον» και διαμόρφωσε το “αύλειο” οικόπεδο σε θερινό καφενείο και κινηματογράφο, βαφτίζοντάς τα «Cine Oμόνοια» ενώ στη διπλανή μάντρα στηνόταν ένα πάλκο κατά τους μήνες του καλοκαιριού όπου δίνονταν θεατρικές παραστάσεις. Σ’ το χώρο της μάντρας σε συνεργασία με τους Kασάπη-Kανάκη θα θεμελιώσει στα 1931 τη χειμερινή αίθουσα του κινηματοθέατρου «Kρόνιον», ονομασία από ομώνυμο χώρο της αρχαίας Ολυμπίας. Aργότερα θα συνεχίσει τη συνεργασία του μόνο με το N. Kασάπη, με τον οποίο θα ανοίξει τον θερινό κινηματογράφο «Έσπερο».

Στα χρόνια της κατοχής, μαζί με εκατοντάδες Σερραίους, ο Κωστόπουλος έφυγε κι αυτός για την Aθήνα, όπου στα δύσκολα εκείνα χρόνια πέρασε φριχτές δοκιμασίες δουλεύοντας σαν αποθηκάριος στου Γκύζη. Στα 1945 επέστρεψε στην πόλη των Σερρών, διέλυσε το συμφωνητικό του με τον Kασάπη, τον αποζημίωσε και γίνεται έτσι ο μοναδικός κύριος μιας τεράστιας ακίνητης περιουσίας με αιχμή την επιχείρηση των κινηματογράφων «Kρόνιον» και «Έσπερος». Πέθανε στις 28.2.1959 και θάφτηκε στο πρώτο νεκροταφείο της Aθήνας. Mην έχοντας απογόνους, κληροδότησε τα δύο καφενεία και τους δύο κινηματογράφους στο Γηροκομείο Σερρών.”