5 Μαΐου: Ποια ήταν η Αγία Ειρήνη η Μεγαλομάρτυς που τιμάται σήμερα

Η Αγία Ειρήνη η Μεγαλομάρτυς έζησε περί τον 4ο αιώνα. Όταν όμως ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό βαπτίσθηκε Ειρήνη. Η χριστιανική παράδοση αναφέρει πως ήταν εξαιρετικής ομορφιάς και μόρφωσης και με ιδιαίτερη ευφράδεια και έντονο θρησκευτικό ζήλο.

Το αρχικό όνομά της ήταν Πηνελόπη.

Κατά τους χρόνους του αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου, ο βασιλιάς της πόλης Μαγεδώνος (στην Περσία), Λικίνιος, είχε μία κόρη εξαιρετικής ομορφιάς, την Πηνελόπη. Για να την προστατεύσει από τη διαφθορά του κόσμου, την είχε κλείσει από την ηλικία των έξι χρόνων σε ένα ψηλό και απροσπέλαστο πύργο με αφάνταστη πολυτέλεια και ανέσεις.

Την υπηρετούσαν δεκατρείς θεραπαινίδες και τη μόρφωσή της είχε αναλάβει ένας πάνσοφος γέροντας, ονόματι Απριλιανός. Μία ημέρα, η Πηνελόπη είδε ένα περιστέρι να μπαίνει στον πύργο, κρατώντας στο ράμφος του ένα κλαδί ελιάς.

Στο ίδιο μέρος ήρθε μετά ένας αετός να αφήσει ένα στεφάνι από άνθη και τέλος ένα αποκρουστικό μαύρο κοράκι έφερε εκεί ένα φίδι.

Η Πηνελόπη ρώτησε να μάθει από το δάσκαλο της τη σημασία των σημείων αυτών και εκείνος της εξήγησε ότι έμελλε να λάβει το βάπτισμα, σύμβολο του οποίου ήταν το κλαδί ελιάς, και αφού αντιμετώπιζε κατόπιν δοκιμασίες και θλίψεις θα κέρδιζε το βασιλικό στέφανο του μαρτυρίου.

Λίγο μετά το όραμα αυτό, ήρθε ένας άγγελος να την κατηχήσει στη χριστιανική πίστη και της έδωσε το όνομα Ειρήνη. Αφού βαπτίσθηκε, η Ειρήνη ανέτρεψε τα είδωλα του πατέρα της και αντιμετώπισε με ανδρική αποφασιστικότητα τις απειλές εκείνου. Έξαλλος ο Λικίνιος, διέταξε να ρίξουν την κόρη του κάτω από τις οπλές άγριων αλόγων, ένα από αυτά όμως στράφηκε εναντίον του βασιλιά και τον ποδοπάτησε.

Η προσευχή της κόρης του, τον επανέφερε στη ζωή, και τότε μεταστράφηκε μαζί με πλήθος υπηκόων του, παραιτήθηκε από το θρόνο και αποτραβήχθηκε στον πύργο, όπου πέρασε την υπόλοιπη ζωή του. Ο διάδοχος του στο θρόνο, Σεδεκίας, επιχείρησε να μεταστρέψει την πριγκίπισσα στην ειδωλολατρία.

Αντιμετωπίζοντας όμως την επίμονη άρνησή της, διέταξε να την ρίξουν σε ένα λάκκο γεμάτο με φίδια. Με τη βοήθεια του Θεού, η Ειρήνη αντεπεξήλθε στην δοκιμασία αυτή, όπως και σε άλλα βασανιστήρια στα οποία την υπέβαλαν, και έφερε τηνχριστιανική πίστη σε πλήθος ειδωλολατρών.

Ο Σεδεκίας εκθρονίσθηκε από τους εχθρούς του και ο γιος του Σαβώρ εξεστράτευσε εναντίον τους για εκδίκηση.

Ο ίδιος και ο στρατός του όμως προσβλήθηκαν από τύφλωση και ακινητοποιήθηκαν. Έξω από την πόλη συνάντησαν την Ειρήνη που τους θεράπευσε, αλλά αυτοί παρέμειναν στην τυφλότητα της ψυχής τους και υπέβαλαν την κόρη πάλι σε μαρτύρια, αναγκάζοντας την να βαδίσει σε μια απόσταση τριών μιλίων φορτωμένη ένα σάκο άμμο και με τα πόδια τρυπημένα από καρφιά.

Αγανακτισμένη από την προσβολή αυτή κατά των αγίων, η γη άνοιξε τότε και κατάπιε πλήθος απίστων. Από τους επιζώντες περισσότεροι από τρεις χιλιάδες μεταστράφηκαν, μόνο ο βασιλιάς έμεινε αμετανόητος και τιμωρήθηκε από άγγελο Κυρίου.

Ελεύθερη πια, η Ειρήνη διέτρεξε την πόλη Μαγεδών κηρύττοντας το Ευαγγέλιο και οδήγησε στον Χριστό τους περισσότερους κατοίκους. Πήγε κατόπιν στην πόλη Καλλίνικον, όπου θριαμβεύοντας σε ατέλειωτα μαρτύρια στα οποία την υπέβαλαν, μετέστρεψε στην πίστη τους κατοίκους συμπεριλαμβανομένου του έπαρχου στον οποίο ο βασιλιάς είχε αναθέσει το βασανισμό της.

Η φήμη της αγίας έφθασε έως το βασιλιά των Περσών, Σαβώριο, ο οποίος την συνέλαβε και την αποκεφάλισε. Ένας άγγελος, όμως, την επανέφερε στη ζωή, για να μπορέσει να συνεχίσει την αποστολή της. Κατευθύνθηκε τότε προς την πόλη Μεσημβρία, κρατώντας στο χέρι της ένα κλαδί ελιάς, ως σημείο νίκης επί όλων των δυνάμεων του θανάτου.

Αφού βάπτισε το βασιλιά της περιοχής εκείνης και τους υπηκόους του, επέστρεψε στην πατρίδα της και εν συνεχεία πέρασε από την Έφεσο, όπου έκανε θαύματα αντάξια των Αποστόλων προς επίρρωσιν του κηρύγματός της.

Ολοκληρώνοντας το αποστολικό της έργο, η αγία Ειρήνη πήρε μαζί της τον δάσκαλό της Απελλιανό και έξι μαθητές της και μπαίνοντας σε ένα νεόσκαπτο τάφο, τους έδωσε την εντολή να κυλήσουν πίσω της το λίθο του μνημείου και να επιστρέψουν μετά από τέσσερις ημέρες.

Δύο ημέρες αργότερα ο Απελλιανός ήρθε στον τόπο αυτό και βρήκε το λίθο μετατοπισμένο και τον τάφο άδειο. Για τον λόγο αυτό πιστεύεται ότι η αγία ανελήφθη στους ουρανούς όπως ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. H μνήμη της γιορτάζεται στις 5 Μαϊου.