Τα παζάρια των γειτόνων μας!

 Την ώρα που οι πολιτικοί αρχηγοί στην Αθήνα καβγάδιζαν στη σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά ακόμη και τις ώρες της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής, για το ποιος κέρδισε πόντους απέναντι στον άλλον, η Τουρκία παρέδιδε μαθήματα διπλωματίας και εξωτερικής πολιτικής.

Παίζοντας εκτός έδρας και εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κατάφερε όχι μόνο να μην πέσει στο καναβάτσο για όσα εγκληματικά πράττει μήνες τώρα, αλλά να δείξει και τα «γάντια» της.

Αντί η Αγκυρα να καθίσει, στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., στο εδώλιο της πολιτισμένης και δημοκρατικής Ευρώπης για όσα έχει κάνει σε βάρος των μειονοτήτων που ζουν στην Τουρκία, στην Κύπρο, αλλά και στους πρόσφυγες, έκανε «ντρίμπλες» παριστάνοντας και τη γενναιόδωρη!

Διότι, πολύ απλά, το «βαθύ κράτος» των πασάδων και τα κόμματα, αντί να τρώγονται μεταξύ τους, παρακολουθούν τους αντιπάλους τους και καταστρώνουν σχέδια γνωρίζοντας τις αδυναμίες τους. Διότι αυτό κάνουν οι χώρες που θέλουν να ζήσουν χωρίς να εισπράττουν καρπαζιές από φίλους και εταίρους.

Και όλα αυτά που τιτλοφορούνται (και δικαίως) υποτιμητικά ως «ανατολίτικο παζάρι» δείχνουν το πώς ένα κράτος μπορεί να κάνει εθνική εξωτερική πολιτική.

Κάτι που φαίνεται ότι για το δικό μας πολιτικό σύστημα είναι «ψιλά γράμματα», αφού προτιμά τη μέτρηση βάσει των κομμάτων και όχι βάσει της πατρίδας!

Ας ελπίσουμε ότι κάποτε θα εμπεδώσουμε στην Ελλάδα τα μαθήματα που μας παραδίδουν οι επιτήδειοι και παμπόνηροι, αχόρταγοι γείτονες, οι οποίοι τα θέλουν «μονά ζυγά» δικά τους. Οσο για τους Ευρωπαίους, κατάπιαν τη γλώσσα τους μπροστά στις προτάσεις της Αγκυρας, σε τέτοιο σημείο που ξέχασαν ότι απέναντί τους είχαν έναν Αττίλα διαχρονικό.

Εναν Αττίλα που θέλει να νομιμοποιήσει, με τα 20 δισ. που ζητά, τα «μαύρα» τα οποία εισπράττει με το δουλεμπόριο που στήνει στα παράλια, έναν Αττίλα ο οποίος το μόνο που έχει μάθει είναι να μοιράζει με τη λογική «τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου». Αυτά για την Ιστορία…