Ο Έλληνας πρωταθλητής προηγούνταν στα τελευταία μέτρα του αγώνα, αλλά ο Ολλανδός έκανε τρομερή αντεπίθεση “αρπάζοντας” το χρυσό στην τελευταία χεριά. Ενδεικτικό της μεταξύ τους μονομαχίας είναι το γεγονός πως οι δυο τους τερμάτισαν με τον ίδιο χρόνο (!), με τους κριτές να χρειάζονται το φώτο φίνις για να αποφανθούν για το ποιος τερμάτισε πρώτος και ποιος δεύτερος.
Αυτό που έγινε στο Ρίο, δεν έχει ξαναγίνει. Μιλάμε για κούρσα στην οποία έξι (!) αθλητές βρίσκονταν στην ίδια ευθεία στα τελευταί διακόσια μέτρα της κούρσας. Τότε ήταν που ο Σπύρος Γιαννιώτης “ανέβασε ταχύτητα” ξεφεύγοντας από το γκρουπ, δείχνοντας ικανό να πάρει αυτό που του είχε στερήσει η τύχη το 2012 στο Λονδίνο, τότε που τερμάτισε τέταρτος κι έχασε οριακά το μετάλλιο. Τότε που δεν άντεξε και λύγισε μετά το τέλος της κούρσας, δακρύζοντας για την ευκαιρία που χάθηκε.
Δεν ήταν όμως η τελευταία του λέξη, δεν την είχε πει ακόμη! Με καρδιά χιλίων λεόντων, σε ηλικία 36 ετών, ο Έλληνας πρωταθλητής πήρε διαφορά σχεδόν μισού μήκους σώματος από τους υπόλοιπους, βρέθηκε πολύ κοντά στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, αλλά ο Φέρι Βέερτμαν έκανε τρομερό τελευταίο πενηντάρι και για μια χεριά “άρπαξε” το χρυσό μετάλλιο.
Καμαρώστε τον αργυρό Ολυμπιονίκη, Σπύρο Γιαννιώτη!
Σε μια από τις μεγαλύτερες και πιο συγκλονιστικές μονομαχίες στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, ο Σπύρος Γιαννιώτης πήρε το ασημένιο μετάλλιο στα 10χλ., χάνοντας το χρυσό από τον Φέρι Βέερτμαν στην τελευταία χεριά.
