Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ’ αριθμ. 11/2017 απόφασή της έκρινε ότι η νομοθετική προνομιακή μεταχείριση την οποία έχουν οι αγρότες για τα δάνεια τους που έχουν λάβει από την Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος (ΑΤΕ) ισχύει και για τα νομικά πρόσωπα, όπως είναι Αγροτικοί Συνεταιρισμοί, αγροτικές κεφαλαιουχικές εταιρείες, υπό την προϋπόθεση ότι αποδεδειγμένα έχουν ως κύρια δραστηριότητα την άσκηση γεωργικών εργασιών.
Όπως είναι γνωστό το έτος 2004 ψηφίστηκε ο νόμος 3259/2004 υπέρ των ληξιπρόθεσμων οφειλετών της ΑΤΕ (κόκκινα δάνεια) που κατά κύριο επάγγελμα είναι αγρότες. Η εν λόγω ρύθμιση ήταν ευνοϊκότερη έναντι άλλων κατηγοριών δανειοληπτών- οφειλετών.
Ειδικότερα, προβλέφθηκε ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές από δάνεια, πιστώσεις, συμβάσεις, κ.λπ. εκείνων των φυσικών προσώπων που είναι αγρότες κατά κύριο επάγγελμα, δεν μπορούν να υπερβαίνουν το διπλάσιο του ληφθέντος δανείου, σύμβασης, πίστωσης κ.λπ.
Ο νόμος 3259/2004 προβλέπει ότι για τα δάνεια που χορηγήθηκαν πριν το 1990 και δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την ανεύρεση του αρχικού κεφαλαίου (δανείου) που χορηγήθηκε, τότε η συνολική οφειλή δεν μπορεί να υπερβαίνει το 150% της οφειλής, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στην τελευταία προ του 1990 ρύθμιση.
Η Ολομέλεια αναφέρει στην απόφασή της ότι οι ευνοϊκές ρυθμίσεις υπέρ των αγροτών, καταλαμβάνουν και τα νομικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, καθώς αποσκοπούν «στην προσέλκυση και ενίσχυση νέων κυρίως στην συστηματική εκμετάλλευση γεωργικών καλλιεργειών».
Ακόμη, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου σημειώνει ότι η ευνοϊκή νομοθετική ρύθμιση, πλέον των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών (φυσικών προσώπων), καταλαμβάνει και εκείνα τα νομικά πρόσωπα (εταιρείες, Αγροτικούς Συνετισμούς, κ.λπ.) που ασκούν αγροτική δραστηριότητα, υπό τις προϋποθέσεις ότι:
Όπως είναι γνωστό το έτος 2004 ψηφίστηκε ο νόμος 3259/2004 υπέρ των ληξιπρόθεσμων οφειλετών της ΑΤΕ (κόκκινα δάνεια) που κατά κύριο επάγγελμα είναι αγρότες. Η εν λόγω ρύθμιση ήταν ευνοϊκότερη έναντι άλλων κατηγοριών δανειοληπτών- οφειλετών.
Ειδικότερα, προβλέφθηκε ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές από δάνεια, πιστώσεις, συμβάσεις, κ.λπ. εκείνων των φυσικών προσώπων που είναι αγρότες κατά κύριο επάγγελμα, δεν μπορούν να υπερβαίνουν το διπλάσιο του ληφθέντος δανείου, σύμβασης, πίστωσης κ.λπ.
Ο νόμος 3259/2004 προβλέπει ότι για τα δάνεια που χορηγήθηκαν πριν το 1990 και δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την ανεύρεση του αρχικού κεφαλαίου (δανείου) που χορηγήθηκε, τότε η συνολική οφειλή δεν μπορεί να υπερβαίνει το 150% της οφειλής, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στην τελευταία προ του 1990 ρύθμιση.
Η Ολομέλεια αναφέρει στην απόφασή της ότι οι ευνοϊκές ρυθμίσεις υπέρ των αγροτών, καταλαμβάνουν και τα νομικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, καθώς αποσκοπούν «στην προσέλκυση και ενίσχυση νέων κυρίως στην συστηματική εκμετάλλευση γεωργικών καλλιεργειών».
Ακόμη, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου σημειώνει ότι η ευνοϊκή νομοθετική ρύθμιση, πλέον των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών (φυσικών προσώπων), καταλαμβάνει και εκείνα τα νομικά πρόσωπα (εταιρείες, Αγροτικούς Συνετισμούς, κ.λπ.) που ασκούν αγροτική δραστηριότητα, υπό τις προϋποθέσεις ότι:
Advertisement
- Τα νομικά αυτά πρόσωπα (εταιρείες, κ.λπ.) έχουν συσταθεί από πρόσωπα που είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες,
- Η κύρια δραστηριότητά τους «συνίσταται πράγματι στην άσκηση γεωργικών εργασιών, σχετικών με συγκεκριμένη αγροτική εκμετάλλευση, από την οποία αντλούν τα εισοδήματά τους και
- Για την σύσταση των νομικών αυτών προσώπων να έχουν τηρηθεί οι νόμιμες προϋποθέσεις, όπως αυτές προβλέπονται από τον Αστικό Κώδικα.
Τέλος, η Ολομέλεια αναφέρει ότι η ευνοϊκή αυτή ρύθμιση, καταλαμβάνει και τους δανειολήπτες εκείνους που δεν είναι πλέον αγρότες («έχουν απολέσει την ιδιότητα του αγρότη»).
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
