Πληροφορούμαστε ότι τις μέρες αυτές, κλιμάκια του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, με ελεγκτές που προέρχονται από άλλες περιοχές κι όχι καβαλιώτες, πραγματοποιούν ελέγχους σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Ο έλεγχος γίνεται κυρίως στο αν κόβονται αποδείξεις ή όχι. Κι εδώ είναι ο προβληματισμός που οι περισσότεροι έχουμε. Βεβαίως, ο νόμος λέει, ότι για κάθε προϊόν ή υπηρεσία θα πρέπει να κόβεται απόδειξη και να αποδίδεται ο ΦΠΑ και η σχετική φορολογία.
Κάποιος καταστηματάρχης, μας έλεγε, πως αν δεν κάνει φοροδιαφυγή, το πλέον σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κέρδος, με τέτοια φορολογία και τέτοια έξοδα και ότι θα οδηγηθεί στο κλείσιμο του καταστήματός του. Κι εδώ που τα λέμε, δεν έχει άδικο. Από την άλλη πάλι, αν δεν πληρώνει φόρο για τα λεφτά που εισπράττει, από πού θα έχει έσοδα το κράτος; Αν δεν εισπράττει φόρους, από την κατανάλωση για να ανταπεξέλθει στα έξοδά του, θα επιβάλλει ισοπεδωτικά, άλλους φόρους, (ΕΝΦΙΑ, κλπ.) που θα τους πληρώσουν δίκαιοι και άδικοι ή θα μειώσει τα έξοδά του, (συντάξεις, μισθοί κλπ.).
Να σημειώσουμε, ότι και οι πελάτες κινδυνεύουν να φάνε πρόστιμο, επειδή δεν ζήτησαν απόδειξη από τον καταστηματάρχη, αλλά οι περισσότεροι, ντρεπόμαστε να τη ζητήσουμε. Υπάρχουν και ορισμένοι καταστηματάρχες, που συστηματικά δεν εκδίδουν αποδείξεις, γνωρίζοντας τον κίνδυνο ελέγχου, αλλά βρίσκουν ότι τους συμφέρει να πληρώσουν πρόστιμο μια φορά στα πέντε χρόνια, παρά να πληρώνουν όλους τους φόρους που τους αναλογούν.
Πριν από λίγο καιρό, σε ένα τέτοιο κατάστημα, ζητήσαμε απόδειξη από την σερβιτόρο. Ξύνισε τα μούτρα της, σα να έλεγε, «ωχ, πέσαμε σε ιδιότροπο», και εμφανώς θυμωμένη, ήρθε και σχεδόν μας πέταξε στα μούτρα την απόδειξη. Λογικός, είναι λοιπόν ο προβληματισμός μας. Με το κράτος, ή με τον φοροδιαφεύγοντα επαγγελματία;;;
