Η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση στη χώρα μας επέφερε σημαντικές αλλαγές στην κοινωνικοοικονομική κατάσταση του ελληνικού πληθυσμού, αφήνοντας έντονα τα σημάδια της ακόμα και στην πιο ευαίσθητη πληθυσμιακή ομάδα, που είναι τα παιδιά.
Το φαινόμενο του υποσιτισμού των μαθητών αποτελεί θέμα υψίστης προτεραιότητας που χρήζει συνολικής θεσμικής αντιμετώπισης και όχι σπασμωδικές, ελλειμματικές και επιφανειακές προσπάθειες, καθώς τα παιδιά που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας βιώνουν την επισιτιστική ανασφάλεια που ενέχει τον κίνδυνο να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα νοητικής και σωματικής ανάπτυξης με αντίκτυπο στη σχολική τους απόδοση.
Η Πολιτεία οφείλει να αντιμετωπίζει το εν λόγω ζήτημα με τη δέουσα προσοχή και ευαισθησία, αλλά, κυρίως, να εξασφαλίζει τις αναγκαίες συνθήκες για την άρτια υλοποίηση του προγράμματος σίτισης «σχολικά γεύματα», κάτι που, δυστυχώς, δε συμβαίνει. Π.χ. η έλλειψη ειδικών χώρων σίτισης και κατάλληλου εξοπλισμού σε όλα τα ολοήμερα σχολεία και νηπιαγωγεία, η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού (τραπεζοκόμοι, καθαρίστριες) την ώρα της σίτισης και η υποχρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών είναι προβλήματα που είχαν υποδειχθεί από πέρυσι και ως εκ τούτου θα έπρεπε να είχαν διευθετηθεί, τουλάχιστον, για τη φετινή χρονιά. Επισημαίνεται ότι σήμερα η ενίσχυση των σχολείων με εξειδικευμένο βοηθητικό προσωπικό είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ, λόγω της επιδημιολογικής κατάστασης της χώρας μας.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Ποια οριστικά και άμεσα μέτρα σκοπεύετε να λάβετε, ώστε τα προαναφερθέντα προβλήματα να λυθούν, αλλά και να διασφαλιστούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ομαλή και οργανωμένη λειτουργία του σχολικού προγράμματος σίτισης με κύριο γνώμονα την υγεία των μαθητών και την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων;
