Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος επικοινώνησε τηλεφωνικώς με την καθηγήτρια Βασιλική Καλογερά και τη συνεχάρη για την εξαιρετικά τιμητική, παγκοσμίως, εκλογή της ως μέλους της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ.
Η συμμετοχή της κας Καλογερά στην ευόδωση των στόχων του πειράματος LIGO, για την ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων υπήρξε καθοριστική.
Η ελληνίδα διακεκριμένη αστροφυσικός, η οποία είναι καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Νορθγουέστερν του Ιλινόις, βραβεύθηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής και την Αμερικανική Αστρονομική Εταιρεία με το Βραβείο Αστροφυσικής «Ντάνι Χάιονεμαν» για το 2018 για το έργο της πάνω στις μαύρες τρύπες, τα άστρα νετρονίων και τους λευκούς νάνους.
Η κα Καλογερά είχε – και συνεχίζει να έχει – σημαντική συμβολή στη μελέτη των βαρυτικών κυμάτων από μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίων.
Οι συνεισφορές της θεωρούνται ως θεμελιώδεις, ιδίως σε ό,τι αφορά τα ζεύγη μαύρων οπών και άστρων νετρονίων (πάλσαρ), καθώς επίσης των ηλεκτρομαγνητικών και βαρυτικών κυμάτων που προέρχονται από τέτοια φαινόμενα, ενώ παράλληλα η έρευνά της εγείρει νέα σημαντικά ερωτήματα στο πεδίο της αστροφυσικής.
«Κόλλησα» με την αστρονομία
Βασικό ερώτημα, σύμφωνα με την ίδια, είναι «να καταλάβουμε τι συμβαίνει όταν δύο άστρα νετρονίων συγκρούονται μεταξύ τους, κάτι για το οποίο χρειαζόμαστε στοιχεία τόσο από τα βαρυτικά, όσο και από τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα». Αυτή η μελέτη θα φωτίσει περισσότερο την ίδια τη φύση της βαρύτητας και πώς αυτή συμπεριφέρεται στα αστροφυσικά συστήματα.
Η ελληνίδα επιστήμονας γοητεύτηκε από την αστρονομία και την αστροφυσική όταν ακόμη σπούδαζε φυσική στην Ελλάδα. «Η αστρονομία πραγματικά άγγιξε μία χορδή μου και έκτοτε “κόλλησα” μαζί της», έχει πει. Από το διδακτορικό της αποφάσισε να εστιάσει την έρευνά της στις μαύρες τρύπες και στα άστρα νετρονίων, με τα οποία ασχολείται έκτοτε για πάνω από 20 χρόνια.
Η κα Καλογερά αποφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1992 και πήρε το διδακτορικό της στην αστρονομία από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις το 1997.
Αφού έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, έγινε επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Northwestern το 2001 και τακτική καθηγήτρια το 2009. Είναι συνιδρύτρια και διευθύντρια του Κέντρου Διεπιστημονικής Εξερεύνησης και Ερευνας στην Αστροφυσική (CIERA) του ίδιου πανεπιστημίου, φέροντας πλέον τον τίτλο της διακεκριμένης καθηγήτριας του Τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας του Northwestern.
