Date:
Παιδιά κλειδωμένα σε κλουβιά… Oκτώ χρόνια μετά τις αποκαλύψεις το 2010 για το ΚΕΠΕΠ Λεχαινών, το Κρατικό Κέντρο Περίθαλψης Παιδιών και Ειδικές Ανάγκες. που προκάλεσαν σοκ και δέος και 4 μετά το ρεπορτάζ του BBC, το Εθνος επανέρχεται στο θέμα με ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ του Νίκου Μάστορα.
Υπάρχει ένα κορίτσι που σήμερα είναι 18 ετών αλλά από τα 7 ζει σε ένα κλουβί. Το κορίτσι είναι τυφλό ενώ έως και πριν από 2,5 χρόνια δεν καταλάβαινε ούτε το όνομά του. Τότε μια ομάδα παρέμβασης ξεκίνησε να δουλεύει μαζί της και σήμερα το κορίτσι μπορεί πλέον να λέει κάποιες λέξεις. Η Πάττυ Σωτηρωπούλου, μέλος της ομάδας παρέμβασης του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού εξηγεί στο Εθνος ότι η 18χρονη όπως και τουλάχιστον άλλα 10 παιδιά με σύνδρομο Down ήταν συνεχώς κλειδωμένοι σε κλουβιά. Σήμερα, υπάρχουν 5 ακόμη άνθρωποι που ζουν στα κλουβιά της ντροπής ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να επιστρέψουν σε αυτά οι 30 που κατάφεραν να ελευθερωθούν. Τον Δεκέμβριο λήγει η δράση της οργάνωσης η οποία στηρίζεται χρηματοδοτικά από την βρετανική οργάνωση Lumos της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ.
Το 2017 αν και η κυβέρνηση ανακοίνωσε την αποϊδρυματοποίηση ατόμων με αναπηρία στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών οι κατάλληλες δομές δεν είναι έτοιμες.
Με το θέμα είχε ασχοληθεί το 2014 το BBC
Το βρετανικό δίκτυο είχε δημοσιοποιήσει τις εικόνες παιδιών με νοητική υστέρηση που περνούν μεγάλο μέρος της ημέρας σε χώρους και κρεβάτια που μοιάζουν με κλουβιά.
Το ρεπορτάζ ανέφερε ότι παιδιά με αναπηρίες είναι «κλειδωμένα σε κλουβιά» στην Ελλάδα όπου οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες στιγματίζονται και μπορεί να πασχίζουν για να λάβουν την υποστήριξη που χρειάζονται. Το προσωπικό στο ΚΕΠΕ Λεχαινών λέει πως θέλει να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης για τα παιδιά, αλλά δεν υπάρχουν επαρκείς οικονομικοί πόροι. Εξι μέλη προσωπικού φροντίζουν περισσότερα από 65 παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Οι συνθήκες διαβίωσης στο συγκεκριμένο κέντρο, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του BBC World Service, είδαν το φως της δημοσιότητας προ πενταετίας, όταν μια ομάδα Ευρωπαίων αποφοίτων πέρασαν αρκετούς μήνες στο ίδρυμα ως εθελοντές. Μεταξύ αυτών μια ψυχολόγος από την Πορτογαλία, η Καταρίνα Νέβες που δήλωνε: «Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα είχαμε τέτοια κατάσταση σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά μου προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ότι το προσωπικό συμπεριφερόταν σαν να ήταν κάτι συνηθισμένο».
Η έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη
Μετά τις μαρτυρίες των εθελοντών ακολούθησε η καταδικαστική έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη η οποία έκανε λόγο για θανάτους εξαιτίας της απουσίας προσωπικού. Όπως αναφέρεται, μετά από αυτά τα περιστατικά η διοίκηση του κέντρου περίθαλψης αποφάσισε ότι ήταν αδύνατη η προστασία των παιδιών λόγω του ελλιπούς προσωπικού. Ως λύση προκρίθηκε η κατασκευή αυτών των ξύλινων «κλουβιών». Η έκθεση καλούσε την κυβέρνηση να προβεί άμεσα σε βήματα διόρθωσης της κατάστασης, ωστόσο το ρεπορτάζ του BBC αναφέρει ότι οι αλλαγές ήταν μόνο επιφανειακές.
Κάποιες από τις ξύλινες μπάρες έχουν βαφτεί και έχει δημιουργηθεί μία περιοχή με παιχνίδια, αλλά και εκεί δεν υπάρχει κάποιος να μιλά με τα παιδιά, τα οποία «κάθονται μόνα στο δωμάτιο πάνω σε πλαστικά χαλάκια και κουνιούνται μπρος-πίσω χαζεύοντας τους τοίχους, ενώ ένας υπάλληλος παρακολουθεί από την πόρτα». Παράλληλα, υπάρχει μόνο ένας νοσηλευτής και ένας βοηθός ανά όροφο, με ευθύνη για πάνω από 20 παιδιά και δεν υπάρχει μόνιμος γιατρός στο κέντρο. «Αν προέκυπταν ιατρικά προβλήματα με τα παιδιά, δεν υπήρχε κανείς για να ζητήσω βοήθεια εκτός από τον Θεό», λέει μια νοσηλεύτρια.
Η ίδια θεωρεί τα ξύλινα διαχωριστικά αναγκαία: «Αγωνιστήκαμε για να έχουμε αυτά τα εγκλωβισμένα κρεβάτια για να δίνουμε στα παιδιά περισσότερη ελευθερία. Πριν από αυτό ήταν μονίμως δεμένα χειροπόδαρα στα κρεβάτια τους». Προσθέτει ότι πλέον τα παιδιά έχουν συνηθίσει τις ξύλινες μπάρες και τους αρέσουν
Περισσότερα από τα 2/3 των παιδιών που μένουν στο κέντρο περίθαλψης έχουν εγκαταλειφθεί από τους γονείς τους.
Πηγή: ΕΘΝΟΣ
