Σήμερα : Ένα έθιμο από το 1883-Προσκύνημα Βαμβακοφυτιανών στην Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Σερρών

Η επίσκεψη-προσκύνημα των Βαμβακοφυτιανών στη Μονή Τιμίου Προδρόμου είναι έθιμο που κρατάει τουλάχιστον 136 χρόνια και γίνεται τη Δευτέρα μετά την Κυριακή Τελώνου & Φαρισαίου.

Έχει σχέση με το κτίσιμο του καμπαναριού του χωριού . Και να πως έχει η ιστορία:

    Το καμπαναριό στο Βαμβακόφυτο  ή κωδωνοστάσιο κτίστηκε το 1882. Όλοι οι χωριανοί συνεισέφεραν στα έξοδα του έργου. Μεγάλη όμως ήταν η οικονομική βοήθεια της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Σερρών. Ένα μέρος του ποσού ήταν δωρεά, ένα άλλο έναντι ακινήτων στο χωριό (είναι τα σημερινά οικόπεδα μετόου ( = μετόχια) , νοτιοανατολικά της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου και το υπόλοιπο χρέος σε μορφή δανείου, οι δόσεις του οποίου κάθε χρόνο πληρώνονταν σε είδος, όπως σιτάρι, κριθάρι, αλεύρι και άλλα τρόφιμα.

     Πρόσφεραν όλοι οι κάτοικοι ανάλογα με τις δυνατότητές τους. Η συγκέντρωση των παραπάνω αγαθών γινόταν στο νάρθηκα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου και η εκκλησιαστική επιτροπή συνόδευε τη μεταφορά τους στο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου. Μαζί πήγαιναν και άλλοι χωριανοί. Και κάθε χρόνο πήγαιναν   περισσότεροι.

Το χρέος εξοφλήθη, αλλά οι επισκέψεις συνεχίστηκαν και έγιναν έθιμο.   Κάθε χρόνο, τη Δευτέρα μετά την Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου, ξεκινούσαν χαράματα από το χωριό με τα γαϊδουράκια  πολλοί κάτοικοι υπό τους ήχους κωδωνοκρουσιών και μετά από 5 περίπου ώρες έφθαναν στο μοναστήρι.

    Εκεί διανυκτέρευαν Δευτέρα και Τρίτη. Την Τετάρτη μετά τη Θεία Λειτουργία αναχωρούσαν επιστρέφοντας στο χωριό. Έκοβαν δάφνες και άλλα κλαδιά, έπλεκαν στεφάνια και στόλιζαν τα γαϊδουράκια.  Στις Σέρρες σταματούσαν στην πλατεία Ελευθερίας χόρευαν τραγουδώντας παραδοσιακούς χορούς. Αγόραζαν και διάφορα ζαχαρωτά(γλυκύσματα, καραμέλες) και τα πρόσφεραν στα παιδιά του χωριού μας, που ξεκινούσαν το απόγευμα της Τετάρτης περπατώντας στον ασφαλτόδρομο για να προϋπαντήσουν τους προσκυνητές.

Το έθιμο αναβίωσε αμέσως μετά την ίδρυσή του- το 1982- ο Μορφωτικός Λαογραφικός όμιλος Βαμβακοφύτου. Όμως από το 1986 που εγκαταστάθηκε γυναικεία αδελφότητα, το προσκύνημα διαρκεί μία μέρα. Αναχωρούν τη Δευτέρα  από το χωριό με λεωφορείο και με Ι.Χ. οχήματα και επιστρέφουν το απόγευμα. Όταν φθάνουν στο χωριό χτυπούν χαρμόσυνα οι καμπάνες και στην πλατεία αρχίζουν οι παραδοσιακοί χοροί με  ζουρνάδες  και νταούλι μέχρι το βράδυ.

     Να σημειωθεί ακόμα ότι οι καμπάνες και το σήμαντρο του καμπαναριού  του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου είναι δωρεά της Μονής του Τιμίου Προδρόμου Σερρών

Το σήμαντρο αυτό, δηλαδή το μακρόστενο ξύλινο κομμάτι, αντικαταστάθηκε πριν από 30-35 χρόνια από καινούργιο και το παλιό αποτελεί σήμερα αντικείμενο του Λαογραφικού Μουσείου του Μορφωτικού Λαογραφικού Ομίλου Βαμβακοφύτου