Η πρόκληση της θεραπείας της νόσου Peyronie κατά την ενεργό φάση

Σύμφωνα με μια νέα ανασκόπηση η ενεργός φάση της νόσου Peyronie παραμένει μια πρόκληση ως προς τη θεραπευτική της αντιμετώπιση για τους ουρολόγους.

Η νόσος Peyronie επηρεάζει το 3% – 9% των ανδρών. Πρόκειται για μια καλοήθης κατάσταση που προκαλεί το σχηματισμό πλακών στον λευκό χιτώνα του πέους. Η ακριβής αιτία εμφάνισής της είναι άγνωστη και τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, πεϊκή δυσμορφία, κάμψη του πέους, στυτική δυσλειτουργία και δυσφορία. Κάποιοι άνδρες μάλιστα που υποφέρουν από τη νόσο δεν μπορούν να έχουν συνουσία.

Η νόσος Peyronie εμφανίζεται σε δύο φάσεις. Κατά την πρώτη, την ενεργό ή οξεία, σχηματίζονται οι πλάκες και ο ασθενής νιώθει πόνο. Διαρκεί από 5 έως 7 μήνες. Κατά τη δεύτερη φάση που ακολουθεί ο πόνος υποχωρεί και η κάμψη του πέους είναι συνήθως μόνιμη.

Οι κλινικοί αντιμετωπίζουν τη νόσο κατά την ενεργό φάση με φαρμακευτική αγωγή, θεραπεία με κρουστικά κύματα, ενέσιμη θεραπεία απευθείας στις πλάκες, καθώς και με τη χρήση συσκευών έλξης του πέους. Στη δεύτερη φάση της σταθεροποίησης ενδείκνυται και η χειρουργική αντιμετώπιση της νόσου, η οποία όμως δεν στήνεται για την ενεργό φάση.

Η πρόσφατη ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε στο Sexual Medicine Reviews εξέτασε το σύνολο των συντηρητικών θεραπειών που χορηγήθηκαν στο πλαίσιο μελετών κατά την ενεργό φάση της νόσου μέσα στο χρονικό διάστημα από το 2013 έως το 2018.

Οι συγγράφεις στη συζήτησή τους αναφέρονται σε διάφορους τύπους φαρμακευτικής αγωγής από το στόμα και σημειώνουν ότι η Διεθνής Εταιρεία Σεξουαλικής Ιατρικής, η Αμερικανική Ουρολογική Εταιρεία και η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ουρολογίας δεν υποστηρίζουν την φαρμακευτική αγωγή από το στόμα για την αντιμετώπιση της νόσου Peyronie ως αποτελεσματική.

Πιο συγκεκριμένα σχετικές μελέτες έχουν δείξει ότι η χορήγηση των αναστολέων της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5- οι οποιοι συνταγογραφούνται για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας- σε άνδρες που βρίσκονται στην ενεργό φάση της νόσου, είναι πιθανό να μειώσει τον πόνο και να βελτιώσει τις στύσεις. Επίσης η χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων μπορεί να μειώσει τον πόνο. Φάρμακα και ουσίες, όμως, όπως η πεντοξυφυλλίνη, η βιταμίνη Ε και το συνένζυμο Q δε συστήνονται.

Εξετάστηκαν επίσης και δυο τοπικές θεραπείας, μια με βεραπαμίλη και μια με λάδι στρουθοκαμήλου. Η βεραπαμίλη δε βρέθηκε να είναι ωφέλιμη, ενώ μια μικρή έρευνα έδειξε ότι το λαδί στρουθοκαμήλου θα μπορούσε να μειώσει τον πόνο και την κάμψη του πέους.

Αναφορικά με τη θεραπεία με κρουστικά σήματα, οι ερευνητές τόνισαν ότι δεν έχει ακόμα αποδειχθεί η αποτελεσματικότητά της και δεν στήριξαν τη χρήση της σε άνδρες που βρίσκονται σε ενεργό φάση της νόσου. Αυτά τα δεδομένα βέβαια ειναι πιθανό να τροποποιηθούν εάν οι μελλοντικές μελέτες με καλό σχεδιασμό και ευρύ δείγμα τεκμηριώσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

Κάποιοι άνδρες που βρίσκονται στην ενεργό φάση της νόσου υποβάλλονται σε ενέσεις με ιστολυτικό κλωστηριδίου της κολλαγενάσης. Πρόκειται για την πρώτη ενέσιμη θεραπεία της νόσου Peyronie που εγκρίθηκε από τον οργανισμό φαρμάκων των ΗΠΑ. Επίσης αποτελεσματική σύμφωνα με τους συγγραφείς θα μπορούσε να είναι και η ενέσιμη θεραπεία με ιντερφερόνη. Τέλος αναφέρουν ότι η χρήση συσκευών έλξης του πέους για αρκετές ώρες καθημερινά μπορεί επίσης να είναι μια νέα αποτελεσματική προσέγγιση για την αντιμετώπιση της νόσου Peyronie

Σε κάθε περίπτωση οι συγγράφεις τονίζουν ότι δεν υπάρχει πανάκεια και ότι ο κάθε ασθενής θα πρέπει σε συνεργασία με τον ιατρό του να βρει το θεραπευτικό σχήμα στο οποίο ανταποκρίνεται καλύτερα. Τόνισαν τέλος την ανάγκη περισσοτέρων κλινικών δοκιμών για την αξιολόγηση των διαφορετικών θεραπευτικών εναλλακτικών.

Πηγή: andrologia.gr