Βούτσης: Βάζοντας τέλος στη σιωπή, βάζουμε τέλος στην έμφυλη βία

Να ανοίξουν τα στόματα και να μιλήσουν οι κοινωνίες για να αντιμετωπιστούν τα αυξημένα και τρομακτικά φαινόμενα βίας κατά των γυναικών επεσήμανε με αφορμή την αυριανή Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Έμφυλης Βίας, ο τέως Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής Α’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Βούτσης σε συνέντευξη που έδωσε στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ.

Ο τέως Πρόεδρος της Βουλής θυμίζοντας ότι η 25η Νοεμβρίου έχει ανακηρυχθεί από γυναικείες οργανώσεις της δεκαετίας του ’80 αλλά και από τον ΟΗΕ το 1991 ως Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των γυναικών τόνισε ότι η Παγκοσμιοποίηση και η οικονομική κρίση λειτουργούν ως «θερμοκήπιο» για την ανάπτυξη φαινομένων βίας ακόμα και μέσα στην οικογένεια με θύματα γυναίκες και παιδιά, υπογραμμίζοντας ότι οι κοινωνίες οφείλουν να επικουρούν τα θύματα αυτής της ομολογημένης ή ανομολόγητης βίας.

Παράλληλα, ο Νίκος Βούτσης κληθείς να σχολιάσει τη διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης που ολοκληρώνεται αύριο με τη ψηφοφορία στη Βουλή έκανε λόγο για «κολοβή» διαδικασία από την οποία αποκλείστηκαν θέματα που αφορούν στο κοινωνικό κράτος, στις ελευθερίες και στα δημόσια αγαθά και τα οποία είχαν τεθεί από την προηγούμενη προτείνουσα Βουλή.

Τέλος ο τέως Πρόεδρος της Βουλής χαρακτήρισε φυλακές τα κλειστά κέντρα για πρόσφυγες και μετανάστες αντιτάσσοντας ως εναλλακτική την βαθιά ανθρωπιστική λύση των ανοιχτών κέντρων και δομών.

Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Έμφυλης Βίας είναι η αυριανή Δευτέρα 25 Νοεμβρίου κι αν και έχουν γίνει σημαντικά βήματα όπως η υιοθέτηση και ψήφιση από τη Βουλή το Μάρτη του 2018 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης όπου έγινε νόμος του κράτους η απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη Πρόληψη και τη Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής Βίας, τα φαινόμενα παραμένουν τρομακτικά. Μιλάμε για υψηλότατα ποσοστά σε όλη την Ευρώπη ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών, μιλάμε για βιασμούς, για γυναικοκτονίες.

Δυστυχώς η Παγκοσμιοποίηση και η κρίση που από τη μία δίνουν τη δυνατότητα να έρχονται στην επιφάνεια τα περιστατικά αυτά, τα οποία στο παρελθόν έμεναν στη σκιά, από την άλλη όμως διαμορφώνουν συνθήκες που λειτουργούν με τρόπο αυξητικό για τέτοιου είδους φαινόμενα. Για παράδειγμα μόνο στη Θεσσαλονίκη που από την 1η Νοεμβρίου, ξεκίνησε να λειτουργεί το Γραφείο Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας, καταγράφτηκαν 28 περιστατικά βίας μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον με θύματα κυρίως γυναίκες.

Μέσα σε μόλις 22 ημέρες δηλαδή υπήρξαν καταγγελίες για περιστατικά εξύβρισης, ξυλοδαρμού, απειλών και αυτοδικίας. Είναι πολύ σημαντικό ζήτημα. Η Βουλή τα τελευταία χρόνια έχει ασχοληθεί, έχει νομοθετήσει, έχει μπει το θέμα στην ελληνική κοινωνία. Θα πρέπει να ανοίξουν τα στόματα. Θα πρέπει να ανοίξουν τα στόματα, να μιλήσουν και οι κοινωνίες και οι οικογένειες να επικουρούν τις γυναίκες οι οποίες υφίστανται αυτήν την ομολογημένη ή ανομολόγητη βία.

Φυλακές είναι τα κλειστά κέντρα προσφύγων- μεταναστών που σχεδιάζει να δημιουργήσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Και δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που στέκεται απέναντι σε κάτι τέτοιο, είναι οι Διεθνείς Συνθήκες και το διεθνές δίκαιο που είναι ενάντια σε αυτές τις καταστάσεις. Υπάρχει εναλλακτική και έχει να κάνει με τα ανοιχτά κέντρα και με δομές σε όλη την ηπειρωτική χώρα. Βεβαίως μέχρι έναν αριθμό που να μπορεί η χώρα να αντέξει. Χρειάζεται μια ευρύτατη συναίνεση, μία ευρύτατη κοινωνική, βαθιά ανθρωπιστική αντιμετώπιση και από την πλευρά της τοπικής αυτοδιοίκησης και μία συζήτηση με τις κοινωνίες.

Το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα, όπως έχω πει πολλές φορές, είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα που θα σφραγίσει όλον τον 21ο αιώνα λόγω των τεράστιων οικονομικών ανισοτήτων, των αναίτιων πολέμων που συνεχίζονται και της κλιματικής αλλαγής.
«Κολοβή» ως προς το κοινωνικό και ελευθεριακό της μέρος είναι αυτή η Συνταγματική Αναθεώρηση. Θα έπρεπε μετά από την 10ετή κρίση που περάσαμε να υπάρξει μια πολύ μεγαλύτερη υποστήριξη σε θέματα ευαίσθητα που άπτονται των κοινωνικών ελευθεριών.

Να θυμίσω ότι από την προτείνουσα Βουλή που ήταν η προηγούμενη είχε προταθεί μία μεγάλη σειρά πολύ σοβαρών ζητημάτων που έχουν να κάνουν με το κοινωνικό κράτος, τις ελευθερίες, τα δημόσια αγαθά, τις βουλευτικές θητείες ώστε να μην μπορεί ο βουλευτής να έχει συνεχείς θητείες επ’ άπειρον και άλλα.