Λίγοι γνωρίζουν την τραγωδία που έλαβε μέρος το φθινόπωρο του 1941 στη Λιβαδιά Σερρών, από τις βουλγαρικές κατοχικές Αρχές, με θύματα 14 Έλληνες από το χωριό Κοκκινόγεια Δράμας.
Οι 14 Δραμινοί βρέθηκαν στα Κρούσσια κυνηγημένοι από τους Βουλγάρους, μετά τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1941 (σφαγή Δράμας), με στόχο να περάσουν στην γερμανοκρατούμενη ζώνη και να σωθούν. Εκτιμώντας λανθασμένα πως ήδη το είχαν καταφέρει, σταμάτησαν να ξεκουραστούν ανάβοντας φωτιά για να ψήσουν καλαμπόκια και να χορτάσουν την πείνα τους.
Η κίνηση αυτή ωστόσο στάθηκε μοιραία, αφού γρήγορα έγιναν αντιληπτοί και περικυκλώθηκαν από Βούλγαρους στρατιώτες, οι οποίοι τους συνέλαβαν και τους μετέφεραν δεμένους μ’ αγκαθωτό σύρμα στο υπόγειο του κοινοτικού καταστήματος της Λιβαδιάς, ένα από τα κεφαλοχώρια της περιοχής.
Για δύο μέρες, οι 14 συλληφθέντες υπέστησαν πάνδεινα και φρικτά βασανιστήρια, για να οδηγηθούν τελικά σε τοποθεσία έξω από το χωριό όπου και εκτελέστηκαν.
Ήταν 3/10/1941 …
Ο νεότερος σε ηλικία ήταν 23 ετών και ο μεγαλύτερος 61. Ανάμεσά τους και δύο αδέλφια. Συγκεκριμένα :
=Γεώργιος Γ. Ισαακίδης (34)
=Ευθύμιος Χρ. Κωνσταντινίδης (30)
=Αριστείδης Δ. Πολομπρατσίδης (34)
=Ασκληπιός Γ. Κοπαράνης (25)
=Κωνσταντίνος Γ. Μιχαηλίδης (29)
=Κωνσταντίνος Γ. Παπανέστης (25)
=Ιωακείμ Γ. Παπανέστης (23)
=Αθανάσιος Π. Τσελίκογλου (44)
=Συμεών Σ. Συμεωνίδης (61)
=Ιωάννης ι. Τσακιρίδης (43)
=Νικόλαος Ι. Τσαρουχίδης (34)
=Λάζαρος Ι. Μιχαηλίδης (35)
=Κωνσταντίνος Χρ. Τσακιρίδης (25)
=Μηνάς Α. Κιοσέογλου (26)
Αιωνία τους η μνήμη.
πηγή Panagiotis Savvidis
