Ο Θεόφιλος Νάστας, απόφοιτος του 1ου Γενικού Λυκείου Ωραιοκάστρου είναι από τα πρόσωπα που ξεχώρισαν στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις, καθώς συγκέντρωσε 19.650 μόρια, γράφοντας 20 στη Φυσική, 19.7 στη Χημεία, 19.6 στη Βιολογία και 19.3 στην Έκθεση
Πλέον ξεκουράζεται και αποβάλλει το άγχος της δύσκολης χρονιάς, καθώς περιμένει να γίνει φοιτητής Ιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στόχος που, όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ως όνειρο υπήρξε από τα χρόνια του δημοτικού σχολείου, με τις βάσεις για την υλοποίησή του να τοποθετούνται ήδη από το Γυμνάσιο και την προσπάθεια να εντατικοποιείται από την Α’ Λυκείου μέχρι τις φετινές εξετάσεις.
«Θέλει πάρα πολύ μεγάλη προσωπική προσπάθεια και υπομονή ένα τέτοιο αποτέλεσμα, δεν αρκεί ούτε το σχολείο, ούτε το φροντιστήριο, όσο καλά και να είναι», παραδέχεται και μιλά για τις ιδιαίτερες συνθήκες που επέβαλε φέτος στους υποψηφίους των πανελλαδικών εξετάσεων η πανδημία του κορονοϊού.
«Η αλήθεια είναι πως ήμουν από τους τυχερούς, καθώς είχα τελειώσει την ύλη όταν ξεκίνησε η καραντίνα, οπότε ήταν μία περίοδος που έκανα προσωπικά δουλειά σπίτι, συνεχίζοντας τα φροντιστηριακά μαθήματα μέσω zoom», αναφέρει, εξηγώντας ότι το «αποτέλεσμα είναι καλό, αλλά η πορεία σίγουρα επηρεάστηκε πολύ».
«Οι δυσκολίες άρχισαν πριν την καραντίνα, στην αρχή της χρονιάς ακόμη, γιατί είχαμε τις αλλαγές στο σύστημα, οι οποίες εμένα τουλάχιστον με επηρέασαν πολύ στον τρόπο διαβάσματος. Τα πράγματα με την ύλη σταθεροποιήθηκαν κάπου τον Φεβρουάριο, πριν ακόμη μειωθεί η ύλη λόγω της καραντίνας. Για παράδειγμα στην έκθεση με την εισαγωγή της Λογοτεχνίας κάθε εβδομάδα διάβαζα με διαφορετικό τρόπο, στη Φυσική άργησαν κάποιες οδηγίες, στη Χημεία επίσης. Ήταν μία διαρκής προσπάθεια προσαρμογής, που εκτός από το διάβασμα, ήθελε πολλή επιμονή και υπομονή. Μετά, στην καραντίνα τα πράγματα αναθεωρήθηκαν ξανά, είχαμε πολύ χρόνο, κόπηκε μεγάλο μέρος της ύλης, πολύ μεγάλο, δεν ελέγχθηκε τόσο η ποιότητα όσο η ποσότητα των κεφαλαίων που μειώθηκαν», εξηγεί.
Σε ό,τι αφορά το πώς οι μέρες της απομόνωσης επηρέασαν την ψυχολογία του παραδέχεται:
«Γενικά η καραντίνα ήταν δύσκολη γιατί πρώτα από όλα δυσκολεύει να ακούς ότι γύρω σου πεθαίνουν εκατοντάδες άνθρωποι κάθε μέρα, ένα μικρό χωριό κάθε μέρα στην Ιταλία και σε όλον τον κόσμο. Σε καταβάλλει ψυχολογικά. Από την άλλη δεν μπορούσαμε να βγούμε έξω ούτε ως το σούπερ μάρκετ, καθώς είχαμε συνέχεια το άγχος μην κολλήσουμε κάτι τους τελευταίους μήνες».
«Υπό άλλες συνθήκες μέχρι τον Μάιο θα διαβάζαμε 5-6 ώρες τη μέρα, γιατί αυτός θα ήταν ο χρόνος που θα μας έμενε από φροντιστήρια και τον Μάιο θα χρησιμοποιούσαμε τις απουσίες για να μείνουμε σπίτι και να διαβάζουμε 10-11 ώρες την ημέρα, όσο μπορούσαμε για να προετοιμαστούμε τον τελευταίο μήνα για τις εξετάσεις. Τώρα η πολύωρη δουλειά του Μαΐου ουσιαστικά πήγε τρεις μήνες πριν και την κούραση που υπήρχε από αυτό το διάβασμα την ένοιωσα γύρω στον Απρίλιο αντί για τον Ιούνιο. Ήθελε πολλή δύναμη για να συνεχίσω να διαβάζω. Δε νομίζω, όμως ότι έγιναν τρομερές ανακατατάξεις από την καραντίνα, δεν έγιναν οι τελευταίοι οι πρώτοι ή οι πρώτοι τελευταίοι», προσθέτει.
Σχετικά με τη Σχολή της προτίμησής του ο αριστούχος σημειώνει:
«Η Ιατρική ανέκαθεν ήταν δεδομένη, δε διαπραγματεύτηκα ποτέ αυτή την επιλογή. Γιατρός στην οικογένεια δεν υπάρχει, όμως πάντοτε ήταν στόχος η Ιατρική, από το Δημοτικό ακόμη και από το Γυμνάσιο άρχισα να τον δουλεύω».
Απευθυνόμενος σε συνυποψηφίους του που δεν έφεραν στις εξετάσεις το αποτέλεσμα στο οποίο στόχευαν καταλήγει: «Να πω στα παιδιά τα οποία μπορεί να μην τα κατάφεραν, ότι δεν είναι το τέλος του κόσμου. Όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται οι πανελλαδικές είναι από τις πολλές εξετάσεις στη ζωή μας και σίγουρα δεν είναι η πιο δύσκολη. Χρειάζεται καλή προετοιμασία, να να ελέγχουμε το άγχος».
Σμαρώ Αβραμίδου
ΑΠΕ-ΜΠΕ
