Σε μια καλοκαιρινή περίοδο που δεν θυμίζει σε τίποτα τα προηγούμενα χρόνια, με τον τουριστικό κλάδο να δοκιμάζεται από τις επιπτώσεις της πανδημίας, το επάγγελμα του ναυαγοσώστη ακτής φαίνεται να κάνει τη διαφορά

και να πηγαίνει «πάρα πολύ καλά», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM», ο διευθυντής της Ελληνικής Ναυαγοσωστικής Ακαδημίας (ΕΝΑΚ), Νίκος Γιοβανίδης.
«Φέτος εξαιτίας της πανδημίας, ταρακουνήθηκε όλο το σύστημα του τουρισμού και πάρα πολλά παιδιά ανακάλυψαν τη ναυαγοσωστική καθώς τα χρήματα που προσφέρει το επάγγελμα δεν τα βρίσκεις εύκολα. Αν και στους ναυαγοσώστες πισίνας υπάρχει σημαντική ανεργία, λόγω των ξενοδοχείων που δεν άνοιξαν, στους ναυαγοσώστες ακτής υπάρχουν τεράστια κενά. Εάν υπήρχαν και άλλα παιδιά θα τοποθετούσαμε και άλλους ναυαγοσώστες. Γενικά το επάγγελμα αυτό, ο συγκεκριμένος τομέας, πήγε φέτος πάρα πολύ καλά», εξήγησε ο κ. Γιοβανίδης.
Κάλεσε, μάλιστα, νέους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να εργαστούν σε αυτό τον τομέα, να ακολουθήσουν τις απαραίτητες διαδικασίες καθώς, όπως υπογράμμισε, αλλάζει το νομοθετικό πλαίσιο για τις ακτές και αυτό θα φέρει μια «έκρηξη» αύξησης των θέσεων ναυαγοσωστών ακτών. «Απευθυνόμαστε σε παιδιά άνω των 18 ετών. Δεν χρειάζεται να είναι δεινοί κολυμβητές, απλώς μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, που είναι από 15 ημέρες έως ένα μήνα και να περάσουν από τις εξετάσεις που ορίζει το υπουργείο. Όταν ονομαστούν ναυαγοσώστες ακτής μπορούν να εργαστούν», σημείωσε, επισημαίνοντας πως «ένας ναυαγοσώστης ακτής λαμβάνει μισθό από 1000 έως 1200 ευρώ και τη διαμονή του».
Ερωτηθείς για τη φετινή πορεία του επαγγέλματος του ναυαγοσώστη, ο κ. Γιοβανίδης αναφέρθηκε στις αλλαγές που δρομολογήθηκαν, επισημαίνοντας σχετικά: «Φέτος άλλαξε ο νόμος. Από 50 κλίνες και πάνω και 1,5 μέτρο βάθος πισίνας και πάνω είναι υποχρεωμένος ο ναυαγοσώστης να είναι παρών στην πισίνα και πρόκειται για μισθωμένο προσωπικό. Ενώ κάτω από 50 κλίνες και κάτω από 1,5 μέτρο το βάθος της πισίνας πλέον μπορεί ο ναυαγοσώστης να περιφέρεται μέσα στο κατάλυμα και έτσι μπορεί και κάποιος άλλος να καλύπτει τη θέση του ναυαγοσώστη ακόμα και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του καταλύματος. Αυτό είναι μια “ανάσα” για τις μικρές ξενοδοχειακές μονάδες».
Διευκρίνισε, δε, πως «η παρουσία των ναυαγοσωστών ακτής στις παραλίες είναι τοπική ευθύνη του δήμου και εργάζονται σε οργανωμένες παραλίες όπου πληρώνεις για να μπεις και στις πολυσύχναστες παραλίες». Φέτος, εξαιτίας της πανδημίας, οι ναυαγοσώστες ακτής ξεκίνησαν να εργάζονται από την πρώτη Ιουλίου και όχι από τις αρχές Ιουνίου όπως κάθε καλοκαιρινή περίοδο.
Σύμφωνα επίσης με τη νέα νομοθεσία, «ένας ναυαγοσώστης και μετά τα 45 έτη, εάν περάσει τις αθλητικές και ιατρικές εξετάσεις, μπορεί να παραμείνει πλέον στο επάγγελμα μέχρι και τα 60 χρόνια του», κατά τον διευθυντή της ΕΝΑΚ.
Ο ίδιος εκτιμά ότι «το επάγγελμα του ναυαγοσώστη είναι μια διέξοδος», ενώ είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος για την πορεία της ναυαγοσωστικής στην Ελλάδα καθώς, όπως είπε, «η κυβέρνηση κρατάει ψηλά τη ναυαγοσωστική, διότι προέχει η ασφάλεια του πολίτη και δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει μείωση των ναυαγοσωστών στη χώρα μας».
*Συνέντευξη στην Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου
ΑΠΕ-ΜΠΕ