Έχουν περάσει τρεις μήνες από τότε που ο Safar ξεκίνησε να φτιάχνει στολές και μάσκες για την προστασία από τον COVID-19.
Μέχρι στιγμής έχει ράψει περισσότερες από χίλιες μάσκες, που έχουν διανεμηθεί όχι μόνο σε πρόσφυγες, αλλά και στους κατοίκους των Τρικάλων, όπου ζει με την οικογένειά του.
Η οικογένεια των αιτούντων άσυλο από το Ιράκ μένει τους τελευταίους εννέα μήνες σε ένα διαμέρισμα που ενοικιάζεται ως μέρος του προγράμματος ESTIA που υλοποιεί η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες σε συνεργασία με τον Δήμο Τρικκαίων και την e-Τrikala Α.Ε.
Για εικοσιπέντε χρόνια, o Safar διατηρούσε το δικό του μικρό ραφείο στην πόλη Zakho στο βόρειο Ιράκ, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Εκεί έφτιαχνε παραδοσιακές φορεσιές, αλλά και στολές για τους άντρες του στρατού και της αστυνομίας. Όπως λέει, πότε δεν μπορούσε να φανταστεί πως κάποια μέρα θα έραβε μάσκες για την προστασία από έναν θανατηφόρο ιό.
«Η πανδημία δεν κάνει διακρίσεις. Μας αφορά όλους. Θυμάμαι τον πατέρα μου να λέει “Να βοηθάμε ανθρώπους, να γεμίζει η καρδιά μας”. Έτσι νιώθω και εγώ. Οι κάτοικοι των Τρικάλων μάς σέβονται και μας αγαπούν. Καταλαβαίνουν πως έχουμε περάσει πολλές κακουχίες και πως προσπαθούμε να ξαναφτιάξουμε τη ζωή μας», προσθέτει o Safar.
Όταν μάλιστα ένας Τρικαλινός έμαθε για την εθελοντική προσφορά του Safar, αποφάσισε να τον βοηθήσει ζητώντας του να φτιάξει 500 μάσκες για την προστασία από τον COVID-19.
Για την επταμελή οικογένεια από το Ιράκ, αυτή η πρώτη παραγγελία είναι και το πρώτο βήμα προς μια νέα ζωή. Ο Safar θέλει να ξαναδουλέψει ως ράφτης και γιατί όχι, να αποκτήσει και πάλι τη δική του μικρή επιχείρηση.
«Θέλω να σταθώ στα πόδια μου, να δουλέψω και να ζήσω την οικογένειά μου. Θέλω να μείνω στην Ελλάδα, μα πρέπει να βρω δουλειά. Έχω πέντε παιδιά, έχω ευθύνες μα και όνειρα για το μέλλον», σημειώνει.
Νιώθοντας ήδη μέρος της κοινωνίας των Τρικάλων, ο Safar έφτιαξε μάσκες και για τους καθηγητές και τους μαθητές του 2ου Γυμνασίου της πόλης.
«Δύο από τα παιδιά μου πηγαίνουν σε αυτό το σχολείο. Μαθαίνουν Ελληνικά, ενώ αγαπούν τα μαθηματικά και τη φυσική» λέει ο Safar.
«Ένα πρωί μπήκαν στην τάξη κρατώντας στα χέρια τους μάσκες. Ο δάσκαλος και οι συμμαθητές τους ξαφνιάστηκαν. Οι γιοι μου εξήγησαν πως νιώθουμε την ανάγκη να πούμε ευχαριστώ για όλα όσα έχουν κάνει για εμάς» συνεχίζει.
Παράλληλα, ο 45χρόνος ράφτης προχώρησε σε μια ακόμα χειρονομία ευγνωμοσύνης. Αποφάσισε να ράψει εκατό ολόσωμες στολές προστασίας για το προσωπικό της e-Trikala. «Αυτοί οι άνθρωποι μας φροντίζουν και νοιάζονται για εμάς. Καθημερινά, διερμηνείς, κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι έρχονται σε επαφή με πολλούς πρόσφυγες και άλλους ωφελούμενους. Οπότε σκέφτηκα πως οι ολόσωμες στολές θα τους προφυλάξουν καλύτερα από τον κορωνοϊό», υποστηρίζει ο Safar.
«Στεκόμαστε στο πλευρό αυτών των ανθρώπων και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους βοηθήσουμε. Η κοινωνία των Τρικάλων έχει αγκαλιάσει τους πρόσφυγες», υποστηρίζει ο Οδυσσέας Ράπτης, διευθύνων σύμβουλος της e-Trikala. «Η πρωτοβουλία του Safar, να φτιάξει εκατό στολές για το προσωπικό μας, δείχνει πως και οι αιτούντες άσυλο εκτιμούν τη δουλειά μας και αναγνωρίζουν τις προσπάθειές μας. Μαζί θα προχωρήσουμε».
Στα Τρίκαλα, από το 2017 που υλοποιείται το ESTIA, έχουν δημιουργηθεί 414 θέσεις φιλοξενίας αιτούντων άσυλο σε 68 διαμερίσματα, ενώ αυτή τη στιγμή στη θεσσαλική πόλη φιλοξενούνται 363 αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες. Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
πηγή estia.unhcr.gr
