Τα συλλυπητήριά της στον Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη, για τη φονική και καταστρεπτική έκρηξη που σημειώθηκε χθες το απόγευμα στη Βηρυτό του Λιβάνου, εκφράζει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Στο κείμενο συμπαράστασης, το οποίο απέστειλε διά του προέδρου της, αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, προς τον Πατριάρχη, αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «αι θλιβεραί αγγελίαι περί εκατόμβης νεκρών, απροσδιορίστου αριθμού τετραυματισμένων, ολοσχερούς καταστροφής κτηρίων, Εκκλησιών, Νοσοκομείων και άλλων απαραιτήτων διά την ανθρωπίνην διαβίωσιν δομών, αι οιμωγαί και τα δάκρυα των εν τη αγαπητή χώρα του Λιβάνου συνανθρώπων ημών, παρεκίνησαν ημάς όπως εκ μέσης καρδίας εκφράσωμεν Υμίν τα πλέον ειλικρινή αισθήματα συμπαραστάσεως και εν Χριστώ φιλαλληλίας ημών προσωπικώς, της Σεπτής Ιεραρχίας της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος και σύμπαντος του ευσεβούς ελληνικού λαού».
Αναλυτικότερα, το κείμενο έχει ως εξής:
Μακαριώτατε και Θειότατε Πατριάρχα της Μεγάλης Θεουπόλεως Αντιοχείας, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος, κύριε Ιωάννη, την Υμετέραν Μακαριότητα εν Κυρίω κατασπαζόμενοι υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Μετά βαθυτάτης οδύνης και ψυχικού άλγους επληροφορήθημεν την αναπάντεχον είδησιν της καταστρεπτικής εν Βηρυττώ εκρήξεως και την, συνεπεία ταύτης, καταβύθισιν της χώρας του Λιβάνου εν σκότει και σκιά θανάτου. Αι θλιβεραί αγγελίαι περί εκατόμβης νεκρών, απροσδιορίστου αριθμού τετραυματισμένων, ολοσχερούς καταστροφής κτηρίων, Εκκλησιών, Νοσοκομείων και άλλων απαραιτήτων δια την ανθρωπίνην διαβίωσιν δομών, αι οιμωγαί και τα δάκρυα των εν τη αγαπητή χώρα του Λιβάνου συνανθρώπων ημών, παρεκίνησαν ημάς όπως εκ μέσης καρδίας εκφράσωμεν Υμίν τα πλέον ειλικρινή αισθήματα συμπαραστάσεως και εν Χριστώ φιλαλληλίας ημών προσωπικώς, της Σεπτής Ιεραρχίας της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος και σύμπαντος του ευσεβούς ελληνικού λαού.
Μακαριώτατε, έστω εις γνώσιν Υμών ότι η καθ’ ημάς Αγιωτάτη Εκκλησία, η Ιεραρχία, ο κλήρος, οι μοναχοί και ο πιστός λαός Αυτής ευχόμεθα διαπύρως τω Θεώ των οικτιρμών και πάσης παρακλήσεως όπως αποστείλη ουρανόθεν τω δεινώς χειμαζομένω προσφιλεί εν τη πόλει της Βηρυττού λαώ πάσαν παρηγορίαν, υπομονήν, δύναμιν, ελπίδα ακαταίσχυντον, ευτονίαν και θάρρος ακατάβλητον δια την λυσιτελή αντιμετώπισιν και υπέρβασιν της απροσδοκήτου ταύτης συμφοράς.
Ακραδάντως πιστεύομεν ότι ο καθημαγμένος τοις μώλωψι και πανσθενουργός Κύριος της Δόξης θα ποιήση “συν τω πειρασμώ και την έκβασιν του δύνασθαι υμάς υπενεγκείν” (Α Κορ. 10,13).
Μακαριώτατε, οίκοθεν νοείται ότι η καθ’ ημάς Εκκλησία θέλει συμπαρασταθεί εμπράκτως εις την, κατά το δυνατόν, ανακούφισιν και ίασιν των πληγέντων αδελφών ημών και προς τούτο τόσον ημείς, όσον και ο φιλανθρωπικός Εκκλησιαστικός Οργανισμός “Αποστολή” είμεθα ολοθύμως εις την διάθεσίν Σας. Επί δε τούτοις, κατασπαζόμενοι και αύθις την Υμετέραν Θειοτάτην Μακαριότητα, διατελούμεν μετά πολλής της εν Χριστώ αγάπης.
