Συγκινητική ανάρτηση Σερραίου εκπαιδευτικού μέσα από την Πνευμονολογική: “Σκύβω και ταπεινά τους φιλώ τα χέρια”

Με μια συγκινητική  ανάρτηση περιγράφει με αξιοπρέπεια τον προσωπικό του αγώνα μέσα από την Πνευμονολογική Μονάδα 411 του Νοσοκομείου Σερρών, ο  Σερραίος εκπαιδευτικός Γιάννης Πούλιος ενώ συγχρόνως εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.

“Οι άνθρωποι αυτοί έγιναν η οικογένεια μου”, γράφει.

“Η σχολαστικότητα, ο επιστημονικός τρόπος δουλειάς, η επίμονη φροντίδα αλλά πάνω από όλα η αστείρευτη αγάπη τους δεν περιγράφονται”, εξομολογείται.

Διαβάστε τι αναφέρει:

“Λίγες σκέψεις για το νοσοκομείο Σερρών από έναν νοσηλευόμενο..
Εχω ήδη κοντά ένα 20ημερο νοσηλείας. Διαβάζω, όταν μπορώ, τα σχόλια σας για τις συνθήκες στο Νοσοκομείο μας. Αισθάνομαι την ανάγκη να σας μεταφέρω ο, τι έζησα εγώ:
-Το νοσηλευτικό κ το ιατρικό προσωπικό έγιναν η οικογένειά μας. Η σχολαστικότητα, ο επιστημονικός τρόπος δουλειάς, η επιμονη φροντίδα αλλά πανω απο ολα η αστειρευτη αγάπη τους δεν περιγραφονται. Με όσα έχουν στη διάθεσή τους κάθε μέρα καταθέτουν εδώ την ψυχή τους.
Γι αυτους τους μεγάλους ήρωες ΔΕ ΔΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ. Σκύβω κ ταπεινά τους φιλώ τα χέρια
-Οι γιατροί είναι συνεχώς κοντά μας κ ο ίδιος ο κ. Θεόφιλος Καλλινικιδης οργωνει όλη τη μέρα το νοσοκομείο γνωρίζοντας κάθε έναν μας προσωπικα αλλά κ το ιστορικό μας
-Η καθαριότητα απίστευτη.
Απολυμάνσεις συνεχώς, οχι μια φορά τη μέρα
-Ακούω για ελλείψεις σε αναλώσιμα κ εξοπλισμό κ φυσικά το προσωπικο, δεν ξέρω την πραγματικη κατάσταση, εμείς όμως ως ασθενείς αυτά δεν τα αισθανθήκαμε, υπάρχει μια ομπρέλα προστασιας από το προσωπικο: με έναν μαγικό τρόπο τα οποία κενά καλύπτονται. Προτεραιότητα τους είναι να αισθανόμαστε οι ασθενείς ασφαλείς
-διατροφή εξαιρετική (ως μάγειρας καποιες συνταγες τις ζήλεψα…)
-η θέρμανση δεν έλειψε καμια μερα ουτε κ το οξυγόνο (προσωπικα λόγω της κατάστασης μου υπήρχαν μέρες που χρειαζόμουν δυο πηγες οξυγόνου)
Δεν αμφισβητώ στις αναρτήσεις σας την πραγματική σας αγωνία κ το ενδιαφέρον σας για τις συνθήκες νοσηλείας εδώ. Επίσης δεν κατεβηκα από τον Άρη, γνωρίζω τις σοβαρές ελλείψεις του συστήματος υγείας. Δεν προσπαθώ να ωραιοποιησω τα πραγματα, θέλω όμως να είμαι δίκαιος κ καταθέτω την ψυχή μου γι αυτή τη δευτερη οικογένεια που απέκτησα εδώ.
Και μην αμφιβαλλετε, δε διαβάζετε την ανάρτηση ενός ανθρώπου σε αδυναμία, αυτό που μου συμβαίνει, είναι δώρο Θεου..
Με αγαπη, Γιάννης
(Πνευμονολογικη, 411..)