Date:
4η Αυγούστου 1936 και ο Ιωάννης Μεταξάς, ωθείται στην κατάληψη της εξουσίας µε τον σπανιότερο τρόπο που θα µπορούσε να υπάρξει.
Επί της ουσίας το ίδιο το ελληνικό κοινοβούλιο του παρέδωσε τα ηνία της απολυταρχικής διακυβέρνησης και εκείνος, εκµεταλλευόµενος τις περιστάσεις και την επίνευση του παλατιού, επέβαλε τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου, που έµελλε να κρατήσει µέχρι την κατάληψη της χώρας από τους Γερµανούς τον Απρίλιο του 1941 και αφού ο ίδιος είχε πεθάνει τρεις µήνες νωρίτερα.
Ο Μεταξάς όµως, ως πρόσωπο που κυριάρχησε στην πολιτική ζωή επί τρεις δεκαετίες το πρώτο ήµισυ του 20ού αιώνα, έχει και ακόµη µία ιδιοµορφία: Η πλειονότητα του ελληνικού λαού τον µίσησε, καθώς ευθύνεται για τις συλλήψεις 80.000 πολιτών και για τη φυλάκιση ή τον εκτοπισµό περίπου 4.500 κοµµουνιστών σε ξερονήσια (χωρίς να συνυπολογίζουµε την ανελευθερία, την καταπίεση, τη βία και τη λογοκρισία), αλλά, από την άλλη πλευρά, ήταν αυτός που µερίµνησε επισταµένως για την αµυντική θωράκιση της χώρας, αντιλαµβανόµενος τις διεθνείς εξελίξεις και τις συγκρούσεις που εκτιµούσε πως ήταν θέµα χρόνου να µεταφέρουν τη φωτιά του πολέµου στη γειτονιά µας, αποκατέστησε το αξιόµαχο του Ελληνικού Στρατού και αρνούµενος το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου 1940 την είσοδο των ιταλικών δυνάµεων στο έδαφός µας, ηγήθηκε του έπους των οροσειρών της Πίνδου και της Αλβανίας.
