Ο καλύτερος τρόπος να αποφύγετε το τσίμπημα ενός κουνουπιού είναι η προετοιμασία και η πρόληψη. Εκτός από τα εντομοκτόνα χώρου τα οποία πωλούνται στο εμπόριο, μπορεί κανείς να δημιουργήσει αντικουνουπική προστασία στο σπίτι του επιλέγοντας τη φύτευση φυτών που φημίζονται για την προστασία τους έναντι των κουνουπιών.
Με τη βοήθεια του βιολόγου Νικόλαου Ματζαριώτη Msc παρουσιάζουμε τα 8 φυτά που έχουν έντονη απωθητική δράση σε κουνούπια και έντομα, αφού τα αρώματά τους από τα έλαια που περιέχουν δεν αρέσουν στα έντομα και τα διώχνουν.
Σιτρονέλλα (Cymbopogon citratus)
Η Σιτρονέλλα είναι ένας πολυετής ποώδης αρωματικός θάμνος. Τα φύλλα του έχουν ιδιαίτερα ωραίο δαντελωτό σχήμα και χνουδωτή υφή άρωμα που θυμίζει λεμόνι. Πολλοί συγχέουν την σιτρονέλα με το λεμονόχορτο αν και καμία σχέση ως φυτά δεν έχουν μορφολογικά παρά μόνο το άρωμα λεμονιού που υπάρχει έντονο και στα δύο.
Υπάρχει ποικιλία με δίχρωμα φύλλα και αυτή με τα μονόχρωμα πράσινα φύλλα. Θέλει ηλιόλουστη έως φωτεινή θέση στον κήπο ή στην βεράντα μας και χρειάζεται αρκετό πότισμα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Μελισσόχορτο (Melissa officinalis)
Το μελισσόχορτο είναι ένα θαμνώδες αρωματικό φυτό που συναντάται στην περιοχή της Νότιας Ευρώπης, της Μεσογείου, και στην Κεντρική Ασία. Γνωστό και ως μελισσοβότανο, κιτροβάλσαμο ή «μέλισσα η φαρμακευτική», το μελισσόχορτο έχει γρήγορη ανάπτυξη και ύψος που συνήθως υπερβαίνει το ένα μέτρο.
Τα φύλλα του μελισσόχορτου είναι ωοειδή και οδοντωτά και αναδίδουν μια ήπια μυρωδιά λεμονιού. Το μελισσόχορτο, στα πρώτα στάδια ανάπτυξης θα χρειαστεί μικρά και συχνά ποτίσματα για να ριζώσει καλύτερα, ενώ στη συνέχεια θα απαιτηθεί συχνό πότισμα την περίοδο του καλοκαιριού. Όσον αφορά τη λίπανση, η ενσωμάτωση μικρής ποσότητας βιολογικού λιπάσματος αζώτου ή κοπριάς, δυο φορές την περίοδο της άνοιξης είναι επιβεβλημένη.
Κατηφές
Ο κατηφές ή ταγέτης είναι ένα πολύ εύκολο και όμορφο φυτό. Πρόκειται για ένα θαμνώδες, ετήσιο φυτό με μεγάλη ποικιλία χρωμάτων (κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο, κεραμιδί). Ο κατηφές είναι πολύ εύκολο να καλλιεργηθεί και να προσαρμοστεί σε έναν κήπο ή σε μια γλάστρα-ζαρντινιέρα προσθέτοντας μια χρωματιστή όψη στον κήπο και στην βεράντα μας. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε διάφορους τύπους χώματος και σε συνδυασμό με το πλούσιο ηλιακό φως καταλήγει στην καλύτερη ανθοφορία του.
Φυτεύεται νωρίς την άνοιξη και αν ποτίζεται καλά και αφαιρούνται τα μαραμένα άνθη του, θα ανθίζει καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού μέχρι τις αρχές του Φθινοπώρου. Λιπαίνετε το καλοκαίρι (1 φορά τον μήνα) σκορπίζοντας το λίπασμα στο έδαφος ανάμεσα στα φυτά και ύστερα ποτίζετε καλά. Όταν καλλιεργείται σε γλάστρες και ζαρντινιέρες, λιπαίνετε πιο συχνά (κάθε 15 ημέρες) σκορπίζοντας ένα κουταλάκι του γλυκού λίπασμα σε κάθε φυτό πάνω και ύστερα ποτίζετε καλά. Προσοχή μην χρησιμοποιήσετε πολύ αζωτούχο λίπασμα γιατί θα έχει ως αποτέλεσμα να μεγαλώσουν πολύ τα φύλλα του και να μειωθούν τα άνθη του.
Αρμπαρόριζα (Pelargonium crispum)
Η αρμπαρόριζα φυτεύεται κατά την άνοιξη και είναι ένα από τα αγαπημένα μου φυτά. Ανήκει στην οικογένεια των γερανοειδών και πιάνει πολύ εύκολα γιαυτό είναι ένα πολύ κοινό φυτό που το βρίσκουμε σε αυλές ή κήπους ή μπαλκόνια σε γλάστρες. Απλώς κόβουμε ένα κλαδάκι, χωρίς λουλούδι, και το φυτεύουμε.
Δεν χρειάζεται συχνό πότισμα αλλά να είναι σε μέρος που να το πιάνει ο ήλιος μερικές ώρες την ημέρα. Δεν αντέχει σε θερμοκρασίες κάτω από -0o C, γιαυτό το χειμώνα θα πρέπει να το προστατεύουμε εάν κάνει πολύ κρύο, σκεπάζοντάς το ή βάζοντάς το μέσα.
Λουίζα (Aloysia triphylla)
Η λουίζα είναι ένα αρωματικό φυτό που τα φύλλα της αναδίδουν ένα ευχάριστο και δροσερό άρωμα λεμονιού. Ποώδης, πολυετής, φυλλοβόλος θάμνος, ύψους ενός εως τριών μέτρων, με βλαστούς που ξυλοποιούνται γρήγορα, με λογχοειδή φύλλα ανοιχτοπράσινου χρώματος και μικρά άνθη λευκού ή ρόδινου χρώματος.Καλλιεργείται σχετικά εύκολα στο χώμα, αλλά παρουσιάζει κάποιες δυσκολίες στη γλάστρα.
Αν τη φυτέψετε σε μπαλκόνι, εξασφαλίστε προφυλαγμένη θέση από βοριάδες, σε ανατολική ή δυτική έκθεση, ώστε να αποφεύγετε τον έντονο ήλιο του μεσημεριού τους θερμούς καλοκαιρινούς μήνες. Η καλύτερη εποχή φύτευσης της λουίζας είναι μέσα στην άνοιξη, από τα τέλη Μάρτη έως τέλη Μαΐου.
Αγήρατο (Ageratum houstonianum)
Το αγήρατοείναι ένα χαμηλό εποχιακό φυτό που σε ήπια και ζεστά κλίματα μπορεί να θεωρηθεί και πολυετές. Βασικά χαρακτηριστικά του είναι η πλούσια ανθοφορία του καθ’ όλη τη διάρκεια των θερμών μηνών και τα μικρά μωβ άνθη του που καλύπτουν σχεδόν όλο του το φύλλωμα! Πολλαπλασιάζεται με σπορά την άνοιξη ή το φθινόπωρο και ανθοφορεί το καλοκαίρι. Είναι εύκολο στην καλλιέργεια καθώς δεν απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα. Έχει χαμηλές απαιτήσεις όσον αφορά στο έδαφος αλλά χρειάζεται άφθονο φως και νερό καθώς δεν αντέχει την ξηρασία ούτε και το πολύ κρύο.
Γενικότερα προτιμά ηλιόλουστες θέσεις αν και μπορεί να αναπτυχθεί σε ημισκιερά σημεία ενώ είναι ανθεκτικό στις παραθαλάσσιες περιοχές. Είναι ιδανικό φυτό για κήπους και βραχόκηπους για φύτευση κατά συστάδες αλλά και για αβαθείς γλάστρες και ζαρντινιέρες.Εκτός από καλλωπιστικό φυτό το αγήρατο είναι αποτελεσματικό κατά των κουνουπιών καθώς τα φύλλα του περιέχουν κουμαρίνη, ένα συστατικό που χρησιμοποιείται για την παραγωγή εντομοαπωθητικών. Το αγήρατο εκπέμπει μια μυρωδιά που τα κουνούπια βρίσκουν ιδιαίτερα αποκρουστική!
Βασιλικός (Ocimum basilicum)
Ο βασιλικός που δεν λείπει από σχεδόν κανένα μπαλκόνι είναι από τα αρωματικά πού δίνουν έντονο άρωμα. Η ονομασία “βασιλικός” του αποδόθηκε καθώς, σύμφωνα με θρύλο, φύτρωσε στο σημείο όπου ο Μέγας Κωνσταντίνος και η μητέρα του Αγία Ελένη ανακάλυψαν τον Τίμιο Σταυρό. Τα φύλλα του είναι ωοειδή, μυτερά, ακέραια ή οδοντωτά, πράσινα (έντονα ή σκούρα σε ορισμένες ποικιλίες).
Τα άνθη του είναι μικρά και λευκά ή λευκορόδινα. Ο βασιλικός ανθίζει από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβριο. Αυτή την εποχή καλό είναι τον προμηθευτείς έτοιμο σε γλάστρα, γιατί η σπορά του (ρίχνουμε 5 – 10 σποράκια απευθείας στη γλάστρα) γίνεται νωρίς την άνοιξη. Η μεταφύτευσή του γίνεται Απρίλιο – Μάιο. Δεν χρειάζεται μεγάλη φροντίδα. Απλώς απαιτεί φως, χωρίς να είναι εκτεθειμένος απευθείας στον ήλιο, ο οποίος μαραίνει τα φύλλα του.
Αγαπά το δροσερό έδαφος, γι΄ αυτό πρέπει να ποτίζεται, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, σε καθημερινή βάση. Για να παρατείνεις τη διάρκεια της ζωής του, να ψαλιδίζεις τα άνθη του. Επίσης, όταν συλλέγεις φύλλα για κατανάλωση, καλύτερα να κόβεις τις κορυφές έτσι ώστε να αναπτύσσονται και οι πλάγιοι βλαστοί.
Λεβάντα (Lavandula angustifolia)
Η λεβάντα είναι ένα από τα πιο αγαπημένα φυτά που συναντάμε σε μπαλκόνια, αυλές και κήπους στη χώρα μας. Μπορεί εύκολα να φυτευτεί σε γλάστρες, παρτέρια και ζαρντινιέρες και ευδοκιμεί ακόμα και σε βραχώδη εδάφη. Σαν γενικός κανόνας, η λεβάντα φυτεύεται το φθινόπωρο και ανθίζει την άνοιξη.
Μέσα στο χειμώνα αρχίζει να αναπτύσσεται και να παίρνει τη θέση της στη γλάστρα σου. Ωστόσο, αν στην περιοχή σου ο χειμώνας είναι πολύ βαρύς, τότε είναι καλό να φυτέψεις λεβάντα σε γλάστρα την άνοιξη.
Με τη σωστή φροντίδα και λίπανση, θα ανθίσει αρκετά γρήγορα. Για τον πρώτο χρόνο της ζωής της λεβάντας, μπορείς να την ποτίζεις 2 φορές την εβδομάδα, έτσι ώστε να σταθεροποιηθεί στο έδαφος. Έπειτα, μπορείς να αραιώσεις τα ποτίσματα σε 1 φορά την εβδομάδα. Όσο για τη λίπανση, αν βάλεις λίγο βιολογικό λίπασμα 1- 2 φορές το χρόνο, θα πρέπει να είναι αρκετό για να αναπτυχθεί η λεβάντα σου με υγεία.
Πηγή healthstories.gr
