Ένα γιασεμί ακολουθεί τις γραμμές της κεντρικής πύλης και υποδέχεται τους θαμώνες στον μικρό παράδεισο πρασίνου, στη συνοικία Βότση, στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης.
Προσεγμένα φυτά, οπωροφόρα δέντρα, πολύχρωμα λουλούδια, χειροποίητες ξύλινες κατασκευές, έτοιμες να φιλοξενήσουν τις απογευματινές κουβεντούλες της γειτονιάς και μια βρύση που δροσίζει τους επισκέπτες. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν το πάρκο του μπαρμπα-Γιάννη. Πρόκειται για ένα πάρκο που δημιουργήθηκε πριν από περίπου 15 χρόνια από έναν ηλικιωμένο κάτοικο της περιοχής και όταν έφυγε από τη ζωή, όχι μόνο δεν εγκαταλείφθηκε, αλλά υιοθετήθηκε από τη γειτονιά και αναπτύχθηκε παράλληλα με την αγάπη τους για τον μπαρμπα-Γιάννη και τον τόπο τους.
«Μου έλεγε ο μπαρμπα-Γιάννης, σε παρακαλώ Γιώτα, όταν φύγω από τη ζωή, να μην εγκαταλείψεις το πάρκο μας. Τον αγαπούσα τόσο πολύ, το πάρκο ήταν η ψυχή του», επισημαίνει μιλώντας στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Γιώτα Καραγιάννη, που ζει ακριβώς απέναντι και εκμυστηρεύεται: «Έτσι και εγώ κράτησα την υπόσχεσή μου, κάθε πρωί σκουπίζω και καθαρίζω το πάρκο, παρέα με την Πόπη που ποτίζει τα φυτά, είμαστε εδώ καθημερινά για μιάμιση ώρα. Είναι μια γλυκιά συνήθεια».
Ο μπαρμπα-Γιάννης η ψυχή του πάρκου και ο Χρήστος το σώμα
Συνοδοιπόρος του μπάρμπα- Γιάννη για πολλά χρόνια, ο Χρήστος. Μπορεί ο μπαρμπα-Γιάννης να ήταν η ψυχή του πάρκου, ο Χρήστος όμως ήταν τα χέρια. «Ο μπάρμπα- Γιάννης ήταν σχεδόν όλη την ημέρα εδώ, ήταν η ζωή του και αποφασίσαμε όλοι εδώ στη γειτονιά, να δώσουμε στο πάρκο το όνομα του. Ήταν μία εγκαταλελειμμένη αλάνα με χόρτα, μπάζα και σκουπίδια, που οι άνθρωποι άφηναν τα αυτοκίνητα τους. Αποφάσισα να φυτέψω δέντρα, παρέα με τον μπαρμπά-Γιάννη και με σκληρή χειρωνακτική δουλειά, μετατράπηκε στο πάρκο της γειτονιάς. Χάραξα πάνω στη βρύση το όνομα του και όταν του ανακοινώσαμε, πριν να φύγει από τη ζωή, ότι το πάρκο θα έχει το όνομα του, συγκινήθηκε πάρα πολύ», εκμυστηρεύτηκε ο Χρήστος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Η Πόπη συγκινείται όταν μιλάει για τον καλό της φίλο. «Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον μπαρμπα-Γιαννη. Κατάφερε με την επιμονή και το μεράκι του να πείσει τον δήμο Καλαμαριάς να μας βοηθήσει. Μας έφερε νερό, ρεύμα, τοποθέτησε τη μεταλλική περίφραξη και τις ομπρέλες.
Αγαπούσε πάρα πολύ αυτό το πάρκο, αφιέρωσε χρήματα και πολύ χρόνο και κατάφερε αυτή την αγάπη να μας τη μεταδώσει. Αγάπη και μεράκι χρειάζεται. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το κρατήσουμε όμορφο και καθαρό, όπως το ήθελε» υπογραμμίζει.
Κάθε γωνιά του πάρκου και μια ιστορία για τους κατοίκους της περιοχής
«Εγώ είμαι του φυτέματος και του κλαδέματος, καθώς προέρχομαι από αγροτική οικογένεια», λέει χαμογελώντας η Φωτεινή Κασαπίδου και δείχνει να το χαίρεται ολόψυχα. «Κάθε απόγευμα είμαστε εδώ, ο κορονοϊός μάς βρήκε εδώ με αποστάσεις και μάσκες, είναι ο παράδεισός μας. Εδώ είναι το στέκι μας. Υπήρχαν γείτονες που δεν τους ήξερα, ενώ ζω στην περιοχή 40 χρόνια και τους γνώρισα εδώ, στο πάρκο του μπάρμπα-Γιάννη. Εδώ ψήνουμε και γιορτάζουμε, εδώ πίνουμε τον καφέ μας όταν κάποιος φεύγει από κοντά μας, εδώ μας βρήκε και ο κορονοϊός» αναφέρει.
Κάθε γωνιά, κάθε κατασκευή σε αυτό το πάρκο, κρύβει την αγάπη και το μεράκι των κατοίκων για τη φροντίδα της γειτονιά τους. «Ο μπάρμπα-Γιάννης και ο Χρήστος ήταν οι πρωτεργάτες. Ρόλοι συγκεκριμένοι δεν υπάρχουν, οι γυναίκες έχουν αναλάβει την καθαριότητα και εμείς οι άνδρες κάνουμε τις εργασίες. Ο σιδεράς της γειτονιάς ανέλαβε τις σιδηροκατασκευές, ο εργολάβος έχτισε τα παρτέρια, ο ξυλουργός τα παγκάκια και τις ξυλοκατασκευές, όλοι κάτι έχουμε κάνει» εξηγεί ο Γιώργος Κασαπίδης που κατασκεύασε τα τραπεζάκια.
Το πάρκο του μπάρμπα-Γιάννη καταφύγιο για τις αδέσποτες γάτες
Στο πάρκο του μπάρμπα-Γιάννη δεν βρήκαν τον παράδεισό τους μόνο οι κάτοικοι στο Βότση της Καλαμαριάς, αλλά και είκοσι αδέσποτες γάτες που αποτελούν τη μόνιμη συντροφιά τους. «Ταΐζουμε και φροντίζουμε στο πάρκο είκοσι γάτες, καθεμία έχει το όνομα της, η πιο μεγάλη είναι η ‘Αννα που έχει το όνομα της κόρης μου. Έχουν εμβολιαστεί και έχουν στειρωθεί όλες, με δικά μας έξοδα. Έχουν τα σπιτάκια τους, τα παιχνίδια τους, την άμμο τους», διευκρινίζει η Γιώτα Καραγιάννη.
«Και μόνο η σκέψη αυτή, που είχε ο μπάρμπα-Γιάννης και τελικά κατάφερε να υλοποιήσει, φροντίζοντας έναν χώρο του στρατοπέδου Νταλίπη, που είχε περισσέψει έπειτα από τη διαμόρφωση του, για εμάς αποτέλεσε έμπνευση», επισήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο αντιδήμαρχος καθαριότητας και πρασίνου του δήμου Καλαμαριάς, Στέλιος Ματζαρίδης και τονίζει πως: «Ήδη έχουμε επεκτείνει αυτή την ιδέα και σε άλλες πέντε περιοχές. Επιδιώκουμε να έχουμε πολίτες υπεύθυνους στις γειτονιές, που τις φροντίζουν, τις καθαρίζουν, νοιάζονται για τον τόπο τους και εμείς ότι χρειάζονται τους το προσφέρουμε. Όταν θα έχουμε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουμε ανοιχτές εκδηλώσεις, κάτι που απαγορεύεται εξαιτίας της πανδημίας, ο δήμος θα καλέσει όλους αυτούς τους πολίτες και θα τους τιμήσει για την προσφορά τους στην περιοχή».-
Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου
πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ.
