Διαβάστε την συνέντευξη με την Καθηγήτρια Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας Katerina Kloura που εργάζεται στο 5ο Γυμνάσιο Σερρών όπως μας την μεταφέρει με ανάρτησή του στο facebook o Jack Balletas
Καλεσμένη του #Whoiswho αυτής της εβδομάδος ήταν η Katerina Kloura.
– Από τις πρώτες φεισμπουκικες μου φίλες, μας συνέδεσε και μας “γνώρισε”, ο σεβασμός και η αγάπη που είχαμε και οι δυο, προς τον αείμνηστο Σερραίο λόγιο, τον Γιώργο Καφτατζή…
– Κάτι που ξεχωρίζει στην Κατερίνα, είναι η θετική της ενέργεια και η καλοσύνη της, στοιχεία που την κάνουν να ξεχωρίζει, και φυσικά το χαμόγελο της, που δείχνει και την διάθεση που έχει γενικότερα στην ζωή της,
αλλά και στην εργασία της στο 5ο Γυμνάσιο Σερρών.
-Με περίσσια χαρά μας έστειλε απαντήσεις στις ερωτήσεις που της κάναμε, για να την γνωρίσουμε καλύτερα..
1. Ποια είναι και τι επαγγέλλεται η Κατερίνα Κλούρα;
– Το “ποια είμαι” ακόμα το ψάχνω…συνήθως βρίσκω τις απαντήσεις στις προσφωνήσεις: “φίλη μου”, “μαμά”, “η κυρία”, “the teach! (υποκοριστικό του teacher (!!!)” “αυτή με το ποδήλατο…” Επαγγέλλομαι καθηγήτρια Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, δουλεύω στο 5ο Γυμνάσιο – (πλέον) δεύτερο σπίτι μου, τα τελευταία 12 χρόνια, αλλά δηλώνω περήφανα “δασκάλα” πολλών μικρών, διαφορετικών, μοναδικά υπέροχων παιδιών.
2. Πού περάσατε τα πρώτα χρόνια της ζωής σας και με τι ασχοληθήκατε;
– Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Έδεσσα και πέρασα όλα μου τα καλοκαίρια στην Μυτιλήνη, στο χωριό της γιαγιάς μου. Τα παιδικά κι εφηβικά μου χρόνια έχουν γεύση από γλυκό κεράσι ανακατεμένα με αλμύρα…τα καλύτερα που μπορεί να ονειρευτεί ένα παιδί! Ασχολήθηκα με πολλά, διάφορα και διαφορετικά πράγματα, επειδή πάντα “έψαχνα” πολύ, κι όσο ψάχνεις πάντα θα ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο. Ακόμα και τώρα που θεωρούμαι ηλικιακά μια “ώριμη ενήλικη”…συνεχίζω να ψάχνω!
3. Οικογενειακή σας κατάσταση.
– Έχω δύο κόρες στην εφηβεία και διάγω “βίον ανθόσπαρτον” με Σερραίο τη καταγωγή, ο οποίος είναι και η αιτία που ήρθα στις Σέρρες.
4. Που ξεκινήσατε τα πρώτα επαγγελματικά σας βήματα και ποιες δυσκολίες συναντήσατε;
– Ξεκίνησα να δουλεύω όσο ήμουν ακόμα φοιτήτρια. Το 2002 διορίστηκα στην Δημόσια Εκπαίδευση και είχα την τύχη ο καλός ΑΣΕΠούλης να με στείλει ως πρωτοδιοριζόμενη καθηγήτρια στην Νίσυρο, όπου πέρασα υπέροχα χρόνια! Δυσκολίες δεν συνάντησα, αντιθέτως είμαι τυχερή γιατί βρέθηκα στον ίδιο δρόμο με εξαιρετικούς συναδέλφους και καταπληκτικούς μαθητές. Έμαθα πολλά και από τους δύο!
5. Είναι ο χώρος του Σχολείου, ένας δύσκολος χώρος;
– Ο χώρος του σχολείου είναι ένας “φωτεινός” χώρος! Ένας συναρπαστικός χώρος όπου καθημερινά συντελούνται, μέσα από την συνύπαρξη και την ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών, μικρά θαύματα. Οι δυσκολίες και οι προκλήσεις είναι πολλές και καθημερινές αλλά αντιμετωπίζονται με την αισιοδοξία, το φιλότιμο και την συνεργασία. Γι’ αυτό και με στενοχωρεί όταν απαξιώνεται, αντί να στηρίζεται, το δημόσιο σχολείο.
6. Τι είναι αυτό που σας έκανε να ξεχωρίσετε από τους άλλους, καθηγητές;
– Δεν νιώθω ότι ξεχωρίζω από τους άλλους καθηγητές. Στα μάτια των μαθητών μας ξεχωρίζουμε ή όχι σύμφωνα με τις προσλαμβάνουσες του κάθε παιδιού. Όλα έχουν να κάνουν με το τι αφήνει ο κάθε δάσκαλος στην ψυχή του μαθητή, κι αυτό το αντιλαμβάνονται τα παιδιά όταν πια μεγαλώσουν. Αυτή είναι και η μεγάλη πρόκληση…να ανάψεις ένα φωτάκι στην ψυχή του παιδιού.
7. Πόσο δύσκολο είναι να ‘’μεταφράσεις’’ έννοιες;
– Θα πρέπει να δημιουργήσεις τα κίνητρα, να εμπνεύσεις και να “πείσεις” με κέφι τους μαθητές να σε ακολουθήσουν, διαφορετικά μπορεί η “μετάφραση” να εξελιχθεί σε “διερμηνεία” κι εκεί πάει, το έχασες το παιχνίδι…
8. Τι σημαίνει διδασκαλία για εσάς;
– Ένα συναρπαστικό ταξίδι αναζήτησης που δεν μπορεί να είναι μοναχικό.
9.Ειστε ενεργή στο χώρο των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων;
– Στο πλαίσιο των σχολικών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, ναι είμαι ενεργή και το επιδιώκω. Πιστεύω ότι η τέχνη, η κάθε μορφή τέχνης, διδάσκει με τον καλύτερο τρόπο και ανοίγει ορίζοντες. Όταν κάναμε το αφιέρωμα στον Γιώργο Καφταντζή ή το Poetry in motion, πριν λίγα χρόνια στο 5ο Γυμνάσιο, τα οφέλη και οι εμπειρίες που αποκόμισαν οι μαθητές μας ήταν ανεκτίμητα. Όσο για την κριτική σε βιβλία και τις καλλιτεχνικές δημιουργίες φίλων, είναι χαρά μου να συμμετέχω…η τέχνη είναι από μόνη της μια γιορτή που την απολαμβάνεις περισσότερο με παρέα!
10.Υπαρχουν κάποια έντυπα ή περιοδικά που θητεύσατε;
– Εκτός από τις “αθιβολές” το έντυπο που εξέδιδε η σχολή μου στο ΑΠΘ, ό,τι άλλο γράφω το μοιράζομαι μόνο με τους φίλους μου και είναι κυρίως ένας τρόπος για να περνάμε καλά. Θαυμάζω όμως τους ανθρώπους που μοιράζονται δημόσια τα γραπτά τους. Αυτό προϋποθέτει θάρρος γιατί πάντα εκθέτεις ένα κομμάτι του εαυτού σου. Τώρα όμως που το συζητάμε, θα το κοιτάξω, ποτέ δεν ξέρεις…
11. Υπάρχει κάποιο μότο στη ζωή σας;
– Είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος και πιστεύω ότι με τις επιλογές μας καθορίζουμε την πορεία μας, οπότε: “Τα καλύτερα (έστω και με βηματισμό χελώνας) έρχονται…” και “What happens next, is up to you”
12. Πείτε μου κάποια στιγμή που διδάσκοντας, βρεθήκατε σε δύσκολη θέση.
– Όταν έπρεπε να διαχειριστώ την οικονομική μετανάστευση οικογένειας μαθήτριας μου στα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης και δυστυχώς την ξαφνική απώλεια γονέα μαθητή μου…αυτό ήταν το δυσκολότερο.
13. Ένα περιστατικό που σημάδεψε της ζωή σας.
– Εκτός από προσωπικές στιγμές χαράς ή απώλειας, νομίζω ότι ήταν το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο που μου χάρισαν οι γονείς μου και τους οφείλω την αγάπη μου για την λογοτεχνία. Ο “Όλιβερ Τουιστ” στην δευτέρα δημοτικού. Ξύπνησα το επόμενο πρωί και η πρώτη κίνηση ήταν να πάρω το βιβλίο για να διαβάσω την συνέχεια…από τότε διαβάζω μανιωδώς ό,τι πέσει στα χέρια μου.
14. Μια συμβουλή προς τους νέους φιλολόγους..
– Δεν θεωρώ τον εαυτό μου αυθεντία για να δίνω συμβουλές, και συνήθως το αποφεύγω. Βάσει της εμπειρίας μου όμως, θα προέτρεπα τους νέους συναδέλφους να μην εγκλωβίζονται στην στείρα διεκπεραίωση της ύλης και να θυμούνται πάντα ότι οι μαθητές διδάσκονται μιμούμενοι το παράδειγμα μας. Ακόμα κι αν δεν είναι άμεσα ορατό, τα παιδιά εντυπώνουν και διδάσκονται μέσα από το ήθος, τους τρόπους την αισθητική και τις αξίες που προβάλλει ο καθηγητής τους.
