Date:
Έφυγε από την ζωή ο Γιάννης Δημητριάδης ή όπως ήταν το καλλιτεχνικό του όνομα Αλέξανδρος Ίσσαρης!
Ο Αλέξανδρος Ίσαρης, λογοτέχνης, μεταφραστής και ζωγράφος, πέθανε χθες το απόγευμα, Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου, σε ηλικία 81 ετών από επιπλοκές του κορονοϊού.
Την είδηση δημοσιοποίησε ο εκδοτικός Οίκος Κίχλη, σε ανάρτησή του, σημειώνοντας: «Αγαπητοί φίλοι, σήμερα το απόγευμα έφυγε από τη ζωή ο Αλέξανδρος Ίσαρης. Δυσαναπλήρωτο το κενό για όσους τον γνωρίσαμε. Θα τον θυμόμαστε μέσα από το πολυσχιδές δημιουργικό έργο του, τα ποιήματα και τα πεζά του, τη ζωγραφική, τις μεταφράσεις, τις φωτογραφίες του. Ήταν ένας άνθρωπος απολύτως αφοσιωμένος στην Τέχνη».
Η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, όταν έμαθε για την απώλεια του Αλέξανδρου Ίσαρη, δήλωσε: «Για περισσότερο από πέντε δεκαετίες ο Αλέξανδρος Ίσαρης εκφράστηκε με πολλά πρόσωπα, με πολλά γνωρίσματα, με πολλές διαφορετικές εκφάνσεις της πολύπλευρης δημιουργικότητάς του. Από την αρχιτεκτονική και την αποτύπωση του ανακτόρου της Ζάκρου, δίπλα στον καθηγητή Νικόλαο Πλάτωνα, μέχρι τη ζωγραφική, την ποίηση, την πεζογραφία, τη μετάφραση, τη γραφιστική, τη φωτογραφία, η τέχνη του Ίσαρη δεν είχε περιορισμούς, κανόνες, στεγανά. Στην πλούσια, ευρύτατη εργογραφία του, βρίσκονται ταυτόχρονα οι μεταφράσεις του Ρίλκε και του Μπέρνχαρτντ, με την επιμέλεια του καταλόγου για έργα Μπαχ στο Μέγαρο Μουσικής, και με δεκάδες εξώφυλλα βιβλίων που φιλοτέχνησε για πολλούς εκδοτικούς οίκους. Την ίδια στιγμή που ο ίδιος έγραφε, ζωγράφιζε, φωτογράφιζε ή έκανε παραγωγή ραδιοφωνικών εκπομπών, πάντα με το ίδιο πάθος και την ίδια προσήλωση στην τέχνη του. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους και στους φίλους του».
Για τον Σερραίο ζωγράφο και λογοτέχνη ο Βασίλης Βαφειάδης αναφέρει χαρακτηριστικά
Έδωσε τη μάχη να κρατηθεί στη ζωή μα δε τα κατάφερε. Έφυγε χθες αφήνοντας πίσω ένα ανεξίτηλο πνευματικό-καλλιτεχνικό έργο ο Σερραίος Αλέξανδρος Ίσσαρης!
Για τους δικούς του, αλλά και για μας που τον γνωρίσαμε, είναι οδυνηρό! Για τον πνευματικό και καλλιτεχνικό χώρο μια σοβαρή απώλεια.
Ο Γιάννης Δημητριάδης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα ήταν ένας άνθρωπος που θαύμαζα και αγαπούσα. Με τιμούσε με τη φιλία του και είχαμε συχνή επικοινωνία που θα μου λείψει!
Φοβάμαι ότι δε πρόλαβε να ολοκληρώσει το τελευταίο του έργο που αναφέρονταν στα Σέρρας και στην ιστορία της οικογένειάς του. Μέχρι και την προπαραμονή εισαγωγής του στο Νοσοκομείο
μου ζητούσε στοιχεία της περιοχής από τη δεκαετία του ’50.
Θα τον χαιρετήσω αφιερώνοντας επόμενες αναρτήσεις μου στο έργο του.