Τώρα που ήρθε η ώρα να αποδοθούν ευθύνες για την τραγωδία στα Τέμπη παίζει το γνωστό γαϊτανάκι: από τη μια οι τηλεδιασκεδαστές τύπου Κανάκη της σκόπιμης υπερβολής, του παροξυσμού και της χαώδους άγνοιας.
Και από την άλλη, η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ: οι ίδιοι που μας προέτρεπαν να επιστρέψουμε στη δραχμή, να παραβιάσουμε τα lockdown, να αμφισβητήσουμε τα εμβόλια και να ταχθούμε υπέρ του Κουφοντίνα, κόπτονται δήθεν σήμερα για την Δημοκρατία, την ποιότητα των σιδηροδρόμων και για την αξιολόγηση του μοιραίου σταθμάρχη της Λάρισας!
Προφανείς οι σκοπιμότητες της αντιπολίτευσης. Αλλά δεν φέρνουν αποτέλεσμα, αν κρίνουμε από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, τις οποίες θα συνόψιζα ως εξής: Όσοι πιστεύουν πως ο δημοκρατικός κόσμος θα ηττηθεί έτσι εύκολα από Κανάκηδες και Μουτσινάδες, ή ακόμα και από βαλτούς στα κανάλια, είναι τουλάχιστον αφελείς. Οι απογοητεύσεις της τετραετίας ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούν ως ένας τεράστιος μοχλός συγκράτησης. Παρά την οργή και τα όποια λάθη, η κοινωνία δεν δείχνει διατεθειμένη να επιλέξει την επιστροφή στο παρελθόν. Και όσοι ελπίζουν ότι οι πολίτες ζητούν να επιστρέψει ο φθηνός και χυδαίος κόσμος του χθες, απλά αστοχούν.
Οι ίδιοι άνθρωποι, λοιπόν, που ποτέ δεν ζήτησαν συγγνώμη για τους νεκρούς στο Μάτι, ζητούν σήμερα από την κυβέρνηση της ΝΔ να αποπέμψει από τα ψηφοδέλτια τον Κώστα Καραμανλή. Κι αυτό, παρότι σε ηθικό επίπεδο, ο πρώην υπουργός ανέλαβε αμέσως την αντικειμενική πολιτική ευθύνη και παραιτήθηκε, πράγμα που δεν είχε συμβεί ποτέ ξανά, σε κανένα ανάλογο περιστατικό, επί ΣΥΡΙΖΑ. Τον καταγγέλλει κυρίως ο καταδικασμένος με χαρτί ειδικού δικαστηρίου Νίκος Παππάς, μιλάμε δηλαδή για προκλητικότητα στα όρια φαρσοκωμωδίας!
Και την ίδια ώρα που γίνεται αυτή η συζήτηση για την υποψηφιότητα Καραμανλή, ο κ. Σπίρτζης, δηλαδή ο υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν υπεύθυνος για να ολοκληρώσει μέσα σε 1,5 χρόνο τη σύμβαση της τηλεδιοίκησης, που παρέλαβε εν εξελίξει από την κυβέρνηση Σαμαρά και εκείνος την παράτησε μπλοκαρισμένη, δηλώνει υπερήφανα ότι «δεν έχει καμία ευθύνη»! Δηλαδή να είναι υποψήφιος ο υπουργός που αντί να ολοκληρώσει το έργο το μπλόκαρε, αλλά μην είναι υποψήφιος ο υπουργός που το ξεμπλόκαρε, το παρέλαβε πρακτικά στο 18%, το έφτασε στο 70% και θα το ολοκλήρωνε εντός του έτους.
Όλοι αντιλαμβάνονται ότι στον ΣΥΡΙΖΑ εργαλειοποιούν την εθνική τραγωδία για να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να στοχοποιούν τους γονείς και τους οικείους των νεκρών στα Τέμπη, κατηγορώντας τους ούτε λίγο ούτε πολύ ότι ξεπουλιούνται επειδή δέχονται την κρατική αποζημίωση! Υβρίζει η αντιπολίτευση τους συγγενείς των θυμάτων γιατί δεν δέχονται να προσφέρουν τη μνήμη των παιδιών τους θυσία στο μαρτυρολόγιο της Αριστεράς. Πρόκειται για μια απαράδεκτη μικροψυχιά.
Επιχειρούν να κάνουν και κάτι ακόμα. Να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία της αποχώρησης από τη Βουλή του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, για να αφήσουν τη ΝΔ χωρίς κανέναν άμεσο εκπρόσωπο της Καραμανλικής πλευράς. Ελπίζουν ότι έτσι θα ακρωτηριάσουν τη ΝΔ και θα μειώσουν τα εκλογικά της ποσοστά. Αλλά είναι μια παγίδα στην οποία δεν φαίνεται διατεθειμένη να πέσει η κυβερνητική πλειοψηφία.
Στη Δημοκρατία την οριστική κρίση για κάθε πολιτικό την έχουν οι πολίτες. Αυτοί και μόνον αυτοί μπορούν να αποδίδουν δια της ψήφου τους τα εύσημα ή τις πολιτικές ευθύνες. Ο Καραμανλής ανέλαβε τις ευθύνες που του αναλογούν με την παραίτησή του, δεν κρύφτηκε, είναι δίκαιο να του δοθεί η ευκαιρία να εξηγήσει τι έκανε και τι όχι και να ζητήσει από τους πολίτες να τον κρίνουν. Δεν έχει διωχθεί, ούτε κατηγορηθεί, ούτε καταδικαστεί για κάτι. Εξάλλου η Ελλάδα είναι σήμερα μια χώρα με τους πιο σύγχρονους αυτοκινητόδρομους (καθόλου αυτονόητο πριν από μια 20ετία) και τα πιο σύγχρονα αεροδρόμια. Και μόνο γι’ αυτά αξίζει να μείνει στη θέση του και να τα υπερασπιστεί. Και εν τέλει, δείχνει πολιτικό θάρρος να επιλέγει κάποιος να αναμετρηθεί με πειθώ με την κοινή γνώμη, παρά να ενδώσει σε έναν αριστερό λαϊκισμό που χρησιμοποιεί τις μούντζες και τις κατάρες, παρουσιάζοντας τες μάλιστα ως «ευαισθησία».
Ο Ρουσόπουλος και οι καραμανλικές σκοπιμότητες
Περιέργως, στους ταλιμπάν της σκοπιμότητας συμπεριέλαβε τον εαυτό του και ο Θοδωρής Ρουσόπουλος, που ζήτησε από τον Καραμανλή να απέχει από τα ψηφοδέλτια. Ο βουλευτής της ΝΔ επικαλέστηκε το προσωπικό του παράδειγμα, όταν το 2009 είχε αποσυρθεί, μετά το σκάνδαλο του Βατοπεδίου.
Κάθε άποψη είναι σεβαστή και δικαίωμά του να το πιστεύει, συμβαίνουν και αυτά σε ένα φιλελεύθερο κόμμα. Όμως, μην γίνονται άστοχες συγκρίσεις με εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις. Άλλο να φύγει κάποιος από το ψηφοδέλτιο που δεν έχει κατηγορηθεί για τίποτα. Και άλλο ο Ρουσόπουλος που δεν ήταν υποψήφιος (λόγω σκανδάλου Βατοπεδίου) για μια έδρα στην οποία ουδέποτε εξελέγη και αντικειμενικά δεν υπήρχαν παρά ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας.
Κατά τη γνώμη μου, στην παρέμβαση Ρουσόπουλου κρύβεται και μια άλλη σκοπιμότητα. Δυσφορεί μια «αυλή» γιατί ένας νεότερος Καραμανλής θα της στερήσει το μονοπώλιο της Καραμανλικής αντιπροσωπείας. Τέλος οι χρησμοί και οι διαρροές, μέσω Ραφήνας, για να χτίζονται καριέρες. Κάποιοι δεν θα μπορούν πλέον να αντλούν δύναμη από ένα πολιτικό τζάκι που μετεξελίσσεται, δεν τους χρειάζεται, και θέτει στόχους στους οποίους οι ίδιοι δεν χωράνε.
Γράφει η ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ
Πηγή iefimerida.gr
