Αναβίωσε στην πλατεία Φιλιππούπολης το έθιμο της Γουρουνοχαράς (γρουνοχαράς). Η “Γρουνοχαρά” ήταν παλαιότερα το μεγάλο γεγονός των Χριστουγέννων, καθώς την παραμονή ή την επομένη της μεγάλης γιορτής της Χριστιανοσύνης σφάζονταν τα γουρούνια, τα οποία οι χωρικοί είχαν εκθρέψει για ένα χρόνο. Στη διαδικασία συμμετείχε όλη η οικογένεια.
Το σφάξιμο και το τεμάχισμα ήταν δουλειά των αρσενικών, ενώ στο βράσιμο συμμετείχαν τα θηλυκά μέλη της οικογένειας, που τραγουδούσαν πανηγυριώτικα τραγούδια ή τα κάλαντα, αν το σφάξιμο συνέβαινε την παραμονή των Χριστουγέννων.Η Γιορτή αναβιώνει κάθε χρόνο στα καραγκουνοχώρια του κάμπου της Καρδίτσας, αλλά και σε περιοχές των Τρικάλων, της Λάρισας και της Δυτικής Μακεδονίας.
Δευτερο έθιμο το “Καμήλες και Ντιβιτζήδες”. Το συγκεκριμένο έθιμο έχει τις ρίζες του στην Αρχαιότητα και παραπέμπει στις γιορτές προς τιμή του Διονύσου, όπου οι πιστοί μεταμφιέζονταν και τιμούσαν τον θεό με σάτιρες και χορούς σε «ξέφρενους» ρυθμούς. Μετά την επικράτηση της χριστιανικής θρησκείας, διαμορφώθηκε ανάλογα για να μπορέσει να διατηρηθεί.
Το δρώμενο “Καμήλες και Ντιβιτζήδες” (καμηλιέρηδες), όπως ονομάζεται, είναι ένα από τα πιο γνωστά πρωτοχρονιάτικα έθιμα της Ανατολικής Ρωμυλίας. Εξίσου διαδεδομένο είναι στον Πόντο, τη Μικρά Ασία, τα Βαλκάνια, και σε χώρες όπως η Ρουμανία, η Ουγγαρία και η Σλοβενία. Εμφανίζεται ως μεταμφίεση τελετουργικού χαρακτήρα με «αόριστη γονιμοποιητική σημασία», σαν ένα είδος δηλαδή τελετής για την γονιμότητα του εδάφους.
ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Ντόμαλης Α.
