Η διατήρηση της δραστηριότητας μπορεί να επιβραδύνει τις αλλαγές στον εγκέφαλο που σχετίζονται με τη νόσο Πάρκινσον, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Οι ασθενείς με νόσο Πάρκινσον που παρέμειναν δραστήριοι περπατώντας, κάνοντας δουλειές του σπιτιού και συμμετέχοντας σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες παρουσίασαν βραδύτερες αλλαγές στον εγκέφαλο σε περιοχές που σχετίζονται με τη μνήμη, τη διάθεση και την προσοχή, ανέφεραν στις 6 Αυγούστου ερευνητές στο περιοδικό Neurology.
Τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης ότι είχαν καλύτερες επιδόσεις σε τεστ μνήμης και σκέψης, ειδικά όσον αφορά τη λεκτική μνήμη και την προσοχή.
«Η άσκηση μπορεί όχι μόνο να βοηθά με τα καθημερινά συμπτώματα — θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η νόσος του Πάρκινσον, ειδικά σε μέρη του εγκεφάλου που υποστηρίζουν βασικές γνωστικές λειτουργίες στη νόσο του Πάρκινσον», δήλωσε σε δελτίο τύπου ο ανώτερος ερευνητής Δρ. Πάμπλο Μιρ του Πανεπιστημίου της Σεβίλλης στην Ισπανία.
Για τη μελέτη, οι ερευνητές παρακολούθησαν 120 άτομα με πρώιμη νόσο του Πάρκινσον με μέση ηλικία τα 61 έτη. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για έως και τέσσερα χρόνια.
Κάθε χρόνο, συμπλήρωναν ερωτηματολόγια σχετικά με την τυπική σωματική τους δραστηριότητα. Με βάση τις απαντήσεις τους, οι ερευνητές τους χώρισαν σε δύο ομάδες: χαμηλή δραστηριότητα και υψηλή δραστηριότητα.
Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μαγνητικές τομογραφίες για να παρακολουθήσει αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου, με κάθε ασθενή να λαμβάνει τουλάχιστον δύο σαρώσεις.
Όσοι ήταν πιο σωματικά δραστήριοι διατήρησαν μεγαλύτερα μεγέθη στον κροταφικό και βρεγματικό φλοιό τους, τον ιππόκαμπο και την αμυγδαλή — περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη μνήμη, την προσοχή και τη διάθεση, δείχνουν τα αποτελέσματα.
Αυτές οι αλλαγές στον εγκέφαλο αντιπροσώπευαν έως και 37% των καλύτερων βαθμολογιών των ενεργών συμμετεχόντων σε τεστ μνήμης και 20% των καλύτερων βαθμολογιών τους σε εργασίες προσοχής, εκτιμούν οι ερευνητές.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η μελέτη δεν μπόρεσε να αποδείξει μια σχέση αιτίας-αποτελέσματος μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας και της εξέλιξης της νόσου του Πάρκινσον, δεδομένου του σχεδιασμού της.
«Ενώ χρειάζονται περισσότερες μελέτες, αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η τακτική σωματική δραστηριότητα θα μπορούσε να είναι ένας εύκολος, χαμηλού κόστους τρόπος για την υποστήριξη της υγείας του εγκεφάλου στη νόσο του Πάρκινσον», δήλωσε ο Μιρ.
Συμπληρωματικό άρθρο που συνέγραψε ο Δρ. Sergiu Groppa, νευρολόγος στο Πανεπιστήμιο Saarland στο Homburg της Γερμανίας, συμφωνεί.
«Η μελέτη προσθέτει στα τρέχοντα πειστικά στοιχεία που υπογραμμίζουν τη σημασία της ενεργού ενθάρρυνσης των ασθενών με πρώιμη νόσο του Πάρκινσον να συμμετέχουν σε δομημένα προγράμματα άσκησης ή να διατηρούν έναν ενεργό τρόπο ζωής», ανέφερε το άρθρο.
Το άρθρο πρότεινε επίσης ότι η σωματική δραστηριότητα θα μπορούσε να συμπληρώσει άλλες θεραπείες για τη νόσο του Πάρκινσον, όπως η βαθιά εγκεφαλική διέγερση.
πηγή iatropedia.gr
Φωτογραφία: iStock
Σχολιάστε