Από τις σημαντικότερες σύγχρονες ηθοποιούς, ιδιαιτέρως ξεχωριστή φιγούρα, μία κινηματογραφική περσόνα από μόνη της, η Τίλντα Σουίντον, που γεννήθηκε μέσα στη βρετανική αριστοκρατία, αλλά διαχώρισε τη θέση της πολύ γρήγορα, αποτελεί μία από τις σπάνιες περιπτώσεις καλλιτεχνών, που εκτός από απίστευτο ταλέντο, διαθέτει και σκέψη και μία συναρπαστική ζωή.
Ιέρεια της avant-garde, είδωλο του κόκκινου χαλιού, αλλά και υπερασπίστρια των περιφρονημένων και αδικημένων αυτού του κόσμου, με «κόκκινες ιδέες», για όσους υπερασπίζονται το δίκαιο του ισχυρού, «τους καταστροφείς του πλανήτη», όπως τους χαρακτηρίζει η ίδια, μπορεί να είναι απόμακρη σαν γνήσια αριστοκράτισσα, αλλά και συνάμα ευγενική, μυστηριώδης και αιθέρια, μακριά από τις συμβάσεις της σόου μπιζ και της κινηματογραφικής βιομηχανίας.
Με εκθαμβωτικά πράσινα μάτια, η ψηλόλιγνη, με κοντοκουρεμένα μαλλιά, ηθοποιός, που εδώ και σαράντα χρόνια, από τότε που μπήκε στα κινηματογραφικά πλατό, κατέκτησε με την πλαστικότητα των ερμηνειών της, την υποκριτική δεξιοτεχνία της, τους κινηματογραφόφιλους σε όλο τον κόσμο, συνεχίζει αδιαπραγμάτευτα να ζει αντισυμβατικά και να λέει τη γνώμη της, χωρίς αναστολές και υπεκφυγές. Άλλωστε τίποτα δεν είναι συνηθισμένο πάνω στην Σουίντον.
Κλείνοντας τα 65 της χρόνια (γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου του 1960), η Τίλντα Σουίντον, γόνος μίας από τις πλέον αριστοκρατικές Σκοτσέζικες οικογένειες, έχει μία μακρά πορεία στον κινηματογράφο, παίζοντας σε πάνω από 60 ταινίες, καλλιτεχνικές, πρωτοποριακές και ανεξάρτητες δημιουργίες, αλλά και σε «εμπορικές» παραγωγές, ενώ ποτέ δεν δίστασε να παρέμβει με όποιο κόστος, σε πολιτικά και όχι μόνο ζητήματα, αναδεικνύοντας πίσω από το αποστεωμένο αυστηρό πρόσωπό της, την ευαίσθητη προσωπικότητά της.
Από την αριστοκρατία στο Κομμουνιστικό Κόμμα
Η Κάθριν Ματίλντα Σουίντον, γεννήθηκε στο Λονδίνο, από αριστοκρατική οικογένεια, τον Σκοτσέζο πατέρα της Σερ Τζον Σουίντον και την Αυστραλή Τζούντιθ Μπάλφουρ, έχοντας τρεις αδελφούς. Οι Σουίντον είναι μία οικογένεια που η καταγωγή της χρονολογείται από τον 9ο αιώνα, ενώ ο πατέρας της έφτασε στον βαθμό του υποστράτηγου στον Βρετανικό Στρατό και χρίστηκε Λόρδος του Μπέργουικσαϊρ από το 1989 έως το 2000. Αν και σπούδασε σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία και σνομπ φημισμένα πανεπιστήμια, γρήγορα θα δείξει την απέχθειά της προς τη μεγαλοαστική τάξη και τον κομφορμισμό. Η Σουίντον, που είχε πάντα έναν επικριτικό λόγο για τα πολυτελή οικοτροφεία, λέγοντας ότι «είναι ένα πολύ μοναχικό και απομονωτικό και σκληρό περιβάλλον, που δεν προσφέρει στην εκπαίδευση των παιδιών, που τους λείπει η αγάπη των γονιών», θα περάσει δυο χρόνια ως εθελόντρια στη Νότια Αφρική και την Κένυα, στη νιότη της. Μάλιστα, πριν αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, με πτυχίο στις κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες, θα ενταχθεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα, ενώ αργότερα θα γίνει μέλος του Σκωτσέζικου Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Μούσα του Ντέρεκ Τζάρμαν
Η Σκοτσέζα ηθοποιός, άρχισε τις εμφανίσεις της στο θέατρο από τότε που ήταν στο κολέγιο, εντάχθηκε στο Royal Shakespeare Company το 1984, ενώ συνεργάστηκε και με το Traverse Theatre στο Εδιμβούργο. Το 1986, θα γνωριστεί με τον αιρετικό σκηνοθέτη και εικαστικό Ντέρεκ Τζάρμαν, του οποίου θα γίνει η μούσα μέχρι τον πρόωρο θάνατό του από AIDS το 1994, ξεκινώντας τη στενή συνεργασία τους με το φιλμ «Καραβάτζιο», κάνοντας το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη και δίνοντας υποσχέσεις για μια σπουδαία καριέρα, μιας εκπληκτικής ηθοποιού, που δεν μπαίνει σε καλούπια.
Ορλάντο
Η συνέχεια θα είναι εντυπωσιακή για την Σουίντον, που θα παίξει αρκετές ταινίες του Τζάρμαν και άλλων πρωτοποριακών σκηνοθετών και σε καλές ταινίες, όπως «The Last of England», «War Requiem», δίπλα στον Λόρενς Ολίβιε και «Edward II», για την οποία κέρδισε το βραβείο Volpi Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 1991. Το 1992 θα πρωταγωνιστήσει και θα κατακτήσει την παγκόσμια αναγνώριση στο φιλμ «Ορλάντο», της Σάλι Πότερ, όπου η ερμηνεία της καταφέρνει να μεταδώσει το διφορούμενο του κεντρικού ήρωα και να εντυπωσιάζει τόσο ως άνδρας όσο και ως γυναίκα.
Η κινητοποίηση του Χόλιγουντ και το Όσκαρ
Άμεσα το Χόλιγουντ θα κινητοποιηθεί για να την αποκτήσει, κάτι που ουσιαστικά δεν έγινε ποτέ, παρότι θα παίξει σε αρκετές αμερικάνικες ταινίες, αφού η Σκοτσέζα ηθοποιός διατήρησε την ανεξαρτησία της και το δικαίωμα στις επιλογές της. Θα συνεργαστεί με μερικούς από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες, ενώ το έμπα του 21ου αιώνα θα τη βρει συμπρωταγωνίστρια στην «Παραλία», δίπλα στον Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Η Σουίντον, θα προσθέσει στο πλούσιο βιογραφικό της μία πρωτοφανή ποικιλία ρόλων και ερμηνειών, μέχρι που το 2007 θα έρθει ανέλπιστα και ένα Όσκαρ, αυτό του Β’ Γυναικείου Ρόλου, για την ταινία «Μάικλ Κλέιτον», έχοντας ως συμπρωταγωνιστή της τον Τζορτζ Κλούνεϊ.
Οι Κοέν, ο Τζάρμους και ο Γουές Άντερσον
Τον επόμενο χρόνο θα μπει στο κινηματογραφικό σύμπαν των αδελφών Κοέν με το «Καυτό Απόρρητο», θα συμμετάσχει εντυπωσιακά, σκιάζοντας τους πρωταγωνιστές Μπραντ Πιτ και Κέιτ Μπλάνσετ, στην «Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον», θα πρωταγωνιστήσει στο εξαιρετικό δράμα «Είμαι ο Έρωτας» και θα κάνει ακόμη ένα σημαντικό βήμα πρωταγωνιστώντας στο «Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί», του Τζιμ Τζάρμους, πατέρα του νέου ανεξάρτητου αμερικάνικου σινεμά. Ακόμη, θα είναι ανάμεσα στο πολυπρόσωπο καστ της θαυμάσιας ταινίας του Γουές Άντερσον «Ξενοδοχείο Grand Budapest», στο θρίλερ του Λούκα Γκουαντανίνο «Κάτω Από τον Ήλιο», ενώ θα επαναλάβει τη συνεργασία της με τον Τζάρμους στην πολιτική μαύρη κωμωδία «Οι Νεκροί Δεν Πεθαίνουν».
Αντισυμβατικές επιλογές
Η δεκαετία του 2020 θα μπει για την Σουίντον με υπερπροσφορά προτάσεων, αλλά εκείνη θα επιλέξει να παίξει στην Κολομβιανή ταινία του Απιτσατπόνγκ Βερεσεθάκουλ «Ανάμνηση», στο θρίλερ «The Killer» του Ντέιβιντ Φίντσερ, με τον Μάικλ Φασμπέντερ, στο «Asteroid City» του Γουές Άντερσον και πάλι, στο εξαιρετικό δράμα του Πέδρο Αλμοδοβάρ «Το Διπλανό Δωμάτιο» και πέρσι στο ιδιαίτερο «The End» του Τζόσουα Οπενχάιμερ.
Καταγγέλοντας τους εγκληματίες πολέμου
Όμως, η Τίλντα Σουίντον, δεν σταματά ποτέ να παρεμβαίνει για όσα γίνονται στον πλανήτη. Τελευταία της παρέμβαση ήταν, πριν από λίγους μήνες, στην εναρκτήρια τελετή της Μπερλινάλε, όπου τιμήθηκε με τη Χρυσή Άρκτο για το σύνολο της προσφοράς της στον κινηματογράφο, καταγγέλοντας τους «εγκληματίες πολέμου», τις «κρατικές μαζικές δολοφονίες» και τις «κυβερνήσεις που είναι εξαρτημένες στην απληστία», όπως δήλωσε καταχειροκροτούμενη.
Υπέρμαχη των Παλαιστινίων
Η Σουίντον, που πάντα υποστηρίζει τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, καταδίκασε τη σφαγή στη Γάζα και πριν από λίγες εβδομάδες κάλεσε, με ανοιχτή επιστολή, την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να «τερματίσει τη συνενοχή της στη βία και να συμμετέχει στην πρωτοβουλία καλλιτεχνών και προσωπικοτήτων της κινηματογραφικής βιομηχανίας για το μποϊκοτάζ των ισραηλινών κινηματογραφικών στούντιο, που είναι συνένοχα στη γενοκτονία των Παλαιστινίων».
Περήφανη Σκοτσέζα
Σήμερα, λίγα εικοσιτετράωρα πριν γίνει 65 χρόνων, η Σουίντον, που δηλώνει περήφανα Σκοτσέζα, υποστηρίζοντας την ανεξαρτησία της και όπως λέει δακρύζει όταν ακούει τον ήχο της γκάιντας, ζει μια απλή ζωή, έξω από τις επαγγελματικές της ασχολίες, μεγαλώνοντας δυο δίδυμα 12χρονα παιδιά, από τον πρώτο της γάμο, μαζί με κότες, σκύλους και χελώνες και κοιτώντας τη θέα από τον λόφο από το σπίτι της στη Σκοτία.
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο από μία θαυμάσια ηθοποιό, απ’ την οποία περιμένουμε την επόμενη ταινία της, ακόμη μία ερμηνευτική έκπληξη.
πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ
