Αγωνιστικά Περιστέρια: Οι ταλαντούχοι Έλληνες φτερωτοί υπεραθλητές

Με έδρα τη Θεσσαλονίκη, η Αθλητική Ομοσπονδία Αγωνιστικών Περιστεριών Ελλάδας (Α.Ο.Σ.Α.Α.Π.Ε.) είναι μια σχετικά άγνωστη Αθλητική Ομοσπονδία που χρησιμοποιεί σε συναρπαστικούς εναέριους αγώνες το φτερωτό πλάσμα με το οποίο γίνονταν οι επικοινωνίες στους μεγάλους πολέμους πριν από τη σύγχρονη εποχή και όχι μόνο.

“Aσχολούμαστε με τα αγωνιστικά περιστέρια. Κάτι διαφορετικό από τα άλλα είδη περιστεριών, “καθαρούς αθλητές” και γι αυτό και υπάρχει μια μεγάλη Ομοσπονδία όπως η δική μας” λέει ο Γενικός Γραμματέας της PigeonFed στην Ελλάδα, Αναστάσιος Χριστοδούλου μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ ΜΠΕ, “Πρακτορείο 104.9FM”.

Ο κ. Χριστοδούλου ανάφερε μάλιστα πως η μεγάλη πλειοψηφία των Σωματείων, που στο σύνολό τους ξεπερνούν τα 20 βρίσκονται στη Μακεδονία και στη Βόρεια Ελλάδα γενικότερα ” με μοναδική εξαίρεση έναν μεγάλο Σύλλογο που βρίσκεται στην Αθήνα.

Η έδρα της Ομοσπονδίας είναι η πόλη της Θεσσαλονίκης κι εκτός συνόρων είναι γνωστή ως Hellenic Federation Pigeon Racing.

Εκπροσωπεί το άθλημα διεθνώς, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς της διεθνούς ομοσπονδίας εθνικών ομοσπονδιών που καλλιεργούν το περιστερόφιλο άθλημα, Fèdèration Colombophile Internationale (FCI) και της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (Δ.Ο.Ε.).

Το άθλημα στην Ελλάδα μάλιστα έχει να αντιμετωπίσει και μια ιδιαίτερη γεωγραφική δυσκολία αφού δεν υπάρχουν στην ηπειρωτική χώρα λειτουργικά επαρκείς εναέριες αποστάσεις για να διοργανώνονται οι αγώνες των ελληνικών Σωματείων:

“Συνολικά η Ομοσπονδία και τα Σωματεία που τη συνθέτουν έχουν περίπου 300 μέλη. Περισσότερα από 220 είναι σήμερα ενεργά να πετούν και ασχολούνται μόνο με αυτό το είδος των περιστεριών, τα αγωνιστικά. Αυτά τα περιστέρια έχουν το χάρισμα να μπορούν να προσανατολίζονται σε αγώνες οι οποίοι γίνονται σε περιοχές που ορίζουμε στο εξωτερικό και αυτό γιατί στην Ελλάδα δεν μπορούμε να βρούμε τα χιλιόμετρα που χρειάζεται για να διαγωνιστούν τα περιστέρια μας. Κάθε χρόνο, περίπου στον Απρίλιο ξεκινάει το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα μας που έχει δέκα αγώνες, συνήθως Κυριακή. Τα αγωνιστικά περιστέρια συγκεντρώνονται με κάποιο μέσο μεταφοράς και ξεκινούν από τον Άγιο Αθανάσιο της Θεσσαλονίκης και πηγαίνουν σε συγκεκριμένες “πίστες”. Αρχίζουν από τα λιγότερα χιλιόμετρα, από τα 150 αέρα και φτάνουν τα 800 χιλιόμετρα διαδρομής μόνο στον αέρα”, εξηγεί ο κ. Χριστοδούλου περιγράφοντας εναέρια… σιρκουί που λαμβάνουν χώρα κυριολεκτικά πάνω από τα κεφάλια μας και τις συναρπαστικές ικανότητες προσανατολισμού και ταξιδιού των χαρισματικών φτερωτών αθλητών.

Ένας απίθανος φτερωτός συναγωνισμός που στηρίζεται στις γνώσεις και το μεράκι

“Είναι κάτι απίθανο, κάτι που δεν μπορεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Το να φεύγει ένα πουλί από το μέρος του, να πηγαίνει κάπου μαζί με 5.000 – 6.000 περιστέρια… να γίνεται το πρωί η απελευθέρωση και γύρω στις έξι με εξήμισι ώρα το απόγευμα, τα πουλιά, ανάλογα με τις ώρες και τις ημέρες που πετούν να φτάνουν στο μέρος τους. Να πηγαίνουν δηλαδή στον ιδιοκτήτη τους. Είναι κάτι φανταστικό”, αναφέρει ο κ. Γενικός Γραμματέας της Α.Ο.Σ.Α.Α.Π.Ε .

“Αυτά τα πουλιά όταν γεννιούνται δέχονται ένα ειδικό δαχτυλίδι στο πόδι τους. Εάν δεν μπει στο πρώτο εικοσαήμερο αυτό το ειδικό “χάντρο” στο πόδι του πτηνού και μεγαλώσει, μετά δεν χωράει. Το περνά ο εκτροφέας τους και είναι μοναδικό για όλο τον κόσμο. Κάθε Ομοσπονδία έχει τα δικά της δαχτυλίδια και πάνω αναγράφεται ο κωδικός τους ενώ έχουνε και τη χρονολογία με τη γέννησή τους ούτως ώστε να είναι γνωστό όταν “μπαίνουν” σε έναν αγώνα σε ποιον εκτροφέα και σε ποιον Σύλλογο ανήκουν”, εξήγησε ο κ.Χριστοδούλου. Η ανίχνευση των νικητών και της κατάταξης γίνεται από το… άλλο πόδι του αγωνιστικού περιστεριού. Σ αυτό περνάει ένα ειδικό τσιπ με τεχνολογία λέιζερ που είναι κουμπωτό. Μαρκάρεται έτσι με αυτό και είναι “ένα το κύκλωμα -ένα περιστέρι”, όταν πάει στον αγώνα. Στο τελικό σημείο άφιξης όπου θα φτάσει το περιστέρι, εκεί όπου περιμένει ο ιδιοκτήτης του, υπάρχει μια ειδική πλάκα όπου πατά το αγωνιστικό περιστέρι/αθλητής μόλις φτάσει. Με αυτό τον τρόπο έχουμε τον νικητή και την τελική κατάταξη”, εξηγεί επί της διαδικασίας ο Γενικός Γραμματέας της ελληνικής PigeonFed , προσθέτοντας “πως έτσι λαμβάνουν τελικά οι ταχύτεροι πάλαι ποτέ εναέριοι ταχυδρόμοι, τα πολύτιμα μετάλλια και κύπελα”.

Αναγκαίοι οι αγώνες… εκτός συνόρων!

“Τα αγωνιστικά- “ταχυδρομικά” όπως τα λέει ο κόσμος, περιστέρια είναι τα πουλιά που έχουν χρησιμοποιηθεί και στους Παγκόσμιους Πολέμους. Σ αυτά “έδεναν” τα μηνύματα για τα στείλουν στις εμπόλεμες μονάδες αφού τότε δεν υπήρχαν άλλα μέσα επικοινωνίας… Είναι αυτή η συγκεκριμένη ράτσα των περιστεριών που έχουν τη δυνατότητα να προσανατολίζονται και να πηγαίνουν στο σημείο τους. Τα αφήνεις από 600, 700, 800 χιλιόμετρα μακριά και γυρνούν στο σημείο από όπου κατάγονται” λέει ο κ.Χριστοδούλου παραθέτοντας και τους λόγους για τους οποίους οι συμμετέχοντες στις διαγωνιστικές διαδικασίες στην Ελλάδα χρειάζεται να μεταβούν σε όμορες χώρες για τους αγώνες τους.

“Χρειαζόμαστε χιλιόμετρα. Δοκιμάσαμε στην Ελλάδα να κάνουμε αγώνες με διαδρομή από την Πελοπόννησο και μπορούσαμε να πάμε τα περιστέρια μας μόνο μέχρι τη Μονεμβασιά, που σήμαινε μόνο 450 χιλιόμετρα αέρα από τη Θεσσαλονίκη. Δεν μας επαρκούσε. Θέλοντας να “βγάλουμε” περισσότερα χιλιόμετρα λοιπόν, οι αγώνες γίνονταν και γίνονται από το εξωτερικό. Για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα οι ιδιοκτήτες πηγαίνουν στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία με τελευταία απελευθέρωση τη Ρουμανία στον δέκατο αγώνα”, απαντά ο κ.Χριστοδούλου. Και σε αυτές τις διαδρομές καραδοκούν κίνδυνοι όμως που ένας άνθρωπος, ένας υπερμαραθωνοδρόμος δεν μπορεί να σκεφτεί πως θα αντιμετώπιζε ποτέ στο έδαφος. “Είναι ένα ακριβό σπορ/χόμπι, χρειάζονται ειδικές τροφές και φάρμακα, εάν δεν είναι υγιής ο αθλητής δεν τρέχει”, εξηγεί ο Γενικός Γραμματέας της Αθλητικής Ομοσπονδία Αγωνιστικών Περιστεριών Ελλάδας που επισημαίνει ότι ο άλλος μεγάλος κίνδυνος κίνδυνος είναι ένας ανώτερος θηρευτής που καραδοκεί στη διαδρομή.

Οι κίνδυνοι, τα αρπακτικά και το…διεθνές χρηματιστήριο των αγωνιστικών περιστεριών

“Ένας ιδιοκτήτης έχει 100 με 150 πουλιά από τα οποία μερικοί είναι οι γεννήτορες και μερικοί είναι οι αθλητές. Από εκεί και πέρα υπάρχουν και οι κίνδυνοι στον αέρα. Υπάρχουν ατυχήματα, υπάρχουν τα αρπακτικά, τα γεράκια, και έχουμε πολλές απώλειες και από ατυχήματα αλλά και από τα πτηνά αυτά”, εξήγησε ο κ. Χριστοδούλου ενώ τόνισε πως και ο χρόνος ζωής ενός φτερωτού αθλητή είναι μικρός. “Ένα αγωνιστικό περιστέρι μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό τρία, τέσσερα ή και πέντε χρόνια. Η διάρκεια του συνολικού βίου του μπορεί να είναι μέχρι και 15 χρόνια.
Σε ότι αφορά τα κίνητρα που έχουν όσοι ασχολούνται στην Ελλάδα με τον χώρο, ο κ.Χριστοδούλου μιλά για ένα πάθος ιδιαίτερο: “Είναι κάτι ιδιαίτερο. Στέλνεις 40 και 50 περιστέρια και περιμένεις να επιστρέψουν, ενώ υπάρχει και ο συναγωνισμός με τους καλύτερους”, θα πει ο κ.Χριστοδούλου. Υπάρχει πρόσθεσε και ένα ειδικό χρηματιστήριο στον κόσμο. Στις χώρες που έχουν και τη σημαντικότερη παρουσία στο άθλημα, το Βέλγιο που μαζί με τη Γερμανία είναι η… μητρόπολη των ταχυδρομικών περιστεριών, ένα αγωνιστικό περιστέρι το οποίο ανήκει σε αξιόλογη ράτσα, μπορεί να πουληθεί μέχρι και 10 με 20 χιλιάδες ευρώ”.
Σωτήρης Κυριακίδης