ΑΜΦΙΠΟΛΗ:ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΑΙ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ

Με τον τύμβο Καστά να παραμένει κλειστός και με την παύση των αρχαιολογικών εργασιών στον λόφο, η Αμφίπολη σπανίως πια τραβάει την προσοχή των ΜΜΕ και του κοινού.

Παρότι οι περισσότεροι έχουν συνδυάσει την περιοχή με τον γνωστό λέοντα αλλά και τον ακόμα πιο γνωστό τύμβο, η Αμφίπολη έχει να επιδείξει μια σειρά αξιόλογων αρχαιολογικών χώρων.

Μια επίσκεψη μου εκεί στο πλαίσιο παρουσίασης ενός νέου τουριστικού προγράμματος που θα συνδέει τη Θεσσαλονίκη με την Αμφίπολη και τη Χαλκιδική ήταν αρκετή για να καταλάβω ότι τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής παραμένουν είτε κακοσυντηρημένα είτε δύσκολα προσβάσιμα και εν πολλοίς αναξιοποίητα.

Απέναντι σε ένα καφε-ουζερί, στέκεται το Μουσείο της Αμφίπολης. Αν και πολλά από τα εκθέματα, όπως το χρυσό στεφάνι ελιάς του στρατηγού Βρασίδα ή τα περίτεχνα εδώλια, παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον, το ίδιο το μουσείο φαίνεται ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει τις εξελίξεις. Παλιές επιγραφές, αυτοκόλλητα έτοιμα να ξεκολλήσουν από τις προθήκες και μια οθόνη αφής που δεν λειτουργεί είναι κάποια παραδείγματα. Ο αρχιφύλακας και πρόεδρος της τοπικής κοινότητας, Αλέξανδρος Κοχλιαρίδης υποστηρίζει ότι οι επισκέψεις στο μουσείο έχουν διπλασιαστεί, ωστόσο ημέρα Τρίτη και όσο ήμουν εκεί, δεν είδα κάποιον πέραν των προσκεκλημένων δημοσιογράφων και τουριστικών πρακτόρων να το επισκέπτεται.

 

 

Όσον αφορά δε το κομμάτι της προβολής, ο χώρος μοιάζει απεριποίητος και οι πινακίδες με τις πληροφορίες είναι μαύρες από τον ήλιο.

 

Το αρχαίο θέατρο που βρίσκεται πίσω από το γυμνάσιο παραμένει κρυμμένο κάτω από τη Μακεδονική γη καθώς για άλλη μια φορά προέκυψαν εμπόδια στην υπογραφή συμφωνίας για την ανασκαφή του.

Αντίστοιχη και χειρότερη εικόνα παρουσιάζουν οι χώροι που φιλοξενούν το βόρειο τείχος αλλά και τη ξύλινη γέφυρα της Αμφίπολης που επέτρεψε στον στρατηγό Βρασίδα να καταλάβει το 422 π.Χ. την πόλη.

Και στα δύο σημεία η βλάστηση είναι άναρχη ενώ δεν υπάρχει μέριμνα για την πρόσβαση τους από ανθρώπους με κινητικά προβλήματα.

 

Συγκεκριμένα, στο βόρειο τείχος μας περίμενε ένα φίδι, ενώ στον χώρο της ξύλινης γέφυρας τα εντυπωσιακά απομεινάρια αυτής κρύβονται πίσω από κάτι συρματοπλέγματα.

 

Το χειρότερο είναι ότι αυτοί οι χώροι παραμένουν εν πολλοίς απροστάτευτοι και κλειστοί λόγω έλλειψης φυλάκων. Συμπτωματικά, αυτές τις ημέρες έχει βγει προκήρυξη για πρόσληψη φυλάκων, οι οποίοι σύντομα θα μπορούν επιτέλους να κρατήσουν τους χώρους όχι μόνο ανοιχτούς και προστατευμένους αλλά και προσβάσιμους σε τουρίστες από τις 8.00 έως τις 8.00 το βράδυ (σ.σ. το μουσείο μέχρι σήμερα λειτουργεί 08.00 – 15.00).

Στη διάρκεια της περιήγησης ακούω από κάποιον ότι τα παραπάνω προβλήματα είναι εμφανή στους Έλληνες και πως οι ξένοι και μόνο που αντικρίζουν τέτοια μνημεία τους είναι αρκετό για να εντυπωσιαστούν. Φαίνεται πως δεν είχε άδικο.

 

  Περισσότερες πληροφοριες voria.gr