Οι «Μπαμπούγεροι» είναι νέοι του χωριού που φορούν μαύρα ή καφέ επεξεργασμένα δέρματα αιγοπροβάτων και στη μέση κρεμούν πέντε κουδούνια, ένα μεγάλο μπατάλι και τέσσερα κυπριά και από πάνω δένουν μια μαντήλα. Στο κεφάλι βάζουν τη «Μπαμπουσάρκα», μια μαύρη υψικόρυφη κεφαλοστολή που καλύπτει και το πρόσωπο και ξεπερνά το ένα μέτρο. Είναι στολισμένη, στο μπροστινό μέρος, με σειρές από πολύχρωμες χάντρες και κορδέλες και στη κορυφή πολύχρωμα μαντίλια.
Την Κυριακή της Τυρινής, το πρωί, ο «Μπαμπούγερος», αφού πάρει την ευλογία της μητέρας του, κατευθύνεται στην εκκλησία για να πάρει τη χάρη της Αγίας Άννας, της προστάτιδας της περιοχής. Στη συνέχεια επισκέπτεται τα σπίτια του χωριού σείοντας τα κουδούνια για να τρομάξει και να διώξει το κακό, να αφυπνίσει τη φύση και να φέρει τύχη. Το δρώμενο καταλήγει στην πλατεία, όπου όλοι οι Μπαμπούγεροι συγκεντρώνονται και χορεύουν στον μοναδικό σκοπό των «Μπαμπούγερων» που παίζουν οι ζουρνάδες και τα νταούλια. Μαζί τους πάντα έχουν από ένα πορτοκάλι, πάνω σε αυτό οι κάτοικοι μπήγουν κέρματα, τα οποία στη συνέχεια θα προσφέρουν στην εκκλησιά.
Παλαιότερα στο χωριό, όπως και σε πολλές περιοχές της Ελλάδας τελούνταν το έθιμο της συγχώρεσης (οι νέοι ζητούν συγχώρεση από τους ηλικιωμένους συγγενείς και φίλους) και κάθε Μπαμπούγερος περιηγούνταν τα σπίτια του χωριού με ένα πορτοκάλι στο χέρι ζητώντας συγχώρεση από τη γηραιότερη γυναίκα του σπιτιού, η οποία με τη σειρά της έμπηγε πάνω στο πορτοκάλι κέρματα. Όσες δεν είχαν χρήματα καρφίτσωναν στην κεφαλοστολή μαντήλια.
Την Καθαρά Δευτέρα ολοκληρώνεται το δρώμενο με τη συγκέντρωση και τον χορό των «Μπαμπούγερων» στην πλατεία και στήνεται γλέντι με την συμμετοχή των κατοίκων και των επισκεπτών του χωριού.
ΠΗΓΗ – ΚΕΙΜΕΝΑ : Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας- Θράκης
