Η Τομεακή Επιτροπή Σερρών του ΚΚΕ «αποχαιρέτησε» την περασμένη Τρίτη τον σύντροφο Νίκο Χατζηνικολάου από την Κορμίστα Σερρών.
Ο σύντροφος Νίκος γεννήθηκε το 1926 από αγροτική οικογένεια. Από πολύ μικρή ηλικία βίωσε τη σκληρότητα του συστήματος.
Τον Οκτώβρη του 1941, όντας έφηβος, γλίτωσε από μαζική σύλληψη και εκτέλεση 92 ανδρών στα υπόγεια της κοινότητας του χωριού του από τους Βούλγαρους (σε αντίποινα των γεγονότων της εξέγερσης της Δράμας λίγες μέρες πριν).
Ανάμεσα στα θύματα ήταν ο πατέρας και ο αδερφός του. Μεγαλώνοντας πλέον ορφανός, συστρατεύθηκε στις γραμμές του ΚΚΕ και με τη δράση του έγινε παράδειγμα για όλους μας. Εξορίστηκε στη Γυάρο. Εκεί έμεινε μεγάλο χρονικό διάστημα, αντέχοντας τα σκληρά βασανιστήρια, λόγω της άρνησης του να υπογράψει τη δήλωση μετάνοιας.
Όταν γύρισε στο χωριό του, την Κορμίστα Σερρών, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες προσπαθούσε να ζήσει με αξιοπρέπεια την οικογένειά του.
Τα χρόνια ήταν σκληρά. Γεμάτα βάσανα. Μετακόμισε στην Αθήνα, όπου και εργάστηκε στη χαρτοβιομηχανία «Softex». Δραστηριοποιήθηκε αμέσως στο συνδικαλιστικό κίνημα. Έδωσε αγώνες τόσο μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, όσο και στο σωματείο του.
Επέστρεψε στο χωριό του μετά από πολλές δεκαετίες. Ήταν αγαπητός στους συγχωριανούς του, βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη. Στις τοπικές εκλογές, υποψήφιος με το ΚΚΕ, εκλέχτηκε πρόεδρος για μια τετραετία. Πρόσφερε στον τόπο του κάνοντας έργα υποδομής, όπως υπονόμους, υδρευτικά και αρδευτικά έργα στα αγροτεμάχια του κάμπου που υπάρχουν μέχρι και σήμερα.
Δεν επανεξελέγη, γιατί αντιστεκόταν, δεν υπέκυπτε στις πελατειακές σχέσεις. Σύσσωμοι τοπικοί παράγοντες και άρχοντες, εξαιτίας της προοδευτικής, πρωτοπόρας δράσης και της μεγάλης αγάπης των κατοίκων προς αυτόν, συστρατεύθηκαν εναντίον του.
Στα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του συνέχιζε να είναι πιστός στα ιδανικά του κόμματος. Να αγωνίζεται από κάθε μετερίζι. Αγαπούσε πολύ το διάβασμα. Έως το τέλος διάβαζε ανελλιπώς τον Ριζοσπάστη. Στην πρόσφατη οικονομική εξόρμηση, μέσα από την εφημερίδα ενημερωνόταν για την πανελλαδική κάλυψη του πλάνου του ΚΚΕ. Αγωνιούσε μέχρι την τελευταία στιγμή να τα καταφέρει το κόμμα μας και σε αυτήν την μάχη.
Οι σύντροφοί του από την Κομματική Οργάνωση Αμφίπολης τόν χαιρετούν με τη γροθιά υψωμένη, δίνοντας όρκο ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα του συντρόφου Νίκου, για να καταφέρει ο λαός να γίνει αφέντης στον τόπο του.
