Δ. Τζανακόπουλος: Έχουμε σχέδιο για προστασία της πρώτης κατοικίας

Συνέντευξη του βουλευτή Α’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρη Τζανακόπουλου, στο “Documento” και στον Δημήτρη Χατζη​νικόλα

Το πρώτο πράγμα που θέλω να σας ρωτήσω είναι γιατί με την ακρίβεια να σαρώνει, τους δανειολήπτες να είναι επί της ουσίας απροστάτευτοι, το περίφημο επιτελικό κράτος να έχει ναυαγήσει στην τρικυμία των παρακολουθήσεων, της στρατιάς μετακλητών, των απευθείας αναθέσεων και τον σκανδάλων τύπου Πάτση, ο ΣΥΡΙΖΑ, δημοσκοπικά τουλάχιστον, υπολείπεται του αντιπάλου του; Αρκεί μόνο η ερμηνεία της διαπλοκής ή είναι πιο περίπλοκο;

Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στη δίνη επάλληλων κρίσεων, η κόπωση είναι μεγάλη. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και ένα επίσης σημαντικό ποσοστό απειλείται με φτωχοποίηση. Η καθημερινότητα γίνεται αβίωτη.

Σε αυτή τη συνθήκη κάνει την εμφάνιση της και η κρίση αντιπροσώπευσης με στοιχεία παραίτησης και στάσεις αντιπολιτικής Η διαρκής προπαγάνδα κατά του ΣΥΡΙΖΑ και των εκπροσώπων του, η λάσπη στον ανεμιστήρα, στοχεύει στο να ενισχύει τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Είναι μια συστημική επιλογή που γίνεται με συστηματικό τρόπο. Και καθημερινά πρέπει να υπερβαίνουμε τα εμπόδια αυτά για να ακουστούν καθαρά οι θέσεις μας στην κοινωνία και να διανύσουμε πολύ μεγαλύτερη απόσταση και για την αλήθεια και για την αξιοπιστία.

Από εκεί και πέρα την τελευταία δεκαετία έχουμε μια διαρκή δημοσκοπική υποεκτίμηση του ΣΥΡΙΖΑ. Και το ερώτημα αυτό πρέπει να μπαίνει σε καθημερινή βάση: Είναι ζήτημα εργαλείων ανάλυσης ή τελικά οι δημοσκοπήσεις και η συχνότητα με την οποία παρουσιάζονται είναι μηχανισμός χειραγώγησης της κοινής γνώμης;

Πολύ πρόσφατα ευρωπαϊκά παραδείγματα έρχονται να επιβεβαιώσουν το δεύτερο. Η Κύπρος ήταν το τελευταίο παράδειγμα. Και δεν γίνεται να μην είμαστε τουλάχιστον επιφυλακτικοί στα μπαζώματα που επιχειρούνται με δημοσκοπήσεις χωματουργικών εταιρειών.

Να έρθουμε λίγο στις επικείμενες εκλογές. Πόσο εφικτό είναι το σενάριο πρωτιάς του ΣΥΡΙΖΑ στην κάλπη της απλής αναλογικής και η πιθανότητα προοδευτικές κυβέρνησης με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ή του Μερα25 ή και των δύο;

Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει οργή. Ευθύνη μας είναι να αναδείξουμε το εναλλακτικό σχέδιο, της προοδευτικής διακυβέρνησης που υπό το σύνθημα «Δικαιοσύνη Παντού» μπορεί να εγγυηθεί το εισόδημα της κοινωνικής πλειοψηφίας, τον δημοκρατικό μετασχηματισμό του κράτους, την απελευθέρωση της δυναμικής της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας από την παγίδα Μητσοτάκη. Ευθύνη μας είναι να μετατρέψουμε την οργή σε συμμετοχή. Με αυτά τα δεδομένα μπορούμε να μιλάμε για πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στην κάλπη.

Οι θέσεις μας είναι ξεκάθαρες και έχουμε παρουσιάσει προγραμματικές δεσμεύσεις για ν’ ανασάνει η κοινωνία και η δημοκρατία. Το κάλεσμά μας για την προοδευτική διακυβέρνηση είναι ειλικρινές και κοινωνικά αναγκαίο. Στην κοινωνική αναγκαιότητα δεν καλούμαστε να απαντήσουμε μόνο εμείς. Θα απαντήσει πρώτα απ’ όλα η ελληνική κοινωνία και το μήνυμά της θα πρέπει να το αξιολογήσουν και να το ακολουθήσουν και κόμματα.

Η πρόσφατη αντιπαράθεση με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ήταν απλά θέμα της γνωστής δήλωσης για το ενδεχόμενο εκβιασμού του Νίκου Ανδρουλάκη η οποία θα μπορούσε να αποφευχθεί ή υποκρύπτει τη διάθεση κάποιων εντός του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να «κάψουν» το χαρτί συνεργασίας με το κόμμα σας;

Εμείς έχουμε ξεκαθαρίσει ότι ο αγώνας μας είναι μονομέτωπος, είναι απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και επιδιώκουμε με όλες τις δυνάμεις μας να απαλλαγεί η χώρα από το καθεστώς που βουλιάζει κάθε μέρα την ελληνική κοινωνία και την οδηγεί σε αδιέξοδα και απόγνωση. Δεν αντιμετωπίζουμε υπαρξιακά ερωτήματα και σε καμιά περίπτωση δεν είμαστε εμείς εκείνοι που στήνουν παγίδες στα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Στο υποθετικό σενάριο που έρθετε στην εξουσία πόσο εφικτό θεωρείτε να γίνει πράξη το «Δικαιοσύνη παντού»; Δεν φοβάστε να μην κατηγορηθείτε και πάλι για προσπάθεια ελέγχου των περίφημων αρμών της εξουσίας;

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθεί ένα ενιαίο σχέδιο διακυβέρνησης που για να επιβάλει άθλιες πολιτικές μετέρχεται άθλιες μεθοδεύσεις. Έτσι το «Δικαιοσύνη παντού» δεν είναι μόνο ένα σύνθημα, αλλά μπορεί να γίνει το εννοιολογικό περιεχόμενο ενός πολιτικού κύκλου που θα χαρακτηρίζεται από κοινωνική συνοχή και σταθερότητα. Χρειάζεται όμως η αποκατάσταση της λειτουργίας του κοινωνικού κράτους, της παραγωγής, της εργασίας, της ίδιας της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας. Και όλα αυτά απαιτούν συμμετοχή, διαφάνεια, λογοδοσία και κοινωνικό έλεγχο όλων.

Η ελληνική κοινωνία πρέπει να βγει από τον κύκλο των συνεχόμενων κρίσεων και της κατάστασης εξαίρεσης. Για να αναπτύξει τη δυναμική της χρειάζονται δημόσιες πολιτικές βιώσιμες και συμπεριληπτικές, άρα δίκαιες.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για πάγωμα των πλειστηριασμών δεν είναι μια προσωρινή λύση που κρατά σε μια άτυπη ομηρία (βέβαια σαφώς καλύτερη από την οριστική απώλεια της περιουσίας τους) τους δανειολήπτες;

Η πρότασή μας είναι για πάγωμα μέχρι τις εκλογές γιατί είδαμε την σπουδή για την άμεση καθαρογραφή της απόφασης του Αρείου Πάγου και τον Κ. Μητσοτάκη να επιχειρεί να παίξει τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου ενώ στην πραγματικότητα είναι αυτός που κρύβεται πίσω από την απελευθέρωση των πλειστηριασμών. Και θέλουμε να προλάβουμε την καταστροφή, το τσουνάμι. Δεν επενδύουμε στα κοινωνικά ερείπια, αλλά θέλουμε αμέσως μετά τις εκλογές μια νέα προοδευτική κυβέρνηση. η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, να φέρει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, το οποίο, όπως προανέφερα, θα παρουσιαστεί αναλυτικά τις επόμενες μέρες.

Θέλω να σας κάνω μια τελευταία ερώτηση για το περίφημο «επιτελικό κράτος» του Κυριάκου Μητσοτάκη; Είστε από εκείνους που πιστεύουν ότι πρόκειται για μια κακογραμμένη εκδοχή του κράτους της δεξιάς των δεκαετιών μετά το ’50; Και αν ναι υπάρχει πρόθεση από τον ΣΥΡΙΖΑ το κράτος να κατακτήσει επιτέλους την αυτοτέλειά του έναντι της εκάστοτε εξουσίας;

Το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη δεν είναι εικόνα από το παρελθόν αλλά η συμπύκνωση μιας σκληρής αντεργατικής και αντικοινωνικής πολιτικής στρατηγικής. Τι σημαίνει στη θεωρία επιτελικό κράτος; Σημαίνει ένα κράτος που αποσύρεται από τις κοινωνικές του λειτουργίες και οργανώνει τις συνθήκες ανταγωνισμού στην αγορά που πλέον εισβάλλει παντού. Στην παιδεία, στην υγεία, στην ενέργεια, στο νερό, σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής.

Το επιτελικό κράτος χρησιμοποιήθηκε όμως από την ομάδα του κου Μητσοτάκη ως φωτεινή επιγραφή για να κρύψει και την αναξιοκρατία, την κατασπατάληση δημόσιου χρήματος με απευθείας αναθέσεις σε κολλητούς, πελατειακά δίκτυα, κομματικοποίηση του κράτους και μάλιστα με μειωμένα προσόντα, γαλάζια golden boys και στην κορυφή του ένα κέντρο που με μαφιόζικες πρακτικές δρούσε ανεξέλεγκτα. Επομένως ούτε στη θεωρία ούτε στην πράξη μπορεί να αποτελεί λύση για την κοινωνική πλειοψηφία.

Το ζήτημα είναι να μην αποσύρεται το κράτος από την κοινωνική του λειτουργία και όχι η αυτοτέλεια από μόνης της που στις περισσότερες περιόδους λειτουργεί ως μανδύας της συμπύκνωσης και της ενοποίησης της εξουσίας των ελίτ πάνω στις λαϊκές τάξεις.