Ανεμολογικός ιστός ύψους 40 μέτρων έχει εγκατασταθεί εδώ και κάποιον καιρό στο Λαϊλιά (περιοχή Λυκόλοφου). Η εμπειρία από διάφορα μέρη της Ελλάδας μάς λέει ότι τέτοιες εγκαταστάσεις είναι προάγγελοι της έλευσης ανεμογεννητριών (α/γ). Γνωρίζουμε ακόμη ότι οι κορυφογραμμές των βουνών της χώρας μας αποτελούν προνομιακό πεδίο και στόχο της αιολικής «πράσινης ανάπτυξης». Κάτι τέτοιο αναμένεται να συμβεί και στο αγαπημένο βουνό των Σερραίων, το Λαϊλιά.

Φυσικά ο όρος «πράσινη ανάπτυξη» είναι απλός ευφημισμός για μια επενδυτική δραστηριότητα, που όχι μόνο δε μειώνει την ανάγκη για χρήση ορυκτών καυσίμων προς παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αλλ’, απεναντίας, μπορεί να λειτουργήσει μόνο με την υποστήριξη «βρώμικης ενέργειας» (ορυκτά καύσιμα). Την ίδια στιγμή αλλάζει καταστροφικά τη φυσιογνωμία του ορεινού τοπίου• τόσο σχετικά με την αισθητική εικόνα όσο και –κυρίως- ως προς τη λειτουργική του σημασία σαν βιότοπος άγριας ζωής (ζωικής – φυτικής), αφού για την κατασκευή των τερατωδών διαστάσεων α/γ πρέπει να ισοπεδωθούν χιλιάδες στρέμματα ορεινού τοπίου (διάνοιξη δρόμων – τεράστιες ποσότητες τσιμέντου – πολύ μεγάλα δίκτυα πυλώνων μεταφοράς του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος – ρύπανση εδάφους από λάδια/λιπαντικά κινητήρων των α/γ). Και όλα αυτά για μια δραστηριότητα με χρονικό ορίζοντα 20ετίας περίπου, πέραν του οποίου ο τόπος μετατρέπεται σε ανοιχτή χωματερή γεμάτη με κουφάρια α/γ, που και μετά το θάνατό τους εξακολουθούν για χρόνια να ρυπαίνουν και να καταστρέφουν.

Αυτό το πράγμα επιχειρούν να μας «πλασάρουν» για «πράσινη ανάπτυξη»! Η Κίνηση Πολιτών «γη & ελευθερία» με έγγραφά της προς τα Δασαρχείο Σερρών και τη Δ/νση Περιβάλλοντος Π.Ε. Σερρών ζητά αναλυτικές πληροφορίες.Καλούμε τους συμπολίτες και συμπολίτισσές μας να υπερασπιστούν το φυσικό τοπίο του Λαϊλιά, τον παραδοσιακό προορισμό αναψυχής και ξεκούρασης, που κινδυνεύει πάλι. Πριν 30 χρόνια τον υπερασπιστήκαμε από τα λατομεία γρανίτη. Τώρα από τις ανεμογεννήτριες.