Die Welt για Ερντογάν: Σχεδιάζει μια νεο-οθωμανική αυτοκρατορία

Η γερμανική εφημερίδα Die Welt χαρακτηρίζει ριψοκίνδυνο στοίχημα τις κινήσεις της Τουρκίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην ανατολική Μεσόγειο και την επιθυμία για δημιουργία μιας νεο-οθωμανικής ζώνης επιρροής που θα περιλαμβάνει και τη Λιβύη.

Η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του προέδρου της Λιβύης, Φαγιέζ Αλ Σαράτζ, που ελέγχει μια περιοχή γύρω από την Τρίπολη στην σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο χώρα, θα είχε ήδη ηττηθεί το περασμένο καλοκαίρι από τις δυνάμεις του Λιβυκού Εθνικού Στρατού του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ αν δεν είχε σπεύσει στο πλευρό του η Τουρκία του Ερντογάν σπάζοντας ένα διεθνές εμπάργκο όπλων στέλνοντάς της μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και παρέχοντάς της κρίσιμες πληροφορίες για τις κινήσεις των αντιπάλων, ενώ την περασμένη εβδομάδα ο Ερντογάν διαμήνυσε την ετοιμότητα της Άγκυρας να στείλει και στρατεύματα, θυμίζει η Welt.

Kαι εξηγεί:

«Ο Ερντογάν ποντάρει στην επέκταση της δικής του ζώνης επιρροής και την μετατροπή της Τουρκίας σε μια νέα μεγάλη νεο-οθωμανική αυτοκρατορία. Τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται ήδη στο βόρειο Ιράκ και τη βόρεια Συρία και στο εμιράτο του Κατάρ. Και τώρα ίσως πάνε και στη Λιβύη.

Πρόσφατα η Τουρκία και η Λιβύη προχώρησαν στη σύναψη ενός μνημονίου, μιας συμφωνίας για τον καθορισμό των θαλάσσιων συνόρων. Μάλιστα η λιβυκή πλευρά παραχώρησε στο πλαίσιο της συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας στις τουρκικές δυνάμεις το δικαίωμα παρουσίας και στο λιβυκό κομμάτι της Μεσογείου και η Τουρκία δεσμεύτηκε να στηρίξει την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Σαράτζ».

Η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης μπορεί να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο υπέρ της Άγκυρας και εις βάρος της Ελλάδας, σημειώνει η Welt «υπό την προϋπόθεση ότι θα καταφέρει η Τουρκία να επιβάλει το περιεχόμενό της. Αν το δει κανείς στον χάρτη, καθίσταται σαφές πόσο εκτεταμένα προσδιορίζει η Τουρκία την ΑΟΖ της».

«Η τελευταία κίνηση του Ερντογάν στη σκακιέρα με τη Λιβύη είναι χαρακτηριστική της εξωτερικής του πολιτικής: ακολουθεί μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους – μια επέκταση της τουρκικής ισχύος σ’ ολόκληρη την περιοχή, όπου, όπως ο ίδιος λέει «βρίσκονταν παλαιότερα οι πρόγονοί μας », δηλαδή σε μια περιοχή της πρώην οθωμανικής αυτοκρατορίας, που περιλαμβάνει ολόκληρη την Εγγύς Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική καθώς και τα δυτικά Βαλκάνια.

Πηγή: Die Welt