Date:
Η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας από το σοκ που προκάλεσε ο νέος κορωνοϊός θα χρειαστεί πολύ περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι είχε αρχικά εκτιμηθεί, δήλωσε σήμερα η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενώ προειδοποίησε για τους κινδύνους του προστατευτισμού.
Η Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, όπως αναμεταδίδει το capital.gr, δήλωσε ότι το Ταμείο είναι πιθανό να αναθεωρήσει καθοδικά την πρόβλεψη του για συρρίκνωση 3% του ΑΕΠ το 2020, με μόνο μία μερική ανάκαμψη να αναμένεται για το επόμενο έτος, αντί για την ανάπτυξη του 5,8% που περίμενε προηγουμένως.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Reuters, η επικεφαλής του ΔΝΤ σημείωσε ότι τα στοιχεία από ολόκληρο τον κόσμο είναι χειρότερα από την αρχική εκτίμηση. “Φυσικά, αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να έχουμε την πλήρη ανάκαμψη από την κρίση”, δήλωσε, χωρίς να δώσει κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία.
Τον Απρίλιο το Ταμείο είχε προειδοποιήσει ότι τα μέτρα περιορισμού για την επιβράδυνση της εξάπλωσης του κορωνοϊού θα οδηγήσουν τον πλανήτη στη βαθύτερη ύφεση από τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930. Αλλά τα στοιχεία που έχουν ανακοινωθεί από τότε, δείχνουν “περισσότερα κακά νέα”, σημείωσε η Γκεοργκίεβα νωρίτερα αυτό το μήνα.
Το ΔΝΤ αναμένεται να ανακοινώσει τις νέες παγκόσμιες προβλέψεις του τον Ιούνιο.
Ερωτηθείς για την αναζωπύρωση της έντασης μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, η επικεφαλής του Ταμείου επανέλαβε την έκκληση της προς τα κράτη μέλη να διατηρήσουν ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας και τις εμπορικές ροές που για πολλές δεκαετίας στήριζαν την παγκόσμια ανάπτυξη.
“Πρέπει να κρατήσουμε ανοικτές τις εμπορικές ροές, ιδίως για ιατρικά εφόδια, τρόφιμα και σε μακροπρόθεσμο επίπεδο θα πρέπει να βρούμε έναν δρόμο για να ξεπεράσουμε αυτό που συμβαίνει σήμερα με την κρίση”, ανέφερε. “Θέλουμε να συνεχίσουμε να χτίζουμε ένα μέλλον με περισσότερη ευημερία για όλους”, πρόσθεσε.
Προειδοποίησε επίσης για τον κίνδυνο διολίσθησης σε πρακτικές προστατευτισμού ως αποτέλεσμα της κρίσης. “Δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουμε αυτό που έχει φέρει αποτελέσματα για τους ανθρώπους παντού: καταμερισμός εργασίας και συνεργασία στο εμπόριο, που επιτρέπουν στο κόστος των αγαθών και υπηρεσιών να υποχωρήσει και στα εισοδήματα να αυξηθούν και οδηγεί σε υποχώρηση της φτώχειας”.
