To Eθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας (ΕKAB) ιδρύθηκε το 1985 και υπάγεται στην εποπτεία του Υπουργείου Υγείας έχοντας έδρα την Αθήνα. Σκοπός του ΕΚΑΒ ο συντονισμός της παροχής σε έκτακτες περιπτώσεις άμεσης βοήθειας και επείγουσας ιατρικής φροντίδας στους πολίτες και η μεταφορά των πολιτών αυτών σε μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας, ο συντονισμός της νοσοκομειακής και προ νοσοκομειακής φροντίδας σε καταστάσεις εκτάκτων αναγκών και κρίσεων και η παρακολούθηση και ο συντονισμός των συστημάτων εφημερίας των νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ.
Ο Πρόεδρος των εργαζομένων του ΕΚΑΒ και Διασώστης Θεοφάνης Παπαευστρατίου μιλώντας στο ΕΠΙΛΟΓΕΣ αναφέρθηκε στο ρόλο του ΕΚΑΒ που αποτελεί τον επίσημο και αποκλειστικό φορέα στο κομμάτι της παροχής της επείγουσας Προ νοσοκομειακής περίθαλψης καθώς και στα πολλά περιστατικά που δέχονται καθημερινά.
Ιδιαίτερα αναφέρθηκε στο μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει με τις διακομιδές ασθενών στο Νοσοκομείο. Επιβαρύνεται το έργο τους τόνισε εφόσον μόνο την προηγούμενη εβδομάδα μέσα σε δυο ημέρες είχαν 13 διακομιδές προς τη Θεσσαλονίκη λόγω της έλλειψής Ιατρών που συνεχίζει να υπάρχει.
Διαβάστε τη συγκινητική ανάρτηση του Nikos Xatziapostolidis για τον διασώστη Θεοφάνη Παπαευστρατίου και το περιστατικό που συνέβη το πρωί
Θα ήθελα να σας μιλήσω για ένα φύλακα Άγγελο.
Οι φίλοι μου εδώ στις Σέρρες τον γνωρίζουν όμως θα ήθελα να το επικοινωνήσω και στους φίλους πιο μακριά…
Σήμερα ήμασταν μαζί το πρωί, σε ένα σημείο της πόλης που συνηθίζει να συχνάζει, πάντα σε ετοιμότητα την ώρα του καθήκοντος για να προσφέρει με όλη του την ψυχή τις υπηρεσίες και βοήθεια του σε όποιον τις χρειαστεί.
Αυτό δεν του στερεί την χαρά βέβαια να μοιράζει τις καλημέρες, τα χαμόγελα στους περαστικούς και φίλους που διέρχονται από το σημείο και οι οποίοι ανταποδίδουν με τόσο σεβασμό. Βλέπω στα μάτια των περαστικών την βαθιά εκτίμηση που του έχουν.
Σήμερα βρεθήκαμε ενώπιον ενός περιστατικού που ευτυχώς δεν ήταν κάτι σοβαρό..τα αντανακλαστικά του Φάνη ήταν αστραπιαία και το ενδιαφέρον του αφοπλιστικό.
Μετά την απομάκρυνση μας από τον άνθρωπο, επιτρέψαμε στον Φανη να κάνει αυτό που γνωρίζει καλά φρόντιζας τον και δίνοντας του να ακολουθήσει κάποιες συμβουλές μετά.
Στάθηκα και σκέφτηκα πως ίσως ήταν ο πατέρας μου αυτός ο κύριος που χρειαζόταν την βοήθεια μου και η ανακούφιση, η ευγνωμοσύνη που μου γέννησε η παρουσία του Φάνη ήταν τόσο απέραντη που με κατέκλυσε.
Γνωρίζω καλά και μέσα από την δουλειά μου πως αρκετά παιδιά ζούνε απομακρυσμένα από τους γονείς τους, μακριά σε άλλες πόλεις σε άλλες χώρες και αγωνιούν για εκείνους το ίδιο.
Θέλω να πω σε αυτά τα παιδιά αλλά και σε όλους λοιπόν, ότι η πόλη μας διαθέτει και αυτόν τον φύλακα άγγελο που με αυταπάρνηση, ταπεινότητα και επαγγελματισμό είναι εδώ πάντα έτοιμος όπου χρειαστεί να ΦΑΝΕΙ.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ – ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ
