Εκλογές ΗΠΑ 2024: Πώς εκλέγεται ο Πρόεδρος και πότε θα ξέρουμε αν είναι ο Τραμπ ή η Χάρις

Λίγες ώρες μας χωρίζουν από τις εκλογές στις ΗΠΑ που διεξάγονται με πολύ διαφορετικό τρόπο από αυτόν που ακολουθούν οι ευρωπαϊκές χώρες. Την Τρίτη 5 Νομεβρίου 2024, οι Αμερικανοί θα εκλέξουν το πρόσωπο που θα διαδεχθεί τον Τζο Μπάιντεν στο τιμόνι της αμερικανικής υπερδύναμης: Κάμαλα Χάρις ή Ντόναλντ Τραμπ;

Η προεκλογική περίοδος των εκλογών στις ΗΠΑ κάθε άλλο παρά συνηθισμένη ήταν. Είχε από όλα: δύο απόπειρες δολοφονίας κατά του Ντοναλντ Τραμπ, την απόσυρση του Τζο Μπάιντεν από την προεδρική κούρσα και την υποψηφιότητα της Κάμαλα Χάρις, δύο προεδρικά ντιμπέιτ με διαφορετική σύνθεση το καθένα κι ένα οικονομικό τσουνάμι προεκλογικών δαπανών που ξεπέρασε τα 3 δισ. δολάρια.

Όπως και στις προηγούμενες έτσι και αυτή τη φορά οι Αμερικάνοι πολίτες άνω των 18 ετών θα προσέλθουν στις κάλπες την Τρίτη 05.11.2024 για να ψηφίσουν τον επόμενο Πρόεδρο, είτε τη Δημοκρατική Κάμαλα Χάρις είτε τον Ρεπουμπλικανό Ντόναλντ Τραμπ.

Η θητεία του προέδρου θα είναι από τις 20 Ιανουαρίου 2024 (ημέρα ανάληψης καθηκόντων) έως τις 20 Ιανουαρίου του 2028.

Οι ψηφοφόροι ψηφίζουν και για τα μέλη του Κογκρέσου, δηλαδή για τους 435 βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων και για το 1/3 των 100 Γερουσιαστών, δηλαδή για 34.

Η Βουλή των Αντιπροσώπων, είναι ένα νομοθετικό σώμα των ΗΠΑ, με διετή θητεία. Η Γερουσία είναι το δεύτερο νομοθετικό σώμα των ΗΠΑ, και οι γερουσιαστές έχουν εξαετή θητεία.

Κάθε μία από τις 50 Πολιτείες έχει από 2 γερουσιαστές. Ωστόσο, κάθε δύο χρόνια γίνονται εκλογές για το 1/3 του συνόλου τους.

Οι Ρεπουμπλικάνοι ελέγχουν επί του παρόντος τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Οι Δημοκρατικοί είναι επικεφαλής της Γερουσίας. Αυτά τα δύο σώματα ψηφίζουν νόμους και μπορούν να φρενάρουν τα σχέδια του Λευκού Οίκου, εάν το κόμμα που ελέγχει ένα από τα δύο σώματα διαφωνεί με τον πρόεδρο.

Οι αμερικανικές εκλογές γίνονται πάντα Τρίτη

Οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια. Από το το 1845, οι προεδρικές εκλογές γίνονται πάντα την Τρίτη μετά την πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου. Φέτος, η ημερομηνία αυτή είναι η 5η Νοεμβρίου.

Οι πολιτείες εποπτεύουν τις δικές τους εκλογές, πράγμα που σημαίνει ότι οι ώρες ψηφοφορίας διαφέρουν από πολιτεία σε πολιτεία.

Οι πρώτες κάλπες κλείνουν την ημέρα των εκλογών στις 6 μ.μ. ώρα Ελλάδος σε ορισμένες κομητείες όπως η Ιντιάνα και το Κεντάκι και οι τελευταίες κάλπες κλείνουν στη 1 π.μ. ώρα Ελλάδος την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου στην Αλάσκα.

Οι κάλπες στις πολιτείες κλείνουν κάθε μία ώρα. Αλλά πολλά εκατομμύρια Αμερικανοί θα ψηφίσουν νωρίτερα αυτοπροσώπως ή με επιστολική ψήφο.

Γιατί η ημέρα των εκλογών διαρκεί πάνω από 24ωρο

Κάθε πολιτεία διεξάγει τις εκλογές της λίγο διαφορετικά. Ορισμένες, όπως στην Ουάσινγκτον, το Όρεγκον και τη Γιούτα, γίνονται σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσω ταχυδρομείου, μια διαδικασία που εκτείνεται για εβδομάδες.

Κάθε πολιτεία διαθέτει κάποια μορφή πρόωρης ψηφοφορίας, η οποία ανοίγει τη διαδικασία σε όσους δεν μπορούν να προσέλθουν στις κάλπες την ημέρα των εκλογών και εξασφαλίζει ότι όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι ψηφίζουν.

Τραμπ vs Χάρις

Η Κάμαλα Χάρις και ο Ντόναλντ Τραμπ είναι βασικοί διεκδικητές του Λευκού Οίκου, όμως στις κάλπες οι Αμερικανοί θα έχουν να επιλέξουν μεταξύ περισσότερων υποψηφίων για την προεδρία.

Η Τζιλ Στάιν συμμετέχει στην προεδρική κούρσα του 2024 ως υποψήφια του Πράσινου Κόμματος.

Ο Τσέις Όλιβερ είναι υποψήφιος του Φιλελεύθερου Κόμματος (Libertarian Party).

Ο Κόρνελ Γουέστ διεκδικεί ως ανεξάρτητος υποψήφιος τη θέση του στον Λευκό Οίκο.

Η Κλαούντια Ντε λα Κρουζ κατεβαίνει στις αμερικανικές εκλογές ως υποψήφια με το «Κόμμα για τον Σοσιαλισμό και την Απελευθέρωση» (PSL).

Τα δύο μεγάλα κόμματα, οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί, διεξήγαγαν το καθένα προκριματικές εκλογές σε όλη τη χώρα νωρίτερα μέσα στο έτος.

Παρά το γεγονός ότι πολλοί Ρεπουμπλικανοί αποκήρυξαν τον Τραμπ μετά την έφοδο των υποστηρικτών του στο Καπιτώλιο μετά την ήττα του στις εκλογές του 2020, ο πρώην πρόεδρος αναδείχθηκε εύκολα από ένα πολυπληθές πεδίο προκριματικών υποψηφίων για να είναι και φέτος ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.

Ο Τραμπ επέλεξε τον γερουσιαστή του Οχάιο Τζέι Ντι Βανς ως υποψήφιο αντιπρόεδρο.

Στους Δημοκρατικούς, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν κυριάρχησε στις προκριματικές εκλογές αλλά στη συνέχεια οι ανησυχίες για την ηλικία – είναι 81 ετών – και τη νοητική και σωματική κατάστασή του έγιναν πολύ έντονες.

Αφού το CNN φιλοξένησε τον Ιούνιο ένα ντιμπέιτ στο οποίο ο Μπάιντεν τα πήγε άσχημα απέναντι στον Τραμπ, ο πρόεδρος υπέκυψε στις πιέσεις και αποσύρθηκε από την κούρσα πριν οι Δημοκρατικοί πραγματοποιήσουν το συνέδριο για την ανάδειξη των υποψηφίων.

Η υποστήριξη του Μπάιντεν προς τη Χάρις, την αντιπρόεδρό του, συνέβαλε στο να πάρει – με συνοπτικές διαδικασίες – το χρίσμα των Δημοκρατικών και να είναι υποψήφια για πρόεδρος των ΗΠΑ παρά το γεγονός ότι δεν έλαβε μέρος στις προκριματικές εκλογές.

Κανένας Δημοκρατικός δεν την αμφισβήτησε στο συνέδριο τον Αύγουστο.

Ο υποψήφιος αντιπρόεδρος της Κάμαλα Χάρις είναι ο κυβερνήτης της Μινεσότα Τιμ Γουόλς.

Πότε θα μάθουμε τον νικητή

Μπορεί να πάρει λίγο χρόνο. Το CNN δεν προέβλεπε νικητή για το 2020 παρά μόνο τέσσερις ημέρες μετά την ημέρα των εκλογών.

Το 2016, η Χίλαρι Κλίντον παραδέχτηκε την ήττα της την επομένη της ημέρας των εκλογών, παρόλο που η καταμέτρηση γινόταν ακόμη σε πολλές πολιτείες.

Ο Τραμπ είναι απίθανο να αναγνωρίσει ποτέ την ήττα του, σημειώνει το CNN. Εάν υπάρχουν στενά περιθώρια σε βασικές πολιτείες, μπορεί να χρειαστούν ημέρες για να καθοριστεί ο νικητής.

Τα καλά νέα είναι ότι πολλές πολιτείες έκαναν αλλαγές από το 2020 και μετά για να διευκολύνουν τους εκλογικούς υπαλλήλους να πάρουν προβάδισμα στην επεξεργασία των ψηφοδελτίων που έχουν σταλεί ταχυδρομικώς, τα οποία χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να καταμετρηθούν.

Το 2000 (Τζορτζ Μπους εναντίον Αλ Γκορ), σε μία από τις πιο αμφίρροπες εκλογές στην ιστορία των ΗΠΑ, ο νικητής δεν ήταν εμφανής παρά 36 ημέρες μετά τις εκλογές, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ τερμάτισε τις επανακαταμετρήσεις στη Φλόριντα. Τα πράγματα περιπλέχθηκαν εκείνη τη χρονιά από τα ελαττωματικά ψηφοδέλτια σε ορισμένες κομητείες της Φλόριντα, κάτι που δεν θα πρέπει να αποτελεί πρόβλημα φέτος.

Τα βασικά θέματα

Ένα κυρίαρχο ζήτημα είναι το κόστος ζωής. Οι τιμές εκτοξεύτηκαν μετά την πανδημία του COVID-19 και ο Τραμπ εκμεταλλεύτηκε τη νοσταλγία που έχουν οι άνθρωποι για μια εποχή που το κόστος των τροφίμων ήταν χαμηλότερο.

Το σχέδιό του να επιβάλει οριζόντιους δασμούς στα ξένα αγαθά μπορεί να εκτοξεύσει περαιτέρω τις τιμές, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, αλλά έχει πλεονέκτημα έναντι της Χάρις όσον αφορά την οικονομία, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.

Οι ψηφοφόροι του Τραμπ παρακινούνται επίσης από τη μετανάστευση. Θα απελάσει εκατομμύρια μετανάστες που πέρασαν παράνομα τα σύνορα και θα κλείσει σχεδόν όλα τα σύνορα των ΗΠΑ.

Για τους ψηφοφόρους του Χάρις, το ζήτημα των αμβλώσεων είναι βασικό. Αφού το Ανώτατο Δικαστήριο, με το ένα τρίτο των δικαστών που διόρισε ο Τραμπ, ανέτρεψε την υπόθεση Roe v. Wade, η Χάρις διατύπωσε το δικαίωμα στην άμβλωση ως ζήτημα προσωπικής ελευθερίας και δεσμεύτηκε να προστατεύσει τα δικαιώματα αυτά.

Σε βασικές πολιτείες υπάρχουν πρωτοβουλίες ψηφοφορίας για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων στην άμβλωση. Το θέμα συμβάλλει στην αύξηση του χάσματος μεταξύ των δύο φύλων στην ψηφοφορία, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.

Υπάρχει επίσης το βασικό ζήτημα της δημοκρατίας. Ο Τραμπ κατηγορήθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης για εκλογική παρέμβαση, αφού προσπάθησε να ανατρέψει τα αποτελέσματα των εκλογών του 2020. Αυτό δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει έκπληξη σε πολλούς Δημοκρατικούς.

Οι Ρεπουμπλικάνοι, εν τω μεταξύ, έχουν σε μεγάλο βαθμό αποδεχθεί τον ρόλο του Τραμπ στην προσπάθεια να κρατήσει τον Μπάιντεν μακριά από τον Λευκό Οίκο μετά τη νίκη του το 2020.

Και πολλοί από αυτούς, μετά από χρόνια αμφισβήτησης του συστήματος από τον Τραμπ, αμφισβητούν τώρα τα ίδια τα αποτελέσματα του 2020.

Ο Τραμπ καταδικάστηκε για κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα στη Νέα Υόρκη που σχετίζονται με πληρωμές χρημάτων πριν από τις εκλογές του 2016.

Η καταδίκη του έχει οριστεί για τα τέλη Νοεμβρίου, πράγμα που σημαίνει ότι θα γίνει μετά την ημέρα των εκλογών.

Ωστόσο, οι καταδίκες του για κακούργημα, ή ακόμη και η πιθανότητα φυλάκισης, δεν καθιστούν τον Τραμπ ακατάλληλο να υπηρετήσει ως πρόεδρος.

Πώς εκλέγεται πρόεδρος στις ΗΠΑ

Περισσότεροι από 150 εκατομμύρια άνθρωποι είναι πιθανό να ψηφίσουν για το αξίωμα του προέδρου την ημέρα των εκλογών ή πριν από αυτήν.

Αλλά είναι 538 εκλέκτορες που θα επιλέξουν τον πρόεδρο των ΗΠΑ.

Όταν οι ψηφοφόροι ψηφίζουν, στην πραγματικότητα επιλέγουν τους εκλέκτορες που συνδέονται με τον υποψήφιο που κερδίζει τη λαϊκή ψήφο σε κάθε πολιτεία.

Οι εκλέκτορες θα ψηφίσουν στη συνέχεια για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο στην πρωτεύουσα κάθε πολιτείας στις 17 Δεκεμβρίου. Αυτή η συνάντηση είναι επίσης γνωστή ως Εκλεκτορικό Κολέγιο (Electoral College).

Αυτές οι ψήφοι των εκλεκτόρων θα καταμετρηθούν στην αίθουσα της Βουλής των Αντιπροσώπων στις 6 Ιανουαρίου 2025.

Ο νέος πρόεδρος αναλαμβάνει τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου 2025.

Το σύστημα των εκλεκτόρων

Οι προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ διεξάγονται με έμμεση καθολική ψηφοφορία.

Συγκεκριμένα οι Αμερικάνοι πολίτες ψηφίζουν τους εκλέκτορες και εκείνοι τελικά ψηφίζουν τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ.

Κάθε πολιτεία ανάλογα με τον πληθυσμό της διαθέτει έναν αριθμό εκλεκτόρων. Ο αριθμός αυτός είναι ίσος με τον αριθμό των Γερουσιαστών και των Βουλευτών της πολιτείας.

Η πιο πολυπληθής πολιτεία, η Καλιφόρνια, διαθέτει 54 εκλέκτορες. Ακολουθούν το Τέξας με 40 και η Φλόριντα με 30. Οι μικρότερες πολιτείες, όπως το Βερμόντ ή το Ντέλαγουερ, έχουν από 3 εκλέκτορες.

Επίσης, οι πολίτες σε περιοχές των ΗΠΑ, όπως το Πουέρτο Ρίκο, το Γκουάμ, οι Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι, οι Νήσοι Βόρειες Μαριάνες, Αμερικανική Σαμόα, και οι Αμερικανικές Μικρές Απομονωμένες Νήσοι μπορούν να ψηφίσουν στις προκριματικές εκλογές, αλλά όχι στις προεδρικές εκλογές.

Στις προεδρικές εκλογές ψηφίζουν μόνο οι πολιτείες.

Κάθε πολιτεία, διαθέτει τόσους εκλέκτορες όσοι είναι οι βουλευτές τους οποίους, κατ’ αναλογία προς τον πληθυσμό της, στέλνει στη Βουλή των Αντιπροσώπων, προσαυξημένοι κατά δύο, που είναι ο ίδιος αριθμός γερουσιαστών για όλες τις πολιτείες.

Αυτό σημαίνει πως η κατανομή των εκλεκτόρων μεταξύ των πολιτειών δεν είναι απόλυτα ανάλογη του πληθυσμού τους, αφού υπεραντιπροσωπεύονται οι μικρότερες πολιτείες, καθώς έχουν και αυτές 2 γερουσιαστές, όπως και οι μεγάλες πολιτείες.

Σε κάθε πολιτεία (εκτός από τη Νεμπράσκα και το Μέιν, όπου εφαρμόζεται σύστημα κατανομής), όποιος κερδίσει την πλειοψηφία της λαϊκής ψήφου κερδίζει και όλους τους εκλέκτορες της πολιτείας αυτής. Αυτό είναι το σύστημα «Winner-Takes-All».

Οι αριθμοί αυτοί μπορεί να αλλάζουν κάθε 10 χρόνια, επειδή το Σύνταγμα απαιτεί επίσημη καταμέτρηση του πληθυσμού ή απογραφή και στη συνέχεια ο αριθμός των εδρών του Κογκρέσου ανακατανέμεται. Η πιο πρόσφατη απογραφή έγινε το 2020, οπότε ο αριθμός των εκλογικών ψήφων έχει αλλάξει.

Σύμφωνα με την 23η τροπολογία του Συντάγματος, η περιφέρεια της Κολούμπια λαμβάνει τρεις εκλέκτορες και αντιμετωπίζεται ως Πολιτεία για τους σκοπούς του Εκλεκτορικού Κολεγίου.

Πόσοι είναι εκλέκτορες και πόσες ψήφοι χρειάζονται για πρόεδρο

Συνολικά υπάρχουν 538 εκλέκτορες. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί αριθμητικά με 100 μέλη της Γερουσίας και 435 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων και τρεις εκλέκτορες από την περιφέρεια Κολούμπια (όπου ανήκει η πρωτεύουσα Ουάσινγκτον).

Για να εκλεγεί κάποιος Πρόεδρος, πρέπει να εξασφαλίσει την στήριξη 270 εκλεκτόρων.

Πρέπει δηλαδή να πάρει την απόλυτη πλειοψηφία στους 538 εκλέκτορες, 269 που είναι το 50% συν 1 εκλέκτορα = 270.

Οι πολιτείες – κλειδιά

Ορισμένες πολιτείες θεωρούνται πιο «ευμετάβλητες» (swing states), καθώς το εκλογικό αποτέλεσμα σε αυτές είναι αμφίρροπο και μπορεί να κρίνει το τελικό αποτέλεσμα.

Οι αμφίρροπες πολιτείες Μίσιγκαν, Αριζόνα, Νεβάδα, Ουισκόνσιν, Πενσιλβάνια, Τζόρτζια και Βόρεια Καρολίνα συνήθως καθορίζουν ποιος θα κερδίσει τις εκλογές, λόγω του ότι αλλάζουν πολιτική κατεύθυνση μεταξύ των κομμάτων.

Η πιο κρίσιμη από τις κρίσιμες Πολιτείες θα είναι η Πενσιλβάνια. Όποιος επικρατήσει εκεί, θα είναι κατά 90% πιθανόν να εξασφαλίσει την προεδρία. Ωστόσο και εκεί η κούρσα διαφαίνεται αμφίρροπη, αν και ο Τραμπ παρουσιάζεται να διατηρεί προβάδισμα.

Τι γίνεται αν υπάρξει ισοψηφία

Ο συνολικός αριθμός των εκλεκτόρων, 538, είναι ζυγός αριθμός, πράγμα που σημαίνει ότι η ισοπαλία είναι πιθανή. Έχει συμβεί μία φορά στο παρελθόν, το 1800, αν και οι κανόνες ήταν λίγο διαφορετικοί τότε.

Εάν κανένας υποψήφιος δεν φτάσει τις 270 ψήφους που απαιτούνται για να κερδίσει τις εκλογές, ο πρόεδρος επιλέγεται τελικά από την Βουλή των Αντιπροσώπων μεταξύ των τριών υποψηφίων που προηγούνται σε αριθμό εκλεκτόρων και η Γερουσία θα επιλέξει τον αντιπρόεδρο σε αυτό που είναι γνωστό ως «εκλογή υπό αίρεση» (contingent election).

Στη Γερουσία, η διαδικασία είναι απλούστερη. Κάθε γερουσιαστής έχει μία ψήφο και απαιτείται πλειοψηφία για την εκλογή του αντιπροέδρου. Οι Δημοκρατικοί έχουν μια μικρή πλειοψηφία αυτή τη στιγμή, αλλά υπερασπίζονται περισσότερες έδρες την ημέρα των εκλογών και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι Ρεπουμπλικάνοι να ελέγχουν τη Γερουσία τον Ιανουάριο.

Κλειδί η ισορροπία δυνάμεων στο Κογκρέσο

Η Βουλή των Αντιπροσώπων έχει 435 μέλη, που εκλέγονται κάθε δύο χρόνια. Κάθε πολιτεία εκλέγει τόσους αντιπροσώπους, όσους αναλογούν στο πληθυσμιακό της μέγεθος.

Οι περισσότερες από αυτές τις έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων είναι σχετικά ασφαλείς είτε για τους Ρεπουμπλικάνους είτε για τους Δημοκρατικούς, αλλά υπάρχει πάντα η πιθανότητα να αλλάξει χέρια η πλειοψηφία.

Αλλαγές στην ισορροπία δυνάμεων έχουν συμβεί στην πραγματικότητα περισσότερο στις πρόσφατες εκλογές.

Φέτος οι Δημοκρατικοί ελπίζουν να ανακτήσουν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων, στην οποία τώρα την πλειοψηφία έχουν οι Ρεπουμπλικάνοι, ακόμη κι αν χάσουν τον Λευκό Οίκο και τον έλεγχο της Γερουσίας.

Είναι σημαντικό και για τα δύο κόμματα να ελέγχουν τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Οι πρόεδροι χρειάζονται τον έλεγχο για να θέσουν σε εφαρμογή τις προτεραιότητές τους.

Το κόμμα που βρίσκεται εκτός εξουσίας θέλει τον έλεγχο για να μπλοκάρει τις πρωτοβουλίες του προέδρου.

Τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά στη Γερουσία, όπου μόνο το 1/3 των εδρών (σε σύνολο 100) διεκδικείται κάθε δύο χρόνια. Οι Δημοκρατικοί βρίσκονται σε αμυντική θέση καθώς προσπαθούν να υπερασπιστούν την ισχνή πλειοψηφία τους στη Γερουσία.

Από τις 34 έδρες που κρίνονται οι 20 ανήκουν σε Δημοκρατικούς και οι 13 σε Ρεπουμπλικάνους.

Δύο από αυτές τις έδρες των Δημοκρατικών, στη Δυτική Βιρτζίνια και τη Μοντάνα, είναι πιθανό να κερδηθούν από τους Ρεπουμπλικανούς. Άλλη μία, στο Οχάιο, αξιολογείται ως αμφίρροπη.

Οι Δημοκρατικοί ελπίζουν ότι μπορούν να πετύχουν μια απροσδόκητη νίκη είτε στο Τέξας είτε στη Φλόριντα, αλλά οι Ρεπουμπλικάνοι θα έχουν μια ισχνή πλειοψηφία στη Γερουσία το επόμενο έτος. Αν υποθέσουμε ότι οι Ρεπουμπλικάνοι διατηρούν όλες τις έδρες που κατέχουν σήμερα, μπορούν να ελέγξουν την αίθουσα αν ανατρέψουν μία έδρα των Δημοκρατικών και κερδίσουν τον Λευκό Οίκο ή κερδίσουν δύο έδρες ανεξάρτητα από την έκβαση της προεδρικής κούρσας.

Ανεξάρτητα από το ποιος θα έχει τον έλεγχο της Γερουσίας, κανένα κόμμα δεν αναμένεται να έχει υπερπλειοψηφία. Συνήθως απαιτούνται 60 ψήφοι για την ψήφιση σημαντικών νομοσχεδίων, αν και τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί έχουν βρει τρόπους να το παρακάμψουν αυτό τα τελευταία χρόνια.

Οι Ρεπουμπλικάνοι βρήκαν τρόπο να θέσουν σε ισχύ τις φορολογικές περικοπές υπό τον Τραμπ χωρίς 60 ψήφους.

Οι Δημοκρατικοί έκαναν το ίδιο πράγμα με τον νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού, ο οποίος, μεταξύ άλλων, αποσκοπεί στη μετάβαση των ΗΠΑ σε μια πιο πράσινη οικονομία.

Πληροφορίες από CNN, newsit.gr

Πηγή φωτογραφιών: Reuters