Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν στις 12 Ιουλίου

Στις 12 Ιουλίου σύμφωνα με το εορτολόγιο είναι Αγίας Βερονίκης αιμορροούσης, Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, Άγιοι Πρόκλος και Ιλάριος

Γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Βερονίκη, Βερόνικα, Βέρα, Βερενίκη, Παΐσιος, Παΐσης, Παϊσία, Ιλάριος.

12 Ιουλίου- Αγία Βερονίκη η αιμορροούσα

Για τη θεραπεία της αιμορροούσης γυναικός, που κατά την παράδοση ονομαζόταν Βερονίκη, μπορεί να διαβάσει ο αναγνώστης στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο κεφάλαιο Θ’ στ. 20-22, στο κατά Μάρκον κεφάλαιο Ε’ στ. 25-34 και στο κατά Λουκάν κεφάλαιο Η’ στ. 43-49.

Σύμφωνα με το Saint.gr, ο Συναξαριστής του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτου αναφέρει, ότι η αγία αυτή καταγόταν από την πόλη Πανεάδα. Όταν τη γιάτρεψε ο Κύριος από την ασθένεια της αιμορραγίας, αυτή για να Τον ευχαριστήσει, φιλοτέχνησε τον ανδριάντα Του και τον έστησε μπροστά στο σπίτι της για να προσκυνείται απ’ όλους. Μάλιστα στη βάση του ανδριάντα, φύτρωσε βότανο που θεράπευε διάφορες ασθένειες. Αργότερα η Βερονίκη έγινε μέλος της πρώτης Εκκλησίας, και αφού έζησε αγία ζωή, ειρηνικά παρέδωσε το πνεύμα της.

12 Ιουλίου- Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Το 2015 ανακηρύχθηκε Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και η μνήμη του εορτάζεται στις 12 Ιουλίου.

Ο Αρσένιος Εζνεπίδης, σύμφωνα με το sansimera.gr όπως ήταν το κοσμικό του όνομα, γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου 1924. Ο πατέρας του ονομαζόταν Πρόδρομος και ήταν δήμαρχος των Φαράσων, ενώ η μητέρα του λεγόταν Ευλαμπία. Είχε ακόμα 8 αδέλφια.

Στις 7 Αυγούστου 1924, μία εβδομάδα προτού οι χριστιανοί Φαρασιώτες φύγουν για την Ελλάδα εξαιτίας της ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, βαφτίστηκε από τον ιερέα της ενορίας του Αρσένιο, τον οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνώρισε ως άγιο το 1988. Ο Αρσένιος επέμεινε και του έδωσε το δικό του όνομα «για να αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είχε πει.

Στις 14 Σεπτεμβρίου 1924 η οικογένεια Εζνεπίδη, μαζί με τα καραβάνια των προσφύγων, έφτασε στον Πειραιά και προωθήθηκε στην Κέρκυρα, όπου έμεινε χρόνο. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Ηγουμενίτσα και κατέληξε στην Κόνιτσα, όπου ο νεαρός ο Αρσένιος τελείωσε το δημοτικό σχολείο.

 
Μέχρι να κληθεί να υπηρετήσει τη θητεία του στο στρατό, ο Αρσένιος έμαθε την τέχνη και δούλεψε ως ξυλουργός. Το 1945 κατατάχτηκε στο στρατό και υπηρέτησε ως ασυρματιστής κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Γι’ αυτό και πολλές εκδόσεις αφιερωμένες στη ζωή του Γέροντα τον αναφέρουν ως «Ασυρματιστή του Θεού».

Απολύθηκε από τον στρατό το 1949 και τον επόμενο χρόνο εισήλθε στο Άγιο Όρος για να μονάσει. Εκεί γνώρισε τον πατέρα Κύριλλο της Μονής Κουτλουμουσίου και τον ακολούθησε πιστά. Λίγο αργότερα εντάχθηκε στη Μονή Εσφιγμένου και εκάρη μοναχός με το όνομα Αβέρκιος. Το 1954 έφυγε από τη μονή Εσφιγμένου και εντάχθηκε στη Μονή Φιλοθέου, όπου μόναζε κι ένας θείος του. Η συνάντησή του, όμως, με το γέροντα Συμεών ήταν καταλυτική για την πορεία και διαμόρφωση του μοναχικού χαρακτήρα του. Τότε ήταν που έλαβε και το όνομα Παΐσιος.

Το 1958 άφησε το Άγιο Όρος για την Ιερά Μονή Γενεθλίων της Θεοτόκου στο Στόμιο Κονίτσης. Στην περιοχή, όπου μεγάλωσε, παρέμεινε επί τετραετία, και άφησε πίσω του σπουδαίο ποιμαντικό και φιλανθρωπικό έργο, που εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τον λαό της Κόνιτσας.

Το 1962 ο Παΐσιος πήγε στο Όρος Σινά και το 1964 επέστρεψε στο Άγιο Όρος, απ’ όπου δεν ξανάφυγε ποτέ. Το 1966 ασθένησε σοβαρά και εισήχθη στο Νοσοκομείο Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης. Υποβλήθηκε σε εγχείρηση, με αποτέλεσμα μερική αφαίρεση των πνευμόνων. Στο διάστημα της ανάρρωσή του φιλοξενήθηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστού στη Σουρωτή. Επέστρεψε στο Άγιο Όρος μετά την ανάρρωσή του και το 1968 βοήθησε σημαντικά στην ανακαίνιση της Μονής Σταυρονικήτα.

Το 1979 εντάχθηκε στην αδελφότητα της Μονής Κουτλουμουσίου και εγκαταστάθηκε στη σκήτη της Παναγούδας. Από τότε άρχισε να γίνεται γνωστός από τους πιστούς, που τον επισκέπτονταν και του ζητούσαν συμβουλές για προσωπικά τους θέματα. Παρά το βεβαρημένο πρόγραμμά του, συνέχιζε την έντονη ασκητική ζωή.

Το 1993 η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε. Οι γιατροί διέγνωσαν καρκίνο του παχέος εντέρου και ο γέρων Παΐσιος υποβλήθηκε σε εγχείρηση στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 στο «Θεαγένειο» της Θεσσαλονίκης. Ο καρκίνος εξελίχθηκε σε μεταστατικό και στο τέλος Ιουνίου οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι τα περιθώρια ζωής του ήταν δύο με τρεις εβδομάδες το πολύ.

Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους που ένοιωθε. Τελικά, κοιμήθηκε στις 12 Ιουλίου 1994 και ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.

Στις 13 Ιανουαρίου 2015 η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπόλεως αποφάσισε την κατάταξη του μοναχού Παϊσίου του Αγιορείτου στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

12 Ιουλίου- Άγιοι Πρόκλος και Ιλάριος

Οι Άγιοι μάρτυρες Πρόκλος και Ιλάριος, έζησαν την εποχή του αυτοκράτορα των Ρωμαίων Τραϊνού (98 – 117 μ.Χ.) και του ηγεμόνα Μαξίμου.

Πρώτος συνελήφθη ο Άγιος Πρόκλος και αφού διακήρυξε την πίστη του στον Θεό ενώπιον του αυτοκράτορα, οδηγήθηκε στον ηγεμόνα να υποβληθεί σε βασανιστήρια. Πρώτα λοιπόν του έκαψαν την κοιλιά με αναμμένους δαυλούς, στην συνέχεια του ξέσκισαν όλο το σώμα με σιδερένια νύχια, έπειτα τον κρέμασαν και τέλος πάρθηκε η απόφαση να θανατωθεί με τόξα.

Καθ’ οδόν λοιπόν προς τον τόπο του μαρτυρίου, ο Άγιος συνάντησε τον ανιψιό του Ιλάριο, ο οποίος χαιρέτησε τον θείο του. Γι’ αυτό τον λόγο συνελήφθη.

Έτσι αφού θανατώθηκε ο Άγιος Πρόκλος με τα τόξα στη συνέχεια θανατώθηκε και ο Ιλάριος, αφού πρώτα ρωτήθηκε αν είναι και αυτός χριστιανός. Έτσι έλαβαν τον στέφανο του μαρτυρίου.

Γεγονότα στις 12 Ιουλίου

• 927 Ο βασιλιάς Έθελσταν της Αγγλίας εξασφαλίζει την υπόσχεση του Κωνσταντίνου Β’ της Σκωτίας ότι δεν θα συμμαχήσει με τους Βίκινγκς, ξεκινώντας έτσι τη διαδικασία ενοποίησης της Μεγάλης Βρετανίας.
• 1191 Γ’ Σταυροφορία: η φρουρά του Σαλαντίν παραδίδεται στο Φίλιππο Β’ της Γαλλίας, τερματίζοντας την πολιορκία της Άκρας.
• 1470 Οι Οθωμανοί καταλαμβάνουν τη Χαλκίδα από τους Ενετούς και προβαίνουν σε άγριες σφαγές.
• 1690 Κατά τη μάχη του Μπόιν, ο στρατός του βασιλιά Γουλιέλμου Γ΄ της Αγγλίας νικά εκείνον του εκθρονισμένου βασιλιά Ιάκωβου Β΄.
• 1691 Ο Ιννοκέντιος ΙΒ΄ εκλέγεται Πάπας.
• 1715 Τούρκοι καταλαμβάνουν το Άργος, θέτοντας τέρμα στην Ενετοκρατία της πόλης.
• 1789 Διαδηλώσεις στο Παρίσι για την απόλυση του Νεκέρ.
• 1913 Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος
• 1915 Ελλάδα
• 1920 Ο Ελληνικός Στρατός (3/40 Σύνταγμα Ευζώνων) απελευθερώνει την Αδριανούπολη και προωθείται μέχρι την Τσατάλτζα.
• 1944 Αρχίζει η Μάχη της Αμφιλοχίας μεταξύ της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΛΑΣ και των Γερμανών στρατευμάτων Κατοχής. Οι απώλειες του ΕΛΑΣ ήταν το 1/3 της αρχικής δύναμης του, ενώ οι Γερμανοί είχανε και άρματα μάχης.
• 1975 Το κράτος του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε κηρύσσει την ανεξαρτησία του.
• 1975 Ο Μανουέλ Πίντο ντα Κόστα ανήλθε στην προεδρία του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε.
• 1979 Το κράτος του Κιριμπάτι κηρύσσει την ανεξαρτησία του.
• 1997 Ανακαλύφθηκε το πτώμα του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα στο Βαγιεγκράντε της Βολιβίας
• 1998 Η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Γαλλίας κερδίζει στον τελικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου στο Παρίσι τη Βραζιλία με 3
• 1999 Ο Γκι Φερχόφστατ διορίζεται Πρωθυπουργός του Βελγίου
• 2004 Καθιερώθηκε η σημαία του Μαυροβουνίου από το Κοινοβούλιο της χώρας.
• 2004 Ο Πέδρο Σαντάνα Λόπες διορίζεται Πρωθυπουργός της Πορτογαλίας.
• 2004 Ο Βάλντας Άνταμκους ορκίστηκε Πρόεδρος της Λιθουανίας.
• 2005 Ο Αλβέρτος Β΄ ανέλαβε αρχηγός του Πριγκιπάτου του Μονακό.
• 2006 Πόλεμος του Λιβάνου το 2006
• 2009 Ο Ντενί Σασού Νγκουέσσο κέρδισε τις εκλογές που διεξήχθησαν στη Δημοκρατία του Κονγκό και εκλέγεται και πάλι Πρόεδρος της χώρας.
• 2009 Η Ντάλια Γκριμπαουσκάιτε ανέλαβε πρόεδρος της Λιθουανίας. Έγινε έτσι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στη χώρα.

Γεννήσεις στις 12 Ιουλίου

• 100 π.Χ. Ιούλιος Καίσαρ, Ρωμαίος στρατηγός
• 1813 Κλοντ Μπερνάρ, Γάλλος φυσιολόγος
• 1817 Χένρι Ντέιβιντ Θόρω, Αμερικανός φιλόσοφος και συγγραφέας
• 1824 Εζέν Μπουντέν, Γάλλος ζωγράφος
• 1884 Αμεντέο Μοντιλιάνι, Ιταλός ζωγράφος και γλύπτης
• 1895 Ρίτσαρντ Μπάκμινστερ Φούλερ, Αμερικανός αρχιτέκτονας, μηχανικός και συγγραφέας
• 1904 Πάμπλο Νερούδα, Χιλιανός ποιητής
• 1912 Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Έλληνας ηθοποιός
• 1913 Γουίλις Γιουτζίν Λαμπ, Αμερικανός φυσικός
• 1922 Μάικλ Βέντρις, Άγγλος γλωσσολόγος και αρχιτέκτονας
• 1924 Φαίδων Ματθαίου, Έλληνας καλαθοσφαιριστής και προπονητής
• 1928 Αναστάσιος Βερνάρδος, Έλληνας νομικός και φιλόσοφος
• 1940 Ζίγκφριντ Μέλτζικ, Γερμανός ποδοσφαιριστής και προπονητής
• 1946 Ρόμπερτ Φισκ, Άγγλος δημοσιογράφος
• 1969 Τζίμι Όλιβερ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής
• 1974 Στέλιος Γιαννακόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής
• 1977 Μπροκ Λέσναρ, Αμερικανός παλαιστής
• 1979 Νίκος Μπάρλος, Έλληνας καλαθοσφαιριστής
• 1991 Χάμες Ροδρίγες, Κολομβιανός ποδοσφαιριστής
• 1997 Μαλάλα Γιουσαφζάι, Πακιστανή ακτιβίστρια

Θάνατοι στις 12 Ιουλίου

• 1067 Ιωάννης Κομνηνός, Βυζαντινός αριστοκράτης
• 1536 Έρασμος, Ολλανδός ιερέας και φιλόσοφος
• 1712 Ρίτσαρντ Κρόμγουελ, Άγγλος πολιτικός
• 1773 Γιόχαν Γιόακιμ Κβαντς, Γερμανός φλαουτίστας και συνθέτης
• 1856 Χρήστος Νταβέλης, Έλληνας ληστής
• 1913 Ιωάννης Βελισσαρίου, Έλληνας στρατιωτικός
• 1922 Τζον Μόρεσμπι, Άγγλος ναυτικός
• 1945 Βόλφραμ φον Ρίχτχοφεν, Γερμανός στρατάρχης
• 1979 Μίνι Ράιπερτον, Αμερικανίδα τραγουδίστρια
• 1994 Γέροντας Παΐσιος, Έλληνας μοναχός
• 2008 Δανιήλ Παναγόπουλος, Έλληνας εικαστικός

[Πηγή για τα γεγονότα: wikipedia]