Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν στις 17 Δεκεμβρίου

Στις 17 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με το εορτολόγιο είναι Δανιήλ του Προφήτου και των Αγίων τριών παίδων, Αγίου Διονυσίου αρχιεπισκόπου Αιγίνης του θαυματουργού, Μάρτυρος Ιάκχου του Τριγληνού

Γιορτάζουν τα ονόματα Δανιήλ, Δανιέλα, Αζαρίας, Διονύσιος, Διονύσης, Νιόνιος, Ντένης, Διονυσία, Σίσσυ, Ίακχος, Ίακχη.

Προφήτης Δανιήλ και οι Άγιοι Τρεις Παίδες εν Καμίνω, Ανανίας, Αζαρίας και Μισαήλ

Ο προφήτης Δανιήλ, σύμφωνα με το saint.gr, είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους προφήτες και έζησε στα τέλη του 7ου με τις αρχές 6ου π.Χ. αιώνα. Ανήκε στη φυλή του Ιούδα, ήταν από βασιλικό γένος και γεννήθηκε στην Άνω Βηθαρά.

Νήπιο ακόμα, οδηγήθηκε μαζί με τους γονείς του αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα. Με την πρόνοια του Ναβουχοδονόσορα, ο Δανιήλ (που ο αυτοκράτορας μετονόμασε Βαλτάσαρ) με τους τρεις Εβραίους νεαρούς, Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ, σπούδασαν στην αυτοκρατορική αυλή. Επειδή η απόδοσή τους στις σπουδές ήταν άριστη, όταν ενηλικιώθηκαν ο βασιλιάς τους έδωσε μεγάλη θέση στο κράτος. Μάλιστα ο Δανιήλ είχε το χάρισα να ερμηνεύει όνειρα και αργότερα προφήτευσε και τον ερχομό του Υιού του ανθρώπου.

Κάποτε όμως ο Ναβουχοδονόσωρ, έκανε δική του χρυσή εικόνα και απαίτησε απ’ όλους τους αξιωματούχους και το λαό να την προσκυνήσουν. Ο Δανιήλ έλειπε σε αποστολή. Ήταν όμως οι τρεις παίδες, που δεν προσκύνησαν την εικόνα. Αμέσως καταγγέλθηκαν στο βασιλιά. Αυτός τους είπε ότι, αν πράγματι δεν προσκύνησαν, τους περιμένει το καμίνι της φωτιάς. Τότε οι τρεις παίδες απάντησαν: «Άκου βασιλιά, ο ουράνιος Θεός, τον οποίο εμείς λατρεύουμε, είναι τόσο δυνατός, που μπορεί να μας βγάλει σώους και αβλαβείς από το καμίνι της φωτιάς και να μας σώσει από τα χέρια σου. Αλλά και αν ακόμα δεν το κάνει, να ξέρεις ότι τους θεούς σου δε λατρεύουμε και την εικόνα σου δεν προσκυνάμε».

Πράγματι, όταν τους έριξαν στη φωτιά, οι τρεις παίδες βγήκαν σώοι και αβλαβείς. Το ίδιο συνέβη αργότερα και με το Δανιήλ, όταν ο Δαρείος τον έριξε στο λάκκο των λεόντων, επειδή έκανε την προσευχή του, ενώ ο βασιλιάς είχε διατάξει για 30 μέρες να μη κάνει κανείς ιδιαίτερη προσευχή.

Βλέποντας το θαύμα ο Δαρείος, κράτησε το Δανιήλ στην αυλή του, όπου παρέμεινε και πέθανε σε βαθιά γεράματα, πιθανότατα, στα Σούσα.

Άγιος Διονύσιος ο Νέος, ο Ζακυνθινός Αρχιεπίσκοπος Αιγίνης

Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε το 1547 μ.Χ. στο χωριό Αιγιαλός της Ζακύνθου. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Δραγανίγος ή Γραδενίγος Σιγούρος (ή Σηκούρο). Η οικογενειά του ήταν εύπορη και κατείχε μεγάλη έκταση γης, ενώ οι γονείς του συμμετέχοντας στους πολέμους των Βενετών κατά των Τούρκων απέκτησαν και αριστοκρατικό ιδίωμα. Ο πατέρας του λεγόταν Μώκιος και η μητέρα του Παυλίνα, ενώ είχε άλλα δύο αδέλφια τον Κωνσταντίνο και τη Σιγούρα. Σύμφωνα με τοπικές παραδόσεις της Ζακύνθου, που δεν επιβεβαιώνονται ιστορικά, ο Άγιος είχε για ανάδοχο τον Άγιο Γεράσιμο (βλέπε 16 Αυγούστου και 20 Οκτωβρίου).

Ο Άγιος Διονύσιος, ανατράφηκε με τα διδάγματα του Ευαγγελίου. Έτσι γρήγορα διακρίθηκε στα γράμματα και την αρετή. Νωρίς, μόλις ενηλικιώθηκε, ασχολήθηκε με τη διδασκαλία του θείου λόγου, φροντίζοντας συγχρόνως να συντρέχει στην ανακούφιση των φτωχών. Κατόπιν έγινε μοναχός στη βασιλική Μονή των Στροφάδων, παίρνοντας το όνομα Δανιήλ, όπου ασκήθηκε στην αγρυπνία, την εγκράτεια και τη μελέτη των Γραφών.

Αργότερα ο Διονύσιος, θα χριστεί ιερέας παρά τις αρχικές του επιφυλάξεις λόγω της βαριάς ευθύνης της ιεροσύνης, από τον επίσκοπο Κεφαληνίας και Ζακύνθου, Θεόφιλο. Έπειτα, το 1577 μ.Χ., πήγε στην Αθήνα, για να βρει καράβι προκειμένου να ταξιδέψει στα Ιεροσόλυμα. Αλλά ο τότε αρχιερέας των Αθηνών, Νικάνορας, άκουσε κάποια Κυριακή το λαμπρό του κήρυγμα και μετά από πολλές παρακλήσεις τον έκανε επίσκοπο Αιγίνης, με την επίσημη κατόπιν έγκριση της Εκκλησίας Κωνσταντινούπολης, δίνοντας του το όνομα Διονύσιος.

Τα ποιμαντικά του καθήκοντα, επιτέλεσε άγρυπνα και άοκνα. Αναδείχτηκε διδάσκαλος, πατέρας και παιδαγωγός του ποιμνίου του. Η φήμη του είχε διαδοθεί παντού, αλλά αυτός παρέμενε απλός και ταπεινός.

Ασθένησε όμως από τους πολλούς κόπους και παραιτήθηκε. Γύρισε στη Ζάκυνθο, όπου μέχρι το 1579 μ.Χ. ήταν προσωρινός επίσκοπος. Μετά αποσύρθηκε στη Μονή της Θεοτόκου της Αναφωνητρίας, όπου ασκήτευε και με αγάπη κήρυττε και βοηθούσε τους κατοίκους του νησιού.

Οι οικογένειες Σιγούρου και Μονδίνου από διασωθέντα έγγραφα που ανάγονται στα αρχεία της Βενετίας, φαίνεται να είχαν θανάσιμο μίσος. Συμπλοκές μεταξύ των δυο οικογενειών συνέβαιναν διαρκώς. Σε μια από αυτές ο αδελφός του Αγίου, Κωνσταντίνος, δολοφονήθηκε. Στην προσπάθεια όμως να διαφύγει ο δολοφονός του Κωνσταντίνου αναζήτησε καταφύγιο στο μοναστήρι που βρισκόταν ο Άγιος, χωρίς όμως να γνωρίζει τη συγγένεια. Όταν ο δολοφόνος έφτασε στη Μονή, ερωτήθη από τον Διονύσιο, που ήταν ο ηγούμενος της Μονής, γιατί ζητεί καταφύγιο, αφού κανονικά δεν επιτρέπετο να εισέλθει. Ο ίδιος απάντησε πως τον κυνηγούσαν οι Σιγούροι, ενώ μετά από διαρκείς ερωτήσεις ομολόγησε πως δολοφόνησε τον Κωνσταντίνο Σιγούρο. Ο Διονύσιος παρά τη θλίψη του, όχι μόνο έκρυψε τον δολοφόνο αλλά και τον φυγάδευσε. Έτσι με αυτόν τρόπο κατάφερε να αποτρέψει ένα ακόμα έγκλημα και ταυτόχρονα να δώσει τη δυνατότητα μετανοίας στον δολοφόνο, παρά την πικρία για το χαμό του αδελφού του, δίνοντας ένα παράδειγμα συγχωρητικότητας και υψηλής εφαρμογής των Χριστιανικών ιδεωδών. Για τον λόγο μάλιστα αυτό ονομάστηκε και «Άγιος της Συγνώμης».

Ο Διονύσιος πέθανε σε βαθιά γεράματα, 17 Δεκεμβρίου 1622 μ.Χ. Τάφηκε στη Μονή Στροφάδων και κατά την εκταφή το λείψανό του βγήκε ευωδιαστό και αδιάφθορο.

Η αγιότητά του αναγνωρίσθηκε από το οικουμενικό πατριαρχείο το 1703 μ.Χ., αλλά στο νησί ένεκα του βίου του, αλλά και του λειψάνου του ετιμάτο ως άγιος αρκετά νωρίτερα.

Στις 24 Αύγούστου του 1717 μ.Χ. μετεκομίσθη το Σεπτό Σκήνωμά του στη Ζάκυνθο για να προστατευθεί από τους πειρατές. Αρχικά φυλάχτηκε στον Ιερό Ναό του Μετοχίου της Ι. Μονής, στο προάστιο Καλλιτέρος. Το 1764 μ.Χ. εναποτέθηκε οριστικά στην ομώνυμη Ιερά Μονή του, που έχτισαν oί Μοναχοί των Στροφάδων. Από τότε το Σεπτό Σκήνωμά του αποτελεί μέχρι σήμερα πόλο έλξεως χιλιάδων προσκυνητών και πηγή συνεχών ιάσεων και θαυμάτων.

Η ανακήρυξη του Αγίου Διονυσίου σαν Προστάτη της Ζακύνθου, αντί της Παναγίας της Σκοπιώτισσας και του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, έγινε από την Κοινότητα Ζακύνθου ύστερ’ από το έτος 1758 μ.Χ. και πριν από το 1763 μ.Χ., όταν η Βενετσιάνικη Γερουσία ενέκρινε απόφαση του Προβλεπτή Ζακύνθου Φραγκίσκου Μανωλέσου, για την αναγνώριση σαν επίσημης ημέρας της 17ης Δεκεμβρίου κάθε χρόνου. Ως τότε, η επέτειος της Κοιμήσεως του Αγίου Διονυσίου (17 Δεκεμβρίου), θεσπισμένη από τη Συνοδική Έκθεση του 1703 μ.Χ., γιορταζόταν ανεπίσημα, με τη λιτανεία στην πόλη του ιερού Λειψάνου και πανηγύρι. Επίσης, ορίσθηκε να γιορτάζεται επίσημα και η 24η Αυγούστου, επέτειος της μετακομιδής του ιερού Λειψάνου από τα Στροφάδια στη Ζάκυνθο, με πανηγύρι και λιτανεία του Πολιούχου στην πόλη.

Γεγονότα στις 17 Δεκεμβρίου

• 546 Πολιορκία της Ρώμης: οι Οστρογότθοι μπαίνουν στη Ρώμη δωροδοκώντας τη βυζαντινή φρουρά.
• 920 Ο Ρωμανός Α´ γίνεται συναυτοκράτορας του ανήλικου Κωνσταντίνου Ζ’
• 942 Δολοφονείται ο Γουλιέλμος Α΄ της Νορμανδίας.
• 1538 Ο Πάπας Παύλος Γ΄ αφορίζει τον Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας.
• 1600 Ο Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας παντρεύεται τη Μαρία των Μεδίκων.
• 1718 Η Μεγάλη Βρετανία κηρύσσει πόλεμο στην Ισπανία.
• 1819 Ο Σιμόν Μπολίβαρ ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της Μεγάλης Κολομβίας.
• 1837 Πυρκαγιά στα Χειμερινά Ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης σκοτώνει 30 φρουρούς.
• 1862 Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: ο στρατηγός Οδυσσεύς Γκραντ εκδίδει διαταγή, σύμφωνα με την οποία εκδιώχνονται οι Εβραίοι από μέρη του Τενεσί, του Μισισίπι και του Κεντάκι.
• 1865 Πρεμιέρα της Ημιτελούς Συμφωνίας του Φραντς Σούμπερτ στη Βιέννη.
• 1892 Εκδίδεται το πρώτο τεύχος του περιοδικού Vogue.
• 1903 Οι αδελφοί Ράιτ πραγματοποιούν με το Φλάιερ την πρώτη ελεγχόμενη, μηχανοκίνητη και βαρύτερη από τον αέρα πτήση, στο Κίτυ Χωκ της Βόρειας Καρολίνας.
• 1915 Βομβαρδισμός της Θεσσαλονίκης από γερμανικά αεροπλάνα.
• 1935 Πρώτη πτήση του Douglas DC
• 1944 Οι Γερμανοί εξαπολύουν την τελευταία μεγαλη τους αντεπίθεση στις Αρδέννες εναντίον των Αμερικανών, προσπαθώντας να τους σταματήσουν πριν περάσουν τα σύνορα του Λουξεμβούργου και του Βελγίου.
• 1960 Έναρξη των εργασιών για την κατασκευή του φράγματος και του υδροηλεκτρικού εργοστασίου στα Κρεμαστά του Αχελώου.
• 1962 Μείωση των κρουσμάτων διφθερίτιδας στην Ελλάδα. Σημειώθηκαν 2.522 κρούσματα και 30 θάνατοι έναντι 4.089 κρουσμάτων και 33 θανάτων το 1961.
• 1973 Ανακοινώνεται η ανακάλυψη πετρελαίου στο Αιγαίο στην περιοχή Πρίνος 1.
• 1989 Προβάλλεται το πρώτο επεισόδιο της δημοφιλούς σειράς κινουμένων σχεδίων Σίμπσονς, η οποία είναι η πιο μακροσκελής σειρά στην ιστορία της Αμερικανικής τηλεόρασης.
• 1997 Ενα Yakovlev Yak
• 2003 Κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας ταινιών του Άρχοντα των Δακτυλιδιών, Η Επιστροφή του Βασιλιά.
• 2003 Ολοκληρώνεται η δίκη της «17 Νοέμβρη», με την ανακοίνωση των πρωτόδικων ποινών για τους 15 καταδικασθέντες.

Γεννήσεις στις 17 Δεκεμβρίου

• 1706 Εμιλί ντι Σατλέ, Γαλλίδα μαθηματικός και φυσικός
• 1734 Μαρία Α’, βασίλισσα της Πορτογαλίας
• 1749 Ντομένικο Τσιμαρόζα, Ιταλός συνθέτης
• 1770 Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, Γερμανός πιανίστας και συνθέτης
• 1797 Τζόζεφ Χένρι, Αμερικανός φυσικός
• 1903 Έρσκιν Κάλντγουελ, Αμερικανός συγγραφέας
• 1905 Σίμο Χέιχε, Φινλανδός σκοπευτής
• 1923 Γιάροσλαβ Πέλικαν, Αμερικανός ιστορικός και λόγιος
• 1936 Πάπας Φραγκίσκος
• 1973 Κώστας Γκατσιούδης, Έλληνας ακοντιστής
• 1974 Τζιοβάνι Ριμπίζι, Αμερικανός ηθοποιός
• 1976 Πατρίκ Μιλέρ, Ελβετός ποδοσφαιριστής
• 1978 Μάνι Πακιάο, Φιλιπινέζος πυγμάχος και πολιτικός
• 1980 Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου, Ελληνίδα σφυροβόλος
• 1982 Στεφάν Λάσμε, Γκαμπονέζος καλαθοσφαιριστής

Θάνατοι στις 17 Δεκεμβρίου

• 942 Γουλιέλμος Α’, δούκας της Νορμανδίας
• 1195 Βαλδουίνος Ε’, κόμης του Αινώ
• 1273 Τζελαλεντίν Ρουμί, Πέρσης θεολόγος και ποιητής
• 1622 Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου
• 1830 Σιμόν Μπολίβαρ, Βενεζουελανός στρατιωτικός και πολιτικός
• 1847 Μαρία Λουίζα, δούκισσα της Πάρμας
• 1857 Φράνσις Μποφόρ, Ιρλανδός υδρογράφος
• 1907 Ουίλιαμ Τόμσον, Ιρλανδός φυσικός
• 1909 Λεοπόλδος Β’, βασιλιάς του Βελγίου
• 1947 Χρίστος Τσιγγιρίδης, Έλληνας μηχανικός
• 1947 Γιοχάνες Νίκολαους Μπρόνστεντ, Δανός χημικός
• 1964 Βίκτορ Φραντς Ες, Αυστριακός φυσικός
• 1981 Αντίοχος Ευαγγελάτος, Έλληνας συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας
• 1987 Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Γαλλίδα συγγραφέας
• 2009 Τζένιφερ Τζόουνς, Αμερικανίδα ηθοποιός
• 2010 Ντον Βαν Βλιτ, Αμερικανός τραγουδιστής
• 2011 Σεζάρια Έβορα, τραγουδίστρια από το Πράσινο Ακρωτήριο
• 2011 Κιμ Γιονγκ Ιλ, Βορειοκορεάτης πολιτικός
• 2011 Δημήτρης Σαραντάκος, Έλληνας συγγραφέας

[Πηγή για τα γεγονότα: wikipedia]