Date:
Στις 28 Μαΐου σύμφωνα με το εορτολόγιο είναι του Αγίου Διοσκορίδη και γιορτάζουν τα ονόματα Διοσκουρίδης, Διοσκορίδης, Διόσκορος
Όσιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός
Ο βίος του Οσίου Ανδρέου συντάχθηκε από τον πρεσβύτερο Νικηφόρο της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, περί τα μέσα του 10ου αιώνος μ.Χ. (956 – 959 μ.Χ.), επί βασιλείας του Κωνσταντίνου Ζ’ Πορφυρογέννητου.
Ο Άγιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός, σύμφωνα με το proseuxi.gr, καταγόταν από την Σκυθία και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ’ του Σοφού (886 – 912 μ.Χ.). Από παιδική ηλικία είχε πουληθεί ως δούλος σε κάποιον πρωτοσπαθάριο και στρατηλάτη της Ανατολής, ονομαζόμενο Θεόγνωστο, άνδρα ενάρετο και ευσεβή, ο οποίος τόσο αγάπησε τον μικρό Ανδρέα, ώστε τον μεταχειρίστηκε ως υιό του, φροντίζοντας για την επιμελή και θεοσεβή μόρφωση αυτού.
Τον Ανδρέα είλκυαν περισσότερο από κάθε άλλο τα ιερά γράμματα και ιδιαίτερα οι Βίοι και τα Μαρτύρια των αγωνιστών της Χριστιανικής πίστεως. Τέτοιος δε υπήρξε ο ζήλος του προς αυτά, ώστε αποκλήθηκε «σαλός» (μωρός), διότι ο ζήλος του αυτός τον ωθούσε πολλές φορές στο να υπομένει εμπαιγμούς, ταπεινώσεις και βαριές ύβρεις και να προβαίνει σε διαβήματα που κρίνονται ως ανισόρροπα και εκκεντρικά. Αλλά εκείνος υπέμενε τους εξευτελισμούς, παρηγορούμενος από το ότι πολλές φορές πετύχαινε να επαναφέρει στην ευθεία οδό παραστρατημένες υπάρξεις.
Αλλά ο Άγιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός διακρινόταν και για την φιλανθρωπία και την αγαθοποιία του. Όχι μόνο μοιραζόταν τα υπάρχοντά του με τους φτωχούς, αλλά προσέφερε ότι είχε και ο ίδιος έμενε νηστικός και γυμνός. σε εκείνους που τον παρατηρούσαν για τις υπερβολικές αγαθοεργίες του, υπενθύμιζε τους λόγους του Κυρίου «ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε», και τους έλεγε ότι στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου, και μάλιστα του πάσχοντος αδελφού, έβλεπε τον Χριστό.
Ο Όσιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός, σε μία ολονύκτια Ακολουθία στο ναό των Βλαχερνών είδε τη Θεοτόκο στον ουρανό προσευχόμενη και σκέπουσα το λαό με το τίμιο ωμοφόριό της (1 και 28 Οκτωβρίου).
Κάποια ημέρα συνέβη κάτι παράδοξο στο θεράποντα του Κυρίου. Κατά την συνήθειά του, για να μην γνωρίζει κανείς την εργασία του στους προθάλαμους των εκκλησιών, όπου προσευχόταν, πορευόταν κρυφά προς το ναό της Πανυμνήτου Θεοτόκου, στην αριστερά στοά της αγοράς του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Έτυχε, τότε, κάποιο παιδί να διέρχεται τη λεωφόρο, εκτελώντας διαταγή του κυρίου του. Ο Όσιος πήγαινε προς το ναό για να προσευχηθεί· το παιδί τάχυνε το βήμα του και τον πρόφθασε, χωρίς ο Όσιος να το αντιληφθεί.
Όταν έφθασε προ των πυλών του ναού ο Ανδρέας, Θεού θέλοντος, εξέτεινε τη δεξιά του χείρα και αφού σφράγισε με το σημείο του τιμίου Σταυρού τις πύλες, αυτές ευθύς υποχώρησαν. Εισήλθε στο ναό και άρχισε τις προσευχές, μη γνωρίζοντας ότι κάποιος τον παρακολουθούσε. Το παιδί, το οποίο ακολουθούσε τον Όσιο, γνώριζε ότι ο άνθρωπος ήταν σαλός. Όταν τον είδε να ανοίγει αυτομάτως τις πύλες του ναού, έφριξε και κυριεύθηκε από τρόμο· έλεγε, λοιπόν, στον εαυτό του: «Ποιόν δούλο του Θεού οι κατά αλήθειαν μωροί σαλό ονομάζουν! Πόσο μεγάλος άγιος είναι, και εμείς οι ανόητοι αγνοούμε! Πόσους κρυφούς δούλους έχει ο Θεός και ουδείς γνωρίζει τα περί αυτών!».
Αυτά λογιζόταν το παιδί και πλησίασε, για να μάθει τί κάνει ο Άγιος εντός του ναού· βλέπει, λοιπόν, αυτόν προ του άμβωνος να κρέμεται στον αέρα και να προσεύχεται. Κατεπλάγη από το παράδοξο τούτο θέαμα και αναχώρησε, για να εκτελέσει την διαταγή του κυρίου του. Ο Όσιος τελείωσε την προσευχή του και έφυγε. Εξερχόμενος από το ναό, ασφάλισε πάλι τις θύρες με το σημείο του Σταυρού. Τότε αντιλήφθηκε την παρουσία του παιδιού και λυπήθηκε, επειδή κάποιος οικέτης έγινε θεατής των συμβάντων· ανέμενε την επιστροφή του παιδιού, για να του παραγγείλει να μην αποκαλύψει τα περί του Οσίου. Συνάντησε το παιδί και είπε: «Φύλαξε, τέκνον, όλα όσα είδες στον τόπο τούτο και θα έχεις το έλεος του Κυρίου του Θεού».
Μία ημέρα, προς το τέλος της αγίας Τεσσαρακοστής, ο λαός της βασιλευούσης των πόλεων, της Κωνσταντινουπόλεως, επευφημούσε τον Δεσπότη Χριστό μετά βαΐων και ύμνων. Βλέπει, τότε, ο μακάριος Ανδρέας, κάποιον γέροντα, ωραίο κατά την εξωτερική εμφάνιση, να εισέρχεται στο ναό της του Θεού Σοφίας. Πλήθος λαού τον ακολουθούσε, με βάια και σταυρούς, οι οποίοι έλαμπαν ως αστραπή· μελωδούσαν μέλος τερπνό, ηδύ και σωτήριο. Ο ένας στον άλλο παραχωρούσε το προβάδισμα και όλοι κατευθύνονταν προς τον άμβωνα. Ο γέροντας εκείνος κατείχε κινύρα και έκρουε τις χορδές συνοδεύοντας τους ψάλτες. Ο μακάριος ετέρπετο από το θέαμα και την ψαλμωδία· σκίρτησε και είπε: «Μνήσθητι Κύριε τοῦ Δαβὶδ καὶ πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ. Ἰδού, ἀκούσαμε τὴν Κυρία τὴν Κυριοπρεσβεύτρια καὶ τὴν εὑρήκαμε ὅμοια πρὸς τὴ Σοφίαν τὴν τερπνή».
Αυτά έλεγε ο Όσιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός. Κάποιοι από τους παρευρισκόμενους σοφούς έλεγαν: «Πώς, σαλέ; Αναφέρεται στο στίχο αυτό του ψαλμού η Παναγία; Τί είναι αυτά τα οποία λέγεις;». και εξ αιτίας της άγνοιάς τους γέλασαν και αναχώρησαν. Ο μακάριος τα έλεγε αυτά επειδή είδε τον Δαβίδ με άλλους Προφήτες να έχουν έλθει εκεί.
Έτσι θεοφιλώς έζησε ο Όσιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός και κοιμήθηκε με ειρήνη σε ηλικία εξήντα έξι ετών. Ευθύς ευωδίασαν μύρα και θυμιάματα στον τόπο εκείνο, όπου άφησε το πνεύμα του ο Άγιος. Μία γυναίκα φτωχή, η οποία διέμενε πλησίον οσφράνθηκε την ηδύπνοο και ασύγκριτη ευωδία. την ακολούθησε, λοιπόν, αυτή και έφθασε στον τόπο εκείνο όπου έκειτο ο Άγιος. Βρήκε τον μακάριο νεκρό· ήδη δε ανέβλυζε μύρο από το τίμιο λείψανό του. Έτραξε, λοιπόν, και ανήγγειλε το θαύμα, επικαλούμενη με όρκο ως μάρτυρα τον Θεό. Πολλοί συγκεντρώθηκαν τότε, αλλά δεν βρήκαν το τίμιο λείψανο του Αγίου. Τους προκαλούσε κατάπληξη, όμως, η ευοσμία του μύρου και των θυμιαμάτων. Ο Κύριος, ο Οποίος γνωρίζει τα κρίματα εκάστου και τα απόκρυφα κατορθώματα του Αγίου, μετέθεσε το λείψανο του Αγίου.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει ότι ο Όσιος Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός έγραψε πολλές προφητείες οι οποίες δεν εκδόθηκαν ποτέ και βρίσκονται στην Ιερά Μονή Iβήρων.
Άγιοι Κρήσκης, Παύλος και Διοσκορίδης
Σύμφωνα με το saint.gr, είναι άγνωστο από που κατάγονταν οι Άγιοι Μάρτυρες Κρήσκης, Παύλος και Διοσκορίδης, οι οποίοι άθλησαν το 244 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Γορδιανού Γ’ (238 – 244 μ.Χ.). Βρισκόμενοι στη Ρώμη και κηρύσσοντας το λόγο του Θεού, μετέστρεφαν και βάπτιζαν πολλούς από τους ειδωλολάτρες.
Εξ αιτίας αυτού, αφού συνελήφθησαν, ρίχθηκαν στη φυλακή. Αλλά και εκεί εξακολουθούσαν μεταξύ των συγκρατουμένων τους το θεοφιλές έργο τους, πολλούς των οποίων έφεραν προς την Χριστιανική πίστη. Η ηγεμόνας πληροφορήθηκε αυτό και διέταξε, αφού μαστιγωθούν σκληρά, να ριχθούν μέσα σε αναμμένο καμίνι, όπου έλαβαν τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου και της δόξας.
Γεγονότα στις 28 Μαΐου
- 585 π.Χ. Κατά τη διάρκεια μάχης στον ποταμό Άλυ, μεταξύ του Αλυάττη Β’ και του Κυαξάρη, συμβαίνει έκλειψη Ηλίου την οποία είχε προβλέψει ο Θαλής ο Μιλήσιος.
- 1533 Ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι δηλώνει έγκυρο το γάμο του βασιλιά Ερρίκου Η’ της Αγγλίας και της Άννας Μπολέιν.
- 1588 Η Ισπανική Αρμάδα, με 130 πλοία και 30.000 άνδρες, σαλπάρει από τη Λισαβόνα της Πορτογαλίας για τη Μάγχη.
- 1754 Πόλεμος Γάλλων και Ινδιάνων: η πολιτοφυλακή της Βιρτζίνια υπό τον 22χρονο αντισυνταγματάρχη Τζορτζ Ουάσινγκτον νικά μία γαλλική αναγνωριστική δύναμη στη Μάχη του Ζάμονβιλ Γκλεν στη νοτιοδυτική Πενσυλβάνια.
- 1830 Ο πρόεδρος των Η.Π.Α. Άντριου Τζάκσον υπογράφει νόμο με τον οποίο μετακινεί τους ιθαγενείς Αμερικανούς.
- 1871 Πέφτει η Παρισινή Κομμούνα.
- 1905 Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος: η ναυμαχία της Τσουσίμα λήγει με την καταστροφή του Ρωσικού Βαλτικού Στόλου από το Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό.
- 1918 Η Λαϊκή Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν και η Πρώτη Δημοκρατία της Αρμενίας ανακηρύσσουν την ανεξαρτησία τους.
- 1934 Γέννηση των πεντάδυμων των Ντιόν στον Καναδά, των πρώτων που επέζησαν όλα της βρεφικής τους ηλικίας.
- 1937 Ανοίγει επίσημα η κρεμαστή γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ στο Σαν Φρανσίσκο.
- 1941 Β’ Π.Π.
- 1952 Οι γυναίκες στην Ελλάδα αποκτούν δικαίωμα ψήφου.
- 1961 Το άρθρο του Πίτερ Μπένενσον “Οι ξεχασμένοι κρατούμενοι” δημοσιεύεται στη βρετανική εφημερίδα The Observer. Η δημοσίευση του άρθρου θα καθιερωθεί αργότερα ως η ίδρυση της Διεθνούς Αμνηστίας.
- 1979 Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπογράφει τη συμφωνία πλήρους ένταξης της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (Ε.Ο.Κ.)
Γεννήσεις στις 28 Μαΐου
- 1371 Ιωάννης Β’, δούκας της Βουργουνδίας
- 1524 Σελίμ Β΄, Οθωμανός σουλτάνος
- 1738 Ζοζέφ Ινιάς Γκιγιοτέν, Γάλλος ιατρός
- 1759 Ουίλιαμ Πιτ ο νεότερος, Άγγλος πολιτικός
- 1853 Καρλ Λάρσον, Σουηδός ζωγράφος
- 1879 Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς, Σέρβος γεωφυσικός
- 1884 Έντουαρντ Μπένες, Τσέχος πολιτικός
- 1908 Ίαν Φλέμινγκ, Άγγλος συγγραφέας
- 1910 Τι
- 1912 Πάτρικ Χουάιτ, Αυστραλός συγγραφέας
- 1923 Γκιέργκι Λίγκετι, Ούγγρος συνθέτης
- 1925 Μπουλέντ Ετζεβίτ, Τούρκος συγγραφέας, δημοσιογράφος και πολιτικός
- 1943 Έλενα Σουλιώτη, Ελληνίδα υψίφωνος
- 1944 Ζαν
- 1961 Ομέρ Ασάν, Τούρκος λαογράφος και φωτογράφος
- 1968 Κάιλι Μινόγκ, Αυστραλή τραγουδίστρια και ηθοποιός
- 1985 Κώστας Μενδρινός, Έλληνας ποδοσφαιριστής
- 1985 Κάρεϊ Μάλιγκαν, Αγγλίδα ηθοποιός
- 1986 Σεθ Ρόλινς, Αμερικανός παλαιστής
Θάνατοι στις 28 Μαΐου
- 1357 Αλφόνσος Δ’, βασιλιάς της Πορτογαλίας
- 1509 Αικατερίνη Σφόρτσα, Ιταλίδα ευγενής
- 1870 Δημήτριος Μπερναρδάκης, Έλληνας έμπορος και ευεργέτης
- 1937 Άλφρεντ Άντλερ, Αυστριακός ψυχολόγος
- 1972 Εδουάρδος Η’, βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου
- 2003 Ιλιά Πριγκόζιν, Ρώσος χημικός
- 2007 Γιεργκ Ίμεντορφ, Γερμανός ζωγράφος
- 2013 Φώτης Πολυμέρης, Έλληνας τραγουδιστής
[Πηγή για τα γεγονότα: wikipedia]
