Σήμερα, Τετάρτη 5 Μαΐου, σύμφωνα με το εορτολόγιο, είναι της Αγίας Ειρήνης Μεγαλομάρτυρος, του Αγίου Ειρηναίου, του Αγίου Εφραίμ Μεγαλομάρτυρος
Γιορτάζουν τα ονόματα Ειρήνη, Ρένα, Ρήνα, Ρηνιώ, Ρηνούλα, Ειρήνα, Ειρήνγκω, Ρένια *
Ειρηναίος, Ρένος, Ειρηναία
Εφραίμ, Εφραίμιος, Εφραίμης, Ευφραίμ, Εφραιμία, Ευφραιμία, Ευφραιμίτσα
Παγκόσμιες ημέρες
- Πανευρωπαϊκή Ημέρα Ανεξάρτητης Διαβίωσης
- Διεθνής Ημέρα Μαιών
Αγία Ειρήνη η μεγαλομάρτυς
Η Ειρήνη, σύμφωνα με το sansimera.gr, της οποίας το λαϊκό όνομα ήταν Πηνελόπη, γεννήθηκε στην πόλη Μαδεδλών της Περσίας και γονείς της ήταν ο έπαρχος Λικίνιος και η ευγενής Λικινία.
Σε πολύ μικρή ηλικία άρχισε την εκπαίδευσή της κοντά σ’ έναν από τους πλέον σοφούς διδασκάλους της εποχής της, τον Απελλιανό, ο οποίος δίδαξε στην Πηνελόπη τη θύραθεν σοφία (αρχαιοελληνική), ενώ τη χριστιανική πίστη τη διδάχθηκε από μία χριστιανή υπηρέτρια του πατέρα της. Όταν τελείωσε η κατήχηση βαπτίσθηκε χριστιανή κι έλαβε το όνομα Ειρήνη.
Μόλις ο Λικίνιος έμαθε ότι η κόρη του έγινε χριστιανή διέταξε να τη δέσουν στα πόδια ενός άγριου αλόγου για να σκοτωθεί. Αλλά από θαύμα, το άλογο στράφηκε εναντίον του και σκότωσε εκείνον. Μεγάλη ήταν η σύγχυση των παρευρισκομένων, αλλά η αγία τούς καθησύχασε κι αφού προσευχήθηκε με θέρμη, ο πατέρας της αναστήθηκε. Αμέσως βαπτίσθηκαν όλοι χριστιανοί.
Στη συνέχεια, η Ειρήνη περιόδευσε σε αρκετά μέρη, όπου δίδαξε το λόγο του Θεού κι έκανε πολλά θαύματα. Στο τέλος αποσύρθηκε σ’ ένα ερημικό μέρος έξω από την Έφεσο, όπου έζησε με προσευχή και άσκηση.
Κατά τα δυτικά Μαρτυρολόγια, η Αγία Ειρήνη μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη, αφού ρίχτηκε στην πυρά.
Η Αγία Ειρήνη είναι προστάτις της Κυπριακής Αστυνομίας και παλαιότερα της Ελληνικής Χωροφυλακής.
Απολυτίκιο
Ειρήνης τον άρχοντα, ιχνηλατοῦσα σεμνή, ειρήνης επώνυμος, δι’ επιπνοίας Θεού, εδείχθης πανεύφημε, συ γαρ του πολέμου, τας ενέδρας φυγούσα, ήθλησας υπέρ φύσιν, ως παρθένος φρονίμη, διο Μεγαλομάρτυς Ειρήνη, ειρήνην ημὶν αίτησαι.
Οι Άγιοι Μάρτυρες Ειρηναίος, Περεγρίνος και Ειρήνη
Οι Άγιοι Μάρτυρες Ειρηναίος, Περεγρίνος και Ειρήνη, σύμφωνα με το saint.gr, αναφέρονται τόσο στο Ιερωνυμικό όσο και στο Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο. Το μαρτύριό τους εμφανίζει αρκετές παραλλαγές στους Λατινικούς Κώδικες αυτών των Συναξαρίων, με αποτέλεσμα να διατυπώνονται ποικίλες υποθέσεις, που αμφισβητούν το μαρτύριο του Ειρηναίου και του Περεγρίνου στη Θεσσαλονίκη ή ταυτίζουν την Ειρήνη με την Μεγαλομάρτυρα Ειρήνη, της οποίας η μνήμη αναγράφεται στο Συναξάριον της Κωνσταντινουπόλεως, η με την Ειρήνη που μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη μαζί με τις Μάρτυρες Αγάπη και Χιονία (τιμούνται 16 Απριλίου).
Ωστόσο η πλειοψηφία των Κωδίκων, καθώς και δυτικά αγιολογικά υπομνήματα, που συντάχθηκαν για τους τρεις Μάρτυρες, τους χαρακτηρίζουν ρητά ως Αγίους της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που αντλούμε από αυτά τα υπομνήματα, οι Άγιοι Ειρηναίος, Περεγρίνος και Ειρήνη η Παρθένος άθλησαν επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.), αρνούμενοι να θυσιάσουν στα είδωλα. Μαρτύρησαν διά πυρός και χαρακτηρίζονται ως «ένδοξοι μάρτυρες της Θεσσαλονίκης της Μακεδονίας».
Απολυτίκιο
Ως σοφός Ιεράρχης φερωνύμως εκήρυξας, του Ευαγγελίου εν κόσμω, της ειρήνης τας χάριτας, παμμάκαρ Ειρηναίε εερέ, και ήθλησας στερρώς υπὲρ Χριστού· δια τούτο σε τιμώμεν μελωδικώς, Ιερομάρτυς κράζοντες· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σου, ημίν χάριν και έλεος.
Άγιος Εφραίμ ο Μεγαλομάρτυρας
Ο Άγιος Εφραίμ, σύμφωνα με το saint.gr, κατά κόσμο Κωνσταντίνος Μόρφης, γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 14 Σεπτεμβρίου 1384 μ.Χ. σε ειδυλλιακή τοποθεσία , κοντά στον Ληθαίο ποταμό. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία μαζί με τα άλλα εφτά αδέλφια του, τη δε φροντίδα τους, μετά τον Θεό, ανέλαβε η ευσεβής μητέρα του. Σε ηλικία 14 ετών, για να αποφύγει τον εξισλαμισμό και τα γενιτσαρικά σώματα, εισήλθε στην ακμάζουσα τότε σταυροπηγιακή Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου του όρους των Άμωμων (Καθαρών) της Αττικής.
Ο Άγιος Εφραίμ ακολούθησε με ένθεο ζήλο τον Χριστό, και διέπρεψε με την λαμπρότητα της ζωής του και τους πόνους της αθλήσεως του στο ορός των Άμωμων Αττικής (Περιοχή Νέας Μάκρης). Αξιώθηκε ακόμα να λάβει το μέγα Μυστήριο της Ιεροσύνης και το χάρισμα να υπηρετεί το άγιο θυσιαστήριο, σαν άγγελος Θεού, με φόβο Θεού και πολλή κατάνυξη.
Το 1416 μ.Χ. οι Τούρκοι εισέβαλαν και λεηλάτησαν την Αττική και ανάγκασαν το Δούκα των Αθηνών να δηλώσει υποταγή στο Σουλτάνο. Το 1424 μ.Χ. οι Τούρκοι εισέβαλαν βιαίως στη Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και έσφαξαν όλους τους Πατέρες της Μονής. Ο Άγιος απουσίαζε στη σπηλιά του πάνω στο βουνό για προσευχή και μόλις επέστρεψε αντίκρισε έντρομος τα πτώματα των Πατέρων. Αφού τους έθαψε, ακολούθως θρήνησε γοερώς.
Τον επόμενο χρόνο, την 14η Σεπτεμβρίου 1425 μ.Χ., επανήλθαν οι βάρβαροι και βρήκαν τον Άγιο. Τον συνέλαβαν και άρχισαν τα μαρτύρια του, που τελείωσαν στις 5 Μαΐου 1426 μ.Χ. ήμερα Τρίτη και ώρα 9 το πρωί. Τον κρέμασαν ανάποδα σ’ ένα δένδρο, που σώζεται ακόμα, τον κάρφωσαν στα πόδια και το κεφάλι, και τέλος το καταπληγωμένο και μαρτυρικό σώμα του το διαπέρασαν με αναμμένο ξύλο και έτσι παρέδωσε την αγία του ψυχή στον στεφανοδότη Χριστό.
Μετά από μισή χιλιετία ευδόκησε ο φιλάνθρωπος Θεός και φανερώθηκαν, ύστερα από πολλές εμφανίσεις του ιδίου του Αγίου Εφραίμ και πολλών άλλων θαυμαστών γεγονότων, όλα όσα σήμερα γνωρίζουμε, τα οποία επιβεβαιώθηκαν με την εύρεση των μαρτυρικών και χαριτόβρυτων λειψάνων του Αγίου στις 3 Ιανουαρίου 1950 μ.Χ.
Ο Άγιος Εφραίμ γιορτάζεται δύο φορές το χρόνο, στις 3 Ιανουαρίου η εύρεση των τιμίων λειψάνων του, και στις 5 Μαΐου το μαρτυρικό του τέλος.
Στα Τρίκαλα πανηγυρίζεται από τον Ιερό Ναό Αγίου Στεφάνου, απέναντι του οποίου, κατά παράδοση, υπήρχε το πατρικό του σπίτι.
Το 2011 μ.Χ. το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης με την υπ’ αριθμ. 217/2-3-2011 Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη κατέταξε τον Όσιο Εφραίμ στο επίσημο ορθόδοξο εορτολόγιο.
