Επάγγελμα gamer όταν το χόμπι γίνεται η βασική επαγγελματική απασχόληση
Ώρες ατελείωτες με ομάδες παιχνιδιού όχι σε κάποιο γήπεδο ή σε πάρκα, αλλά μπροστά στην οθόνη. Είναι οι σύγχρονοι gamers, οι περισσότεροι νέοι ηλικίας 20 με 30 ετών που κατάφεραν να μετατρέψουν το χόμπι τους σε επάγγελμα και μάλιστα με πολλές διακρίσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ο Χρήστος Σακούτης είναι ένας από αυτούς, όντας στην αρχή της εφηβείας του με μεγαλύτερο αδερφό, ένα από τα χόμπι του ήταν τα βιντεοπαιχνίδια. Η συνήθειά του να παίζουν μαζί είτε στην κονσόλα, είτε σε υπολογιστή ήταν πολύ δυνατή και μάλιστα αποτέλεσε τη βάση για να αλλάξει η ζωή του και να ασχοληθεί και επαγγελματικά με το gaming.
«Στη συνθήκη του gaming δεν υπάρχει σύνηθες ωράριο, ξεκινάει μαζί με την ημέρα και σταματάει όταν δεν έχει “πλάκα”, δηλαδή όταν κουράζεσαι», εξηγεί μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Σακούτης και διευκρινίζει πως, «για τον καθένα είναι διαφορετικό, για μένα οι τέσσερις ώρες μπροστά στην οθόνη ήταν η αρχή. Το επαγγελματικό κομμάτι του gaming ήρθε από μόνο του. Ξεκίνησε η ενασχόληση να γίνεται πιο έντονη όταν με φίλους συζητούσαμε στο σχολείο γι’ αυτό και μετά βρισκόμασταν σε internet cafe. Εκεί γνωρίζαμε κι άλλα άτομα που παίζαμε μαζί διάφορα παιχνίδια είτε συνεργατικά, είτε αντίπαλοι και σχηματίζαμε ομάδες, όπως στο ποδόσφαιρο ή οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι που απαιτεί ομαδικότητα στις αυλές και στα πάρκα, απλά μπροστά σε μια οθόνη. Αυτή ήταν για πολύ καιρό η πραγματικότητα της δικής μας άθλησης».
«Γνωρίζοντας περισσότερους παίκτες, γνώρισα και μεγαλύτερο ανταγωνισμό με σημείο καμπής τον πρώτο διαγωνισμό που έλαβα μέρος τοπικά και αφορούσε μόνο τους παίκτες του cafe που επισκεπτόμασταν. Αυτή ήταν η πρώτη επαφή μου με το πιο ανταγωνιστικό κομμάτι του παιχνιδιού. Ύστερα μέσα από το παιχνίδι και την δική μου εξέλιξη σε αυτό, γνώρισα online άλλους παίκτες και μέσα από αυτούς ομάδες και οργανισμούς που λειτουργούσαν αποκλειστικά στον διαδικτυακό χώρο του παιχνιδιού. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησε το ταξίδι του επαγγελματικού gaming», επισημαίνει ο ίδιος.
Μέσα από το ίδιο το παιχνίδι και τυχαίες γνωριμίες, όπως τονίζει ο Χρήστος Σακούτης τον προσέγγισε η πρώτη ερασιτεχνική ομάδα, χωρίς βάση και χωρίς οργάνωση, απλά πέντε παίκτες που λάμβαναν μέρος σε online τουρνουά, ο καθένας από το σπίτι του ή το cafe της γειτονιάς του, με χρηματικά έπαθλα. «Πέντε παίκτες που “κυνηγήσαμε” κάθε λογής ανταγωνισμό, νικήσαμε ό,τι μπορούσαμε και εδραιωθήκαμε ως η πρώτη επαγγελματική ομάδα στην Ελλάδα, με συμβόλαιο στον κάθε παίκτη από κάποιους οργανισμούς e-sports. Συμμετείχαμε σε όλα τα ελληνικά τουρνουά που έλαβαν μέρος είτε τοπικά είτε online μέχρι και το 2019 όταν σταματήσαμε γιατί απλά δεν υπήρχε κάτι άλλο να κερδίσουμε», σημειώνει.
Όταν ενηλικιώθηκαν στείλανε τα gaming βιογραφικά τους σε διάφορους οργανισμούς και ομάδες του εξωτερικού και δεν άργησαν να εξαλειφθούν τα γεωγραφικά σύνορα. «Εμένα με κάλεσαν σε μια ομάδα της Ολλανδίας που είχε θέση στον εθνικό διαγωνισμό με την οποία κατακτήσαμε τη δεύτερη θέση κι από εκεί όλα πήραν το δρόμο τους», επισημαίνει και περιγράφει πώς το ταξίδι αυτό συνεχίστηκε: «Οργανισμός στον οργανισμό και ομάδα στην ομάδα, είτε με προσέγγιζαν εκείνοι μετά από τις κατακτήσεις μου ως παίκτη, είτε τους προσέγγιζα εγώ μέσα από το παιχνίδι, έλαβα μέρος σε αμέτρητα εθνικά και ευρωπαϊκά τουρνουά μέχρι το 2022 εκ των οποίων σχεδόν σε όλα ήμουν έμμισθος παίκτης, με τρίμηνο συνήθως συμβόλαιο, όσο και η περίοδος που κρατούσε ένας διαγωνισμός.
Η καθημερινότητα μου ήταν ανταγωνιστική για όλο αυτό το διάστημα. Περνούσα αμέτρητες ώρες μπροστά στην οθόνη εκμεταλλευόμενος τον ελεύθερο χρόνο μου ως φοιτητής κι έπαιζα το παιχνίδι καθαρά επαγγελματικά. Με προσωπικές και ομαδικές προπονήσεις εποπτευόμενες από “ειδικούς” προπονητές που έθεταν οι αντίστοιχες ομάδες. Βρέθηκα να ανταγωνίζομαι δίπλα και απέναντι στους καλύτερους παίκτες στον κόσμο για μια μεγάλη χρονική περίοδο με την ίδια επικείμενη αναγνώριση ως παίκτης κι εγώ».
Όπως ο ίδιος διευκρινίζει, «στα τέλη του 2022, διαγνώστηκα με τενοντίτιδα στον καρπιαίο σωλήνα, γεγονός που μου κατέστησε αδύνατη τη συμμετοχή στο παιχνίδι σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Η κορυφή της επαγγελματικής καριέρας μου κράτησε από τα μέσα του 2020, την περίοδο της πρώτης καραντίνας, μέχρι και τα τέλη του 2022 όπου αποτραβήχτηκα οικειοθελώς από τους διαγωνισμούς με τελευταία κατάκτηση το βαλκανικό τουρνουά που έλαβα μέρος τότε, το οποίο κερδίσαμε με τους ίδιους Έλληνες συμπαίκτες που ξεκινήσαμε το ταξίδι αυτό. Σε όλη τη διάρκεια αυτή υπήρξαν πολλές πηγές εισοδήματος, είτε χρηματικά έπαθλα από τα τουρνουά, είτε κάποιου είδους μισθός από τις εγκεκριμένες ομάδες, είτε δωρεές από θεατές που είχα στο κανάλι μου, στο οποίο μετέδιδα ζωντανά τις ώρες που έπαιζα. Τα συνολικά κέρδη μου από το παιχνίδι ανέρχονται περίπου στις 20.000 ευρώ σε δύο χρόνια, χρήματα όμως που ποτέ σχεδόν δεν ήταν σταθερά».
Ο Χρήστος Σακούτης εξηγεί πως το gaming δεν είναι τόσο εύκολο όσο κανείς φαντάζεται. Η εξέλιξη μπορεί να είναι διαφορετική για τον καθένα. «Να ζει από το ίδιο το παιχνίδι. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Με αμέτρητες ώρες μπροστά στην οθόνη, ατέλειωτες μέρες να προετοιμάζεται για ένα παιχνίδι και πάρα πολλές θυσίες στην πραγματική ζωή. Δυστυχώς, το παιχνίδι είναι για διασκέδαση και η ενασχόληση με αυτό σε υπερβολικό βαθμό, παρά τις εμπειρίες και τις καλές στιγμές, σταματάει να προσφέρει ευχαρίστηση και το καθιστά κάτι άλλο, όχι παιχνίδι», καταλήγει θέλοντας να στείλει το δικό του μήνυμα προς όλα αυτά τα παιδιά που περνούν ατελείωτες ώρες μπροστά στις οθόνες.
πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ