Σε πρόσφατη έκθεση της Eurostat, η χώρα μας είναι μαζί με την Εσθονία τελευταία στην Ευρώπη σε κάλυψη των αναγκών περίθαλψης των πολιτών. Αυτό είναι το επακόλουθο της φτώχειας η οποία αποτελεί το βασικό χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας.
Συγκεκριμένα, το 35,6% του πληθυσμού βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο να βρίσκεται στο 23,5%.
Επίσης, το 29,1% του πληθυσμού δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει θέρμανση στο σπίτι του τον χειμώνα (8,7% στην Ευρωπαϊκή Ένωση) και το 22,4% ζει σε συνθήκες στέρησης (7,5% στην Ευρωπαϊκή Ένωση).
Υπηρεσίες υγείας
Όσο για την πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας, τα πράγματα είναι “μαύρα” με το 12,3% του πληθυσμού της χώρας μας ηλικίας άνω των 16 ετών να δηλώνει ότι έχει ακάλυπτες ανάγκες στον τομέα της περίθαλψης (έτος 2015).
Ενδεικτικό του αδιεξόδου που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά νοικοκυριά είναι ότι ο μέσος ευρωπαϊκός όρος ακάλυπτων ιατρικών αναγκών είναι στο 3,2% και πολύ πιο υψηλός από τον αντίστοιχο άλλων χωρών του ευρωπαϊκού “Νότου”, όπως η Ιταλία (7,2%), η Πορτογαλία (3%) και η Ισπανία (0,6%).
Δείτε τη διαφορά προ και μετά κρίσης: Το ποσοστό των Ελλήνων που είχαν ακάλυπτες υγειονομικές ανάγκες το 2010 ήταν μόλις 5,5%, έφτασε στο 7,5% το 2011, στο 8% το 2012 και στο 10,9% το 2014.
Βασικός στόχος των Ηνωμένων Εθνών για βιώσιμη ανάπτυξη είναι η “έλλειψη φτώχειας” και ο τερματισμός της σε όλες τις εκδηλώσεις της τα επόμενα 15 χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, ορίζεται ως στόχος ένα βασικό βιοτικό επίπεδο και οφέλη κοινωνικής προστασίας για όλους. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η στόχευση αφορά την ελάφρυνση της πολυδιάστατης φτώχειας και τη διασφάλιση της ικανοποίησης των βασικών αναγκών των πολιτών.
