Δήλωση Όλγας Γεροβασίλη, Γραμματέα της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτή Άρτας
Θέλουν τη νέα γενιά στο περιθώριο
Επτά μήνες κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και το μόνο σίγουρο είναι ότι δύσκολα μπορεί κανείς να πλήξει αφού δεν περνάει μέρα χωρίς να μας εκπλήσσει. Πάντοτε βέβαια δυσάρεστα.
Έτσι, με ένα από τα πρώτα νομοθετήματά της, έφερε την «αριστεία» στα δικά της μέτρα απαλλάσσοντας τους μετακλητούς, που κάλεσε για να στελεχώσουν το «επιτελικό της Κράτος», από την υποχρέωση του… πτυχίου. Και βάλθηκαν να μας πείσουν ότι η μόρφωση δεν αποτελεί προϋπόθεση Αριστείας!
Μετά, καρατόμησαν μέσα σε μια νύχτα τους διοικητές των νοσοκομείων οι οποίοι είχαν τοποθετηθεί στις θέσεις τους με αξιοκρατικά κριτήρια από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για να τοποθετήσουν αποτυχημένους πολιτευτές, που δεν δίστασαν να ομολογήσουν ακόμα και παζάρια με την ηγεσία για να εξασφαλίσουν τη θέση, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό του 80χρονου από την Καρδίτσα.
Μετά, είδαμε υπουργούς είτε να εμφανίζουν ανύπαρκτα πτυχία στα βιογραφικά τους είτε να βαφτίζουν απλά σεμινάρια σε μεταπτυχιακά.
Στη συνέχεια, αντιγράφοντας όλες τις συνταγές που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία επανέφεραν στα επίπεδα του 2009 τις αποδοχές (εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ) του προέδρου, του διευθύνοντος συμβούλου και των αναπληρωτών διευθυνόντων συμβούλων της ΔΕΗ και δεκάδων χιλιάδων ευρώ σε γενικούς διευθυντές και διευθυντές της εταιρείας.
Και αφού τακτοποίησαν τα γαλάζια “golden boys”, είπαν να τακτοποιήσουν και τους “χρυσούς παππούδες” με φωτογραφική διάταξη που περιλαμβάνεται στο νέο Ασφαλιστικό, προκειμένου να μπορούν να εργάζονται στο Δημόσιο συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι λαμβάνοντας και μισθό και σύνταξη.
Όπως αποκάλυψε η Αυγή, η διάταξη αφορά κυρίως μετακλητούς υπαλλήλους και συμβούλους, που στελεχώνουν τον κρατικό μηχανισμό και τα γραφεία υπουργών, γενικών γραμματέων κ.λπ. και σήμερα αποφεύγουν να καλύψουν τις θέσεις αυτές αφού ο νόμος προβλέπει την ολική απώλεια της σύνταξής τους.
Αν δεν ήταν επικίνδυνοι, όπως δείχνουν οι χειρισμοί τους στα εθνικά και στο μεταναστευτικό και προσβλητικοί απέναντι στη νέα γενιά η οποία τους βλέπει να μετατρέπουν το δημόσιο σε ρουσφετολογικό μηχανισμό για το κόμμα τους και να στερεί από αυτήν ευκαιρίες, θα ήταν απλά αστείοι, όπως αστείο κατάντησαν και το σύνθημά τους περί «αριστείας».
