H Ελλάδα στα κινέζικα ΔΕΝ σημαίνει: «Ο άλλος μεγάλος πολιτισμός»

Διόρθωση σύμφωνα με τα ellinikahoaxes.gr

Οι Κινέζοι προσπάθησαν όσο κανείς άλλος λαός να αποδώσει την ονομασία της χώρας μας «Ελλάς» στη γλώσσα τους. Για να τη γράψουν, χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά. Δηλαδή, πήραν ένα ιδεόγραμμα που προφέρεται «σι», άλλο ένα που προφέρεται «λα», τα ένωσαν για να φτιάξουν τη λέξη «Σι-Λα» με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα.

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει «ελπίδα» και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσιακού κινεζικού ημερολογίου. Και τα δύο όμως μαζί, όταν ενωθούν, σημαίνουν «ο άλλος μεγάλος πολιτισμός», ενδεικτικό του πόσο πολύ σέβονται οι Κινέζοι την Ελλάδα, την ιστορία και τον πολιτισμό της.

Ρωτήσαμε την κυρία Αθανασία Κόντου, απόφοιτο του Beijing Language and Culture University, για την σωστή μετάφραση και τη σημασία των λέξεων του παραπάνω ισχυρισμού και μας απάντησε τα εξής:

Ελλάδα «Sila» (希臘)

Τι αληθεύει από ‘δω;

Είναι αλήθεια ότι το 希腊 （希臘 με την παλιά, σύνθετη μορφή）είναι ηχητική απόδοση του Hellas.

Η ηχητική του μεταγραφή με το σύστημα pīnyīn είναι Xīlà και όχι Sila.

Είναι αλήθεια ότι το 希 σημαίνει “ελπίδα”. 

Το 腊 δεν σημαίνει “Δεκέμβριος”. 腊月 είναι ο 12ος μήνας του κινέζικου σεληνιακού ημερολογίου. Ο “Δεκέμβριος” στα κινέζικα είναι 十二月, που σημαίνει “δωδέκατος μήνας”.

Ο ισχυρισμός ότι οι δύο χαρακτήρες 希 και 腊 μαζί σημαίνουν “ο άλλος μεγάλος πολιτισμός”, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Όταν μια γλώσσα επιχειρεί να αποδώσει ξένα κύρια ονόματα – τοπωνύμια ή ονόματα ανθρώπων – το κάνει εντός των περιορισμών που θέτει το φωνητικό της οπλοστάσιο και η γραφή της. Η κινέζικη γραφή δεν αποδίδει ήχο όπως τα αλφάβητα με τα οποία είμαστε εξοικειωμένοι. Αποδίδει έναν συνδυασμό ήχου και εννοίας. Με πολύ απλά λόγια:

Όταν επιχειρούμε να γράψουμε ένα ξένο όνομα στα Κινέζικα, δε μπορούμε να το σπάσουμε σε φθόγγους. Δε μπορούμε να το συνθέσουμε ως “e-l-a-s”. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ολόκληρες συλλαβές: “e-la-si”.

Η κάθε συλλαβή στα κινέζικα αντιστοιχεί σε έναν έως πολλές δεκάδες χαρακτήρες, δηλαδή σε μία ή σε δεκάδες διαφορετικές έννοιες. Δεν υφίσταται ως σκέτος ήχος. Αυτό σημαίνει ότι, επιλέγοντας έναν χαρακτήρα για να αποδώσουμε μια συλλαβή, επιλέγουμε ταυτόχρονα και μία έννοια. Άρα έχουμε τον πρόσθετο περιορισμό, η έννοια αυτή να είναι θετική – ή τουλάχιστο να μην είναι αρνητική.

Η συλλαβή που θέλουμε να αποδώσουμε είναι πολύ πιθανό να μην υπάρχει στα κινέζικα. Άρα θα αρκεστούμε σε ό,τι πλησιέστερο μπορούμε να βρούμε.
Το όνομα “Ελλάς” έφτασε στην Κίνα γραμμένο με λατινικά στοιχεία: “Hellas”. Το ‘s’ κρίθηκε σκόπιμο να παραλειφθεί, γιατί θα έκανε τη λέξη τρισύλλαβη. Έτσι προέκυψε το Xī-là, το οποίο γράφτηκε ως 希腊.

Ο λόγος για τον οποίο η πρώτη συλλαβή αποδόθηκε με τόσο άσχετο ήχο είναι κυρίως γιατί αποδόθηκε με βάση τις νότιες διαλέκτους, αυτές που μιλιούνται στην περιοχή των μεγάλων νότιων λιμανιών, τα οποία διαχειρίζονταν τον κύριο όγκο των επαφών με τη Δύση. To 希 διαβασμένο με τον ήχο της διαλέκτου του Fujian, για παράδειγμα, είναι όντως πολύ κοντινό με το “he”.

Επιπρόσθετα, πρέπει να αναφέρουμε πως η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα της οποίας το όνομα αποδόθηκε με χαρακτήρες θετικής έννοιας. Αντίθετα, όσο πιο πίσω πάμε χρονικά στην ηχητική απόδοση των ονομάτων, δηλαδή στις χώρες που είχαν πιο πρώιμες εμπορικές επαφές με την Κίνα, τόσο εντονότερη ήταν αυτή η τάση.

Αυτό που παρατηρούμε γενικά είναι πως μεγαλύτερη έμφαση δίνονταν στο να βρεθεί ένα “ωραίο” όνομα για την εκάστοτε χώρα, ενώ η ηχητική ακρίβεια της απόδοσης δεν ήταν προτεραιότητα.

Για παράδειγμα η Αγγλία (ˈɪŋɡlənd) αποδόθηκε ως “Yīngguó”, χρησιμοποιώντας έναν χαρακτήρα που σημαίνει “άνθος”/”ήρωας”. Με απλά λόγια η λέξη μπορούσε να μεταφραστεί ως “Χώρα των ηρώων”. Οι Ηνωμένες Πολιτείες (əˈmɛrɪkə ) αναφέρονταν ως “Měiguó”, που σημαίνει “Όμορφη χώρα”. Σε ονόματα χωρών που αποδόθηκαν αργότερα, η τάση είναι αντίστροφη, δηλαδή προέχει η ηχητική ακρίβεια. Έτσι η Ισπανία έγινε “Xībānyá” και η Ρουμανία “Luómǎníyà”, χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα για το νόημα των χαρακτήρων.

Τέλος, ένα σημαντικό σημείο είναι πως ο ελληνικός πολιτισμός έφτασε στην Κίνα εξ’ αντανακλάσεως, όχι άμεσα. Αρχικά, λοιπόν, η Ελλάδα είχε μάλλον δευτερεύουσα σημασία ως πολιτισμικός πόλος στο μυαλό των Κινέζων. Έτσι, σε μια από τις ομαδοποιήσεις τους, στους “τέσσερις μεγάλους αρχαίους πολιτισμούς” (四大文明古国) συμπεριλαμβάνονται η Μεσοποταμία, η Αίγυπτος, η Ινδία και η Κίνα, με την Ελλάδα να απουσιάζει. Κατά συνέπεια, ο ισχυρισμός ότι η Κίνα έβλεπε την Ελλάδα ως εξίσου μεγάλο πολιτισμό και πως έτσι απέδωσε το όνομα της δεν φαίνεται να έχει βάση.

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, ο ισχυρισμός ότι Ελλάς σημαίνει “ο άλλος μεγάλος πολιτισμός”, στα κινέζικα, καταρρίπτεται.

Ελλάδα, Greece και Hellas. Είναι οι συνηθισμένοι τρόποι που ακούμε να αποκαλούν τη χώρα μας. Υπάρχει, όμως, και ένας λαός που αποκαλεί την Ελλάδα Σι-Λα και η ονομασία αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία.

Δεν πρόκειται για έναν λαό με λατινογενείς ρίζες αλλά αποτελεί το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού. Ο λόγος για την Κίνα.

H αρχική δημοσίευση

Ο λαός που αποκαλεί την Ελλάδα Σι-Λα

Ο κινέζικος πολιτισμός, λοιπόν, είναι αυτός που αποκαλεί την Ελλάδα Σι-Λα. Είναι ένας από τους αρχαιότερους πολιτισμούς ο οποίος έχει ξεχωρίσει παγκοσμίως μαζί με τον ελληνικό στο παρελθόν. Αποτέλεσε, δε, τον πολιτισμό που έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης Ασίας ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που η Ελλάδα αποτέλεσε τον πυρήνα της σημερινής ευρωπαϊκής κουλτούρας.

Δεν είναι τυχαίο ότι έβαλε τα θεμέλια της δημοκρατίας παγκοσμίως. Επιπλέον ο κινεζικός πολιτισμός είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους αρχαιότερους και σημαντικότερους στον κόσμο.

Και μπορεί ο ελληνικός και ο κινεζικός πολιτισμός να μην ήταν ποτέ πολύ κοντά λόγω της απόστασης αλλά ο ένας γνώριζε τον άλλον.

Οι Κινέζοι, λοιπόν, αποκαλούν την Ελλάδα Σι-Λα. Είναι μια από τις ελάχιστες γλώσσες που το όνομα της χώρας μας προέρχεται από το «Ελλάς». Τι σημαίνει; «Ο άλλος μεγάλος πολιτισμός». Και γιατί λέμε ότι το όνομα προέρχεται από το Ελλάς; Γιατί έως ένα βαθμό, η ονομασία αρχικά προήλθε από τη φωνητική μεταγραφή του «Ελλάς» στα μανδαρινικά.

Στην ουσία, η πρώτη συλλαβή, «Ἑ», που παραδοσιακά φέρει δασεία και εικάζεται ότι είχε πιο βαριά προφορά, μεταγράφηκε ως «Σι». Επιπλέον, αντίστοιχα, η δεύτερη συλλαβή καθιερώθηκε ως «Λα». Το πρώτο ιδεόγραμμα στα μανδαρινικά σημαίνει «ελπίδα». Από την άλλη πλευρά, τώρα, το δεύτερο ιδεόγραμμα αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσιακού κινεζικού ημερολογίου. Όταν αυτά τα δύο μαζί, όταν ενωθούν παίρνουν άλλη σημασία. Οι δύο συλλαβές δημιουργούν μία φράση που στα κινέζικα μεταφράζεται ως «ο άλλος μεγάλος πολιτισμός».

Και φυσικά, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η μετάφραση σημαίνει ακριβώς αυτό καθώς δείχνει τον σεβασμό και την εκτίμηση του κινέζικου πολιτισμού προς τον ελληνικό. Ελλάδα ή Σι-Λα κατά τους Κινέζους ίσον ο μεγάλος πολιτισμός…

Πηγή φωτογραφιών: pexels.com, exploringgreece.tv