Η Αλάσκα φλέγεται. Εκτεταμένες δασικές περιοχές στην αρκτική ζώνη εξακολουθούν για πάνω από ένα μήνα να γίνονται βορά των πυρκαγιών, που υποβοηθούμενες από τις πρωτοφανείς υψηλές θερμοκρασίες, έχουν κάψει έως τώρα 2 εκατομμύρια εκτάρια. Δηλαδή μία έκταση μεγαλύτερη από αυτή που απανθράκωσαν όλες οι πυρκαγιές στην Καλιφόρνια το 2018.
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Επιτήρησης της Ατμόσφαιρας «Κοπέρνικος» (CAMS), από τις φετινές πυρκαγιές στην Αλάσκα εκλύθηκαν εκπομπές CO2 99 εκατομμυρίων μετρικών τόνων, κατά τρεις φορές μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες από την κατανάλωση υδρογονανθράκων στην αμερικανική αυτή Πολιτεία και κατά 40% περισσότερο από όλες τις φωτιές στην Καλιφόρνια (68 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι CO2). Ενώ δε σε σχέση με τα στοιχεία από τις τρεις μεγαλύτερες καταγεγραμμένες πυρκαγιές (2004, 2005 και 2015) οι τωρινές πυρκαγιές στην Αλάσκα έχουν απελευθερώσει 8 φορές περισσότερα τέτοια αέρια. Σύμφωνα με το «Κοπέρνικος» από τον Ιούνιο σε όλες τις πυρκαγιές στον Αρκτικό Κύκλο (Σιβηρία, Αλάσκα, Βόρειος Καναδάς) εκλύθηκαν 50 μεγατόνοι διοξειδίου, που ισοδυναμεί με την ετήσια κατανάλωση άνθρακα της Σουηδίας.
Στις 7 Ιουλίου καταγράφηκαν θερμοκρασίες ρεκόρ 32οC στην Αλάσκα, παράγοντας που υποβοήθησε την επέκταση των πυρκαγιών, που σύμφωνα με τους ειδικούς θα απανθρακώσουν περισσότερα από 3 εκατομμύρια εκτάρια δάσους.
Το οικοσύστημα στην Αλάσκα ήδη είναι ένα από τα πιο ευάλωτα στην κλιματική αλλαγή, με τις θερμοκρασίες του να αυξάνονται με διπλάσιο ρυθμό από τον παγκόσμιο μέσον όρο. Εκτός από τους άμεσους κινδύνους που αυτές οι φετινές πυρκαγιές στην Αλάσκα συνεπάγονται για τις ανθρώπινες ζωές και τις υποδομές στην Πολιτεία (ήδη αρκετές χιλιάδες κατοίκων έχουν εξαναγκασθεί να εκκενώσουν τις περιοχές που ζουν), η «συμβολή» τους στην επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής εκτιμάται πως θα είναι ακόμη μεγαλύτερη κι ο αντίκτυπός της θα επηρεάσει τις επόμενες γενιές.
Επιπροσθέτως των εκπομπών διοξειδίου που εκλύονται στην ατμόσφαιρα από την καύση των δένδρων και των φυλλωμάτων σε μία πυρκαγιά, ο άνθρακας που εναποτίθεται στην επιφάνεια και κάτω από το έδαφος είναι δυνατόν να εκλυθεί ανά πάσα στιγμή. Τα οικοσυστήματα στην Αλάσκα έχουν εναποθέσει τεράστιες ποσότητες άνθρακα στο έδαφός τους, υπό τη μορφή μόνιμου πάγου και εδάφους, σε στρώματα που δημιουργήθηκαν επί πολλές χιλιετηρίδες. Οι πυρκαγιές αποσταθεροποιούν τις εναποθέσεις αυτές άνθρακα, με την ανάφλεξη του εδάφους και το λιώσιμο των πάγων, με αποτέλεσμα να απελευθερώνεται από τις πηγές αυτές επιπλέον διοξείδιο και άλλα αέρια στην ατμόσφαιρα. Προκειμένου να αποφευχθούν καταστροφικές συνέπειες στο κλίμα θα πρέπει όχι μόνον να μειωθούν οι εκπομπές διοξειδίου από όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, αλλά ταυτόχρονα να αποτραπεί και η έκλυση των υπαρχουσών εναποθέσεών του.
Τα βόρεια δάση συχνά αυτοαναφλέγονται, στο πλαίσιο μίας φυσικής διαδικασίας για την ανανέωση του οικοσυστήματος.
Όμως κατά τα τελευταία χρόνια, οι πυρκαγιές αυτές έχουν γίνει συχνότερες και πιο έντονες. Με λίγα λόγια διαπιστώνονται περισσότερες πυρκαγιές, που κατακαίουν ευρύτερες περιοχές.
Σε μία εικοσαετία, από το 1980-2000, οι πυρκαγιές στην Αλάσκα κατέκαψαν περίπου 13,9 εκατομμύρια εκτάρια. Στα τελευταία 19 χρόνια, οι πυρκαγιές στην Πολιτεία έχουν απανθρακώσει τη διπλάσια έκταση, δηλαδή περίπου 28,1 εκατομμύρια εκτάρια. Η ζωή των κατοίκων απειλείται άμεσα, καθώς εκτός από τις εκκενώσεις μεγάλων περιοχών, ο καπνός μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες που ξεπερνούν τα διεθνή επιτρεπτά μεγέθη. Παράλληλα, σε άμεσο κίνδυνο εκτίθενται όσοι καταπολεμούν τις πυρκαγιές στα πύρινα μέτωπα.
