Παραγόμενη σε μικρές ποσότητες, η ντομάτα της Όσσας είναι περιζήτητη στην αγορά και συχνά οι καταναλωτές πέφτουν θύματα επιτηδείων μεταπωλητών.
Από ένα μικρό χωριό, μόλις 30 χλμ. από την Λάρισα, ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Βαγγέλης Μητρούσιας, παρουσιάζει την “βασίλισσα” της ντομάτας από την Σπηλιά Κισσάβου.
Σε υψόμετρο άνω των 800 μέτρων το άρωμα και η γεύση δεν τυχαία. Οφείλονται στα συστατικά του εδάφους, σύμφωνα με τον Αντώνη Κατσίβελο, καλλιεργητή.
Μικρές ποσότητες διατίθενται σε Μαγνησία, Θεσσαλία και σε ένα μόνο κατάστημα στην Θεσσαλονίκη, ενώ το φθινόπωρο ταξιδεύει προς την Βουλγαρία. Ελάχιστα καταστήματα ή πάγκοι των λαϊκών αγορών διαθέτουν την συγκεκριμένη ντομάτα Κισσάβου, αλλά οι τόσες πολλές ταμπέλες που την διαφημίζουν αποδεικνύουν πως η εκμετάλλευση βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. «Αυτά είναι τα παιγνίδια που παίζουν έμποροι και μικροπωλητές», εξηγεί ο κ. Κατσίβελος. Φυσικά λιπάσματα από ζώα, νερό, και ήλιος συνδυάζονται σε μια μοναδική ποικιλία, που αντιγράφεται από πολλούς, αλλά δεν διαθέτει την ίδια γεύση με αυτήν του Κισσάβου.
Η τιμή της ντομάτας που φεύγει από το χωράφι κυμαίνεται στο ένα με 1,2 ευρώ και φτάνει να πωλείται έως και 2,5 ευρώ. Η παραγωγή σε εκατό στρέμματα έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια και από 100 τόνους έπεσε στους 50.λόγω ελλείψεως νερού η ταλαιπωρία για να συγκεντρωθούν 30 τόνοι νερού ημερησίως είναι μεγάλη.
Πολλοί νέοι έχουν επιστρέψει αλλά δεν φτάνουν τα νερά για να υδρευτούν τα χωράφια. Με μικρές δεξαμενές προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την αυξημένη ανάγκη σε νερό λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της ξηρασίας.
Ευτυχώς οι αγρότες τοποθέτησαν στάγδην σύστημα άρδευσης. «Κάθε χρόνο γκρίνια και δεν γίνεται κάτι», αναφέρει ο Νίκος Σελήνης, πρόεδρος της κοινότητας Σπηλιάς. Με μια μελέτη για την κατασκευή τεσσάρων λιμνοδεξαμενών χωρητικοτητος η κάθε μια 40.000 – 50.000 κυβικών μέτρων είναι πιθανόν να βρεθεί μια λύση, αλλά μεγαλεπήβολα σχέδια προ εικοσαετίας για την δημιουργία φραγμάτων, μάλλον είναι εκτός της σημερινής πραγματικότητας, ενώ η παλιά προσφιλής τακτική της πομόνας δεν έχει πλέον νόημα, αφού τα υπόγεια ύδατα έχουν στερέψει.
Σε κάθε περίπτωση η άρδευση των χωραφιών με συστήματα, που υπήρχαν ακόμη και πριν από μια πενταετία μοιάζει πολύ μακρινή, ενώ οι ακριβές κατασκευές για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ανάλογων καλλιεργειών, που απαιτούν πολύ νερό, σύμφωνα με τους υδρογεωλόγους επιστήμονες χρήζει πλήρους αναθεώρησης.
πηγή ertnews.gr
Σχολιάστε