Date:
Γερμανία: Σε ισόβια καταδικάστηκε η νεοναζί Μπεάτε Τσέπε
Σε ισόβια κάθειρξη καταδίκασε ομοσπονδιακό δικαστήριο της Γερμανίας τη Μπεάτε Τσέπε, μοναδική επιζήσασα μιας νεοναζιστικής ομάδας που διέπραξε δέκα φόνους με ρατσιστικό κίνητρο, αφού την έκρινε ένοχη για δέκα ανθρωποκτονίες.
Το δικαστήριο του Μονάχου έκρινε την 43χρονη Τσέπε ένοχη για συμμετοχή στην οργάνωση Εθνικό Σοσιαλιστικό Υπόγειο Ρεύμα (NSU), τα μέλη της οποίας σκότωσαν οκτώ Τούρκους μετανάστες, έναν Έλληνα και μία Γερμανίδα αστυνομικό από το 2000 ως το 2007.
Η Τσέπε έχει αρνηθεί ότι συμμετείχε στους φόνους μαζί με δύο άνδρες, τον Ούβε Μπένχαρντ και τον Ούβε Μούντλος.
Οι δύο αυτοί αυτοκτόνησαν το 2011 όταν η αστυνομία εντόπισε κατά λάθος την οργάνωση. Ωστόσο έχει δηλώσει, μέσω του δικηγόρου της, ότι νιώθει ηθικά υπεύθυνη επειδή δεν τους σταμάτησε.
Πηγή: kathimerini.gr
TΟ ιστορικό της υπόθεσης
Ο Θόδωρος Βουλγαρίδης ήταν το έβδομο θύμα των νεοναζί. Στις 15 Ιουνίου 2005 δολοφονήθηκε λίγο πριν τις εφτά το βράδυ μέσα κλειδαράδικο που είχε με γερμανό συνεταίρο του στο Μόναχο. Η Trappentreustr που ήταν το μαγαζί, είναι παράλληλη της μεγάλης γέφυρας Donnersbergerbrücke στο δακτύλιο του Μονάχου, Mittlerer Ring, από όπου εύκολα οι δράστες μπορούσαν να εγκαταλείψουν τον τόπο του εγκλήματος και να βγουν από την πόλη.
Από τους πρώτους που έφτασαν στο κλειδαράδικο ήταν ο ιερέας Απόστολος Μαλαμούσης. «Με κάλεσαν για ένα τρισάγιο. Είδα το πτώμα μέσα σε μια λίμνη αίματος και τους άνδρες της αστυνομίας.
Ο επικεφαλής μου υπέδειξε που να πατήσω για να μην μπερδευτούν τα ίχνη με εκείνα των δραστών», περιγράφει στα ΝΕΑ ο πάτερ Μαλαμούσης.
Θυμάται «την αποκρουστική εικόνα με το παραμορφωμένο από τις σφαίρες κεφάλι του θύματος». Αναζήτησε τη μητέρα και τον αδελφό του Βουλγαρίδη, τους οποίους συμπαραστέκεται μέχρι σήμερα.
Για την οικογένεια ήταν δυσβάστακτο το βάρος από το μπούλινγκ των αστυνομικών αρχών που αναζητούσαν τους δολοφόνους στον περίγυρο των θυμάτων, με αιχμές και για τον πρόσφατο χωρισμό του θύματος από τη γερμανίδα σύζυγό του.
«Ο Γαβριήλ Βουλγαρίδης δεν άντεξε και έφυγε δια νυκτός στην Ελλάδα», λέει ο πάτερ Μαλαμούσης, ο οποίος φρόντισε να επιστρέψει ο Βουλγαρίδης στη Γερμανία μετά το 2011, όταν πλέον αποκαλύφθηκαν οι πραγματικοί δράστες. Με παρέμβασή του, ο δήμος του Μονάχου βοήθησε στην εύρεση κατοικίας του πρόσφερε θέση εργασίας ως ελάχιστη συνεισφορά στην αποκατάσταση της οικογένειας.
«Είναι απογοητευμένος από το αποτέλεσμα της δίκης, περίμενε να αποκαλυφθούν περισσότερα για τη δράση και τους υποστηρικτές των δολοφόνων», λέει στα ΝΕΑ η Κριστίνε Ούμπφενμπαχ του κέντρου συμβούλευσης και στήριξης θυμάτων ρατσισμού και ακροδεξιάς βίας «BEFORE“ που παρακολουθεί και στηρίζει την οικογένεια Βουλγαρίδη. „Οι εικόνες της δολοφονίας και όσων ακολούθησαν επανέρχονται στην επιφάνεια με την ανακοίνωση της απόφασης“, λέει η Ούμπφενμπαχ,
Η οικογένεια, προσθέτει, όχι μόνον έχασε τον αγαπημένο γιό και αδερφό, αλλά „για πολύ μεγάλο διάστημα έξι χρόνων ήταν στιγματισμένοι ως ύποπτοι και δεν μπορούσαν καν να θρηνίσουν τον άνθρωπό τους“. Αυτή η διάσταση είναι και το θέμα της θεατρικής παράστασης που ανέβασε η Ούμπφενμπαχ το 2014 στο Μόναχο για τις δύο δολοφονίες στο Μόναχο, του Χαμπίλ Κίλιτς και του Θόδωρου Βουλγαρίδη. „Ακούμε συνεχώς για τους θύτες αλλά τίποτα για τα θύματα“, λέει η Ούμπφενμπαχ, σ΄ αυτά θέλησε να δωσει φωνή με το θεατρικό ντοκιμαντέρ.
Η Άνγκελα Μέρκελ ζήτησε συγνώμη από τους συγγενείς των θυμάτων. Δεν έπραξαν το ίδιο οι διωκτικές αρχές για τη στάση τους και τη συμπεριφορά τους απέναντι στις οικογένειες.
