Κώστας Χρυσόγονος :Ελληνικό δημογραφικό πρόβλημα, το μέγιστο εθνικό θέμα

Πραγματοποιήθηκε χθες 28.03.2018 με επιτυχία στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ στην Αθήνα η εκδήλωση – ανοιχτή συζήτηση με συνομιλητές τον συγγραφέα και εκδότη του περιοδικού «Άρδην» Γιώργο Καραμπελιά και τον ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονο, με θέμα το δημογραφικό πρόβλημα και τις παραμέτρους του (πληθυσμιακό, μεταναστευτικό και ασφαλιστικό). Οι δύο ομιλητές συμφώνησαν ότι πρόκειται για το υπ’ αριθμόν ένα εθνικό πρόβλημα, που απειλεί μακροπρόθεσμα με εξαφάνιση τον ελληνισμό. Ειδικότερα ο Κώστας Χρυσόγονος παρουσίασε μια σειρά από στοιχεία και πίνακες, με προέλευση την Ελληνική Στατιστική Αρχή και το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, από τα οποία προκύπτει η δραματική πληθυσμιακή συρρίκνωση της χώρας.
Ο ευρωβουλευτής τόνισε ότι η Ελλάδα έχει τον χαμηλότερο δείκτη γονιμότητας σε όλη την Ευρώπη, με μόλις 1,3 γεννήσεις ζώντων παιδιών ανά γυναίκα και ότι αυτό συνδέεται άμεσα με τις πολύ χαμηλές δημόσιες δαπάνες για την στήριξη της οικογένειας και των παιδιών (κάτω του 1,4% του ΑΕΠ ετησίως). Αντίθετα τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν τις υψηλότερες σχετικές δημόσιες δαπάνες, όπως η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ξοδεύοντας περίπου 2% του ΑΕΠ τους για τον σκοπό αυτό, επιτυγχάνουν δείκτες γονιμότητας μεταξύ 1,9 και 2,05, δηλαδή κοντά στο επίπεδο αντικατάστασης των γενεών το οποίο τοποθετείται ιδανικά στο 2,1.
Ακόμα ο Κώστας Χρυσόγονος προειδοποίησε ότι αν οι σημερινές πληθυσμιακές τάσεις (υπογεννητικότητα συν μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό) αφεθούν να συνεχίζονται ανεμπόδιστα, θα καταρρεύσει αναπόφευκτα και το ασφαλιστικό σύστημα, αφού η γήρανση του πληθυσμού θα οδηγεί σε ολοένα και πιο εφιαλτικά μέτρα διαρκώς νέων μειώσεων συντάξεων και διαρκών αυξήσεων ορίων συνταξιοδότησης και ποσοστών ασφαλιστικών εισφορών για την αντιστάθμιση ολοένα μεγαλύτερα ελλειμμάτων.
Ο ευρωβουλευτής κατέληξε λέγοντας ότι η λήψη μέτρων για την αύξηση των γεννήσεων πρέπει να συνδυαστεί με την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την δημιουργία τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου νέων θέσεων εργασίας, σε ορίζοντα δεκαπενταετίας περίπου, στη βάση ενός εθνικού σχεδίου που θα προέκυπτε ύστερα από σοβαρό διάλογο μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του τόπου και των παραγωγικών φορέων. Κύριος στόχος του σχεδίου ανασυγκρότησης θα έπρεπε να είναι ο μετασχηματισμός του κράτους από εμπόδιο για την ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία, όπως είναι σήμερα, σε αρωγό της και σε υπομόχλιο για την οικονομική ανάπτυξη.